Flash News
Tensione në mbledhjen e Këshillit Bashkiak të Himarës, qytetarët kërkojnë largimin e Klosit dhe Tavos
Olsi, ashtu si Edi, qenka burrë p….
Atentati ndaj avokatit në Memaliaj, vihet në pranga autori, sekuestrohet arma
Nën hetim për trafik k*kaine, SPAK sekuestron pasuritë e Princ Dobroshit dhe Olsi Syziut
Atentat në Memaliaj, qëllohet me breshëri arme avokati
Alfred Lela
Komunikimi i fundit me ish-Presidentin Nishani ka qenë një shkëmbim nervoz në Whatsapp, për një panel të emisonit Politiko. Në qendër të përplasjeve të brendshme në Partinë Demokratike, ai u kthye në krah të Sali Berishës, pasi ishte ‘përdorur’ në mënyrën më jo etike nga Lulzim Basha. Ish-kryetari e bëri anëtar të një Komisioni, që më pas u hodh poshtë nga po ai që e kishte propozuar.
I heshtur deri më 25 prill, për të mos dëmtuar partinë që e kishte bërë President, Bujar Nishani u zgjua ngadalë, duke u bërë një kritik shumë i ashpër pas vendimit të Bashës për të pezulluar nga grupi demokrat ish-kryetarin Berisha. I vënë më parë në krye të “Grupimit për PD”, ish-Presidenti e bëri luftën e tij politike pa i kaluar kufijtë, as etikë dhe as politikë.
Ai iku pa e fituar luftën e fundit, as politiken dhe as me vdekjen, por la pas kujtimin e disa betejave, të cilat edhe pse nuk ka qenë të tijat, por të forcës që përfaqësonte, i bëjnë nder edhe atij, si një prej protagonistëve.
Bujar Nishani nuk e kalonte masën, edhe kur masa e gjërave bëhej e padurueshme dhe e pakufizuar në shtrembërimet që merrte nën peshën e teorisë se relativizmit të gjërave. Edhe pse u pa si një lojtar nën hijen e Berishës, maturia e tij çliroi sa Doktorin ashtu edhe Partinë Demokratike nga disa prej teprimeve pa të cilat politika shqiptare as nuk kuptohet dhe as nuk jetohet dot.
Pavarësisht flegmatizmit, i ndjeri Nishani kryqëzoi brirët me disa eksponentë të jetës intelektuale në vend, si Visar Zhitin, Ardian Ndrecën dhe Romeo Gurakuqin. Përplasjen me këtë të fundit e shkaktoi pikërisht Komisioni i përzgjedhjes së kandidatëve për deputetë të PD. Basha ‘i hodhi nën autobus’ shumë prej anëtarëve të Komisionit duke ua lënë atyre fajin për ‘moszgjedhjen’ e kandidatëve. Një rast i tillë çoi në përplasjen Nishani-Gurakuqi. Në dy të tjerat, ka qenë detyra e lakmuar e Ambasadorit të Shqipërisë në Vatikan.
Ministër i PD, dhe më vonë President i Republikës, Buajr Nishani, u bë kryetar shteti në momentin e fundit, pas një radhe stërkeqjesh politike. Analistët thanë se ai kishte qenë ideja e Berishës që në fillim dhe gjithçka tjetër kishte qenë lojë. Gjatë ushtrimit të detyrës, z. Nishani ‘e zbuti’ Presidencën. Në mos luajti rolin e atij që ruan balancat e unitetit të kombit, me siguri ai nuk e shpërqendroi dhe as u shpërqendrua prej rolit. Edhe në rastin, ndoshta më të nxehtë, të mandatimit të ministri Xhafaj, pasi opozita e Bashës kishte ofruar ‘trupin e saj’ para futjes së tij në zyrë, Presidenti diti ta ndante detyrën shtetërore nga ndijimet personale dhe politike.
Ai e kaloi një pjesë të Presidencës me një shumicë mujshare, shefi i së cilës e kishte komplimentuar në fillim dhe abuzuar më vonë. E mbylli mandatin pa shkaktuar kriza dhe pa prodhuar shtetbërje, në linjë edhe me kompetencat e kufizuara të Presidentit.
Sot kur nuk është më, pasi humbi, ashtu i brishtë, i matur dhe njerëzor siç ishte, betejën me vdekjen, mund të thuhet se kujtimi që lë mungesa e tij, vihet re më shumë bash prej asaj urtie. Bujar Nishani nuk ishte luftëtar, në kuptimin parë të fjalës, por ai qe një zyrtar i Republikës që nuk e luftoi asnjëherë identitetin e saj. Buja që nuk bëri është ndoshta trashëgimia më e mirë që i la si familjes së gjakut dhe asaj politike.
I pabujë iku, në moshë të re, sikur pikërisht me të donte të na habiste. Për herë të parë.
I lehtë i qoftë dheu, siç ishte i butë në biseda dhe në komunikim politik!