Flash News
Si e toleroi Ceno Klosi kompaninë e inceneratorëve, negociatat e dyshimta për miliona euro
Flet Abazoviç: Pse Mali i Zi votoi kundër Kosovës në KiE
Pas arrestimit të Berberit, Rama emëron drejtorin e ri të Autoritetit Rrugor Shqiptar
Përfshihet në flakë një apartament te bulevardi ‘Zogu i Parë’ në Tiranë
Berisha: Ishim opozita e parë që kërkuam anëtarësimin në NATO pas rënies së komunizmit
Alfred Lela
Disa personazheve politikë, në media apo parti, u ka krijuar parehati procesi disashkallësh i përzgjedhjes së kandidatëve të PD. Ca i ka shqetësuar sidomos numri i lartë i parakandidatëve, diku afër 4 mijë vetë. Të tjerët ‘farsa’ apo loja, sipas tyre, që po luhet me listat për të simuluar një proces transparent. Ka patur nga ata që janë sëkëlldisur nga ideja se kryetari i partisë j’ua ka ‘ngecur topin’ disa të tjerëve që, në rast humbjeje të thotë ‘nuk janë kandidatët e mi’.
Këta të fundit kanë të drejtë vetëm në një çast të pretendimit të tyre. Në vitin 2017 pati një përpjekje që frymëzohej nga zyrat e piarit pranë kryetarit për t’i identifikuar kandidatët si ‘lista Basha’.
Në të tjerat ‘rrëmihësit e të metave’ të procesit seleksionues të PD nisen, ose nga hatërmbetje ose nga përpjekje për diversion ose nga frika e hapjes dhe përparsitë e saj në ndikimin në opinion.
Nëse marrim për shembull ‘numrin e lartë’ dhe e konsiderojmë si shenjë të banalizimit të procesit, jemi të padrejtë. Partitë politike janë bashkime idesh dhe interesash; këta të fundit dalin në pah sidomos në momente garash, brendapartiake apo ndërpartiake. Nëse i heq këtë ‘siguresë’ formacioneve politike, je në tendencën naïve ose dashakeqe, për të skulpturuar një model politik inekzistent dhe nga një lartësi morale te e cila nuk banon as vetë.
Sigurisht, partitë politike shqiptare janë kryesisht provinciale dhe ky provincializëm nuk ka se si të mos vihet re në gara të tilla të mëdha kombëtare, ku baza e partisë bëhet e pranishme në qendër dhe pjesë e debatit mediatiko-politik kombëtar. Në të njëjtën kohë është gjithaq provincializëm, i maskuar si elitizëm, të kërkuarit prej militancës partiake e një gjëje që nuk ekziston: përsosmërinë.
Sasia, apo loja e numrave të mëdhenj, nuk është banalitet kur dihet se partitë politike ekzistojnë më së pari për të qenë sasiore, për t’u bërë shumica, për të folur dhe vepruar në emër të tyre, për të marrë përgjegjësi ideore dhe qeverisëse nga ‘sovrani’.
Nëse flasim për procesin si simulim të transparencës, na del një pengesë e madh përpara. Basha, me hir apo pahir, ka instaluar një mekanizëm prej pesë selektorësh të procesit, katër prej të cilëve nuk mund t’i konsiderosh si servilë apo delfinë të tij. Krejt e kundërta: Genc Ruli, para tre vitesh e në vijim, diti të bëhej një prej kontestatorëve më të zëshëm të lidershipit të Bashës, duke bërë madje thirrje që ‘të dëbohen spekulatorët nga tempulli’. Besnik Mustafajt ia mbajmë mend thirrjen, herët në mëngjes një ditë pas zgjedhjeve të 2017, kur i kërkoi dorëheqje kryetarit të PD. Ai ka qenë vazhdimisht kritik me lidershipin, por pa e kaluar kurrë 'vijën e kuqe' dhe duke ditur të mbesë një aset i demokratëve. Mark Marku, ish-deputet i PD për një mandat, ka patur parehatitë e veta me udhëheqjen dhe nuk ka mënuar ndonjëherë t’i bëjë publike. Bujar Nishani, për arsye të detyrave të larta shtetërore, mund të konsiderohet një senator i PD, që e ka të vështirë të lejojë njollosjen e profilit. Enriketa Papa është ‘lidhja më e dobët’ e pesëshes, duke qenë se identifikohet në prapaskenë si e ‘familjes’, por pesha e saj bëhet insinjifikative pikërisht për shkak të profileve të burrave të përshkruar më lart.
Pretendimi më flagrant, ai se Basha e ka ‘dorëzuar’ procesin, duke hequr dorë rrjedhimisht nga përgjegjësitë, edhe nëse është i vërtetë nuk i krijon dëme as procesit vetë dhe as PD. Ajo që ka rëndësi në këtë rast është se PD është vënë në lëvizje dhe imperfeksionet e aty-këtushme nuk thonë gjë kundër së vërtetës kryesore: e kemi një proces.
Basha nuk mund t’u ikë përgjegjësive të nesërmen e ditës së zgjedhjeve, nëse PD humbet pavarësisht procesit të hapur e me radhë, siç nuk pritet që në rast fitoreje ai të mos marrë laudatat.