Alfred Lela
Në më pak se 24 orë, në aksin Durrës–Tiranë, kanë ndodhur dy ngjarje që, edhe për Shqipërinë janë në kufijtë e fantastikes. Posta e Prokurorisë së Durrësit plot me materiale që mund të konsiderohen delikate, konfidenciale apo sekrete, është grabitur në orët e paradites së djeshme. Akti, ende i pazbardhur nga organet përgjegjëse, duket një përpjekje e krimit të organizuar apo të politikës së korruptuar për të fshirë rekorde negative, për të humbur gjurmë, apo për të penguar dhe vonuar hetime.
Një ditë më vonë, e para e kësaj Prokurorie, Donika Prela, është graduar shefe e Prokurorisë së Krimeve të Rënda. Prokuroria e Durrësit, nën varësinë e Prelës deri dje dhe ajo e Përgjithshmja nën hyqmin e Arta Markut edhe sot, nuk kanë dhënë ende sqarime për sasinë dhe cilësine e materialeve të rrëmbyera bashkë me çantën e postës së organit të akuzës së qytetit bregdetar.
Le të mos i jepemi hamendësimit se lëvizjet janë të lidhura me njëra-tjetrën. As se Donika Prela është deleguar në krye të Krimeve të Rënda për të zbythur Besim Hajdarmatajn, i cili mbante gjallë flakën e të vetmes dosje, asaj të ish-ministrit e të Brendshëm, tashmë pa imunitet parlamentar.
Le të mos hamendësojmë se ka një qark të shkurtër politik që takon Kryeministrin dhe Kryeprokuroren. Sipas hipotezës së opozitës se Saimir Tahiri ka marrë garanci mosdënimi nëse dorëzon mandatin dhe lejon shfryrjen e ‘parakushteve gjermane’ për hapjen e negociatave të antarësimit me BE-në në fundqershor.
Të mos hamendësojmë se, rastësitë e dyshimta përbëjnë medoemos konspiracione. E me radhë.
Megjithatë, nuk mund të mos kërkojmë ndihmë, kur faktet na bëjnë të dorëzohemi, me duar lart, para një toge pushkatimi ku shkëlqejnë armët e habisë dhe hutimit. Tri njësitë e organit të akuzës të prekura, rokadë pas rokade, me ardhjen në krye të Prokurorisë së Përgjithshme të zonjës Marku, rezultojnë Elbasani, Durrësi dhe Krimet e Rënda. Mbi të tria endet një re e madhe dhe e errët dyshimesh, e cila nuk lëshon shi dhe as e hap qiellin. Durrësi ka qarkulluar në sirtarët prokuratoriale dosjen e Adriatik Llalës dhe dyshimin e një dosjeje tjetër, atë të kryebashkiakut të qytetit, Vangjush Dako. Në pëqi të prokurorëve të Elbasanit bëjnë nina-nani dosjet e bandave famëkëqija të qytetit, disa prej tyre të dyshuara për lidhje me kapon politike, i cili vjen nga radhët e partisë në pushtet. Krimet e Rënda qenë të vetmet që, gjatë muajve të fundit, hodhën nga njëra dorë në tjetrën pataten e nxehtë të dosjes Tahiri.
Zonja Marku dhe ndokush mund të pretendojnë se lëvizjet janë bërë për eficensë të hetimeve. Mirë shumë, por, ja një pyetje për ta. A nuk ka një paradoks, diçka që nuk shkon, një lëvizje që e bën nul këtë pretendim, në rastin e rokadës në aksin Durrës-Tiranë?
Për një fakt të thjeshtë: pretendimi i moseficensës duhet të jetë i barazvlefshëm në të dy rastet në fjalë që të rezultojë me vlerë logjike. Nëse pranojmë se Hajdarmataj është larguar nga Krimet e Rënda për arsye mungese eficense (ta zëmë, e ka lënë të ngecë çështjen Tahiri), a mund t’i kushtohet i njëjti dyshim edhe Prokurores që i zuri vendin, Donika Prelës? A ka qenë ajo eficente në Durrës? A i ka shtyrë përpara dosjet e Lallës dhe të Dakos? (Meqë ra fjala, a ekziston një ‘dosje Dako’?)
Nëse rezultatet e Hajdarmatajt te Krimet e Rënda janë zero, pse duhet zëvendësuar nga dikush që ka të njëjtin rekord, pra një zero të bardhë. Së cilës i shtohet edhe xhufka ala Mardi Gras e grabitjes së Postës së Prokurorisë së Durrësit, me materiale që, me gjasë, përmbanin fakte të cilat ajo duhet të kishte hetuar apo do të hetonte.
Ka diçka që nuk shkon kur Arta Marku ‘poston’ prokurorë pasi i grabisin Postën.
Discussion about this post