Flash News
Konstituohet grupi i dialogut mes opozitës dhe mazhorancës për ‘Reformat’
Tragjikomedia e AADF me Butrintin: Një i panjohur do të drejtojë bordin shkencor të fondacionit
Lejuan 37 ndërtime të paligjshme, dënohen dy kryeinspektorë dhe inspektorë të IMT në Bashkinë e Lushnjes
Posta e mëngjesit/ Me 2 rreshta: Çfarë pati rëndësi dje në Shqipëri
Makina përplas për vdekje këmbësorin në Fier, shoqërohet shoferi 20-vjeçar
'Pasuesi' i Enver Hoxhës: Elektorati i majtë nuk e do Ramën, por ka frikë nga rikthimi i Berishës që don të bëhet President
Muhammed Shabeer/ Newsclick
Përktheu nga anglishtja: Politiko.al
Cili është mendimi juaj për protestat kundër qeverisë aktuale në Shqipëri?
Si rezultat i sjelljes së gabuar të borgjezisë në pushtet, e përfaqësuar nga tri partitë kryesore politike: Partia Demokratike (PD), Partia Socialiste (PS, alias Rilindja) dhe Lëvizja Socialiste për Integrim (LSI), Shqipëria është sot në një krizë të thellë politike dhe sociale. Këto parti, të cilat kanë qenë në qeveri për tri dekada, kanë nxjerrë në ankand në mënyrë efektive vendin duke përdorur parullën e 'reformave', të cilat janë imponime nga imperializmi Euro-Atlantik, si një kusht për integrimin në BE. Përmes koncesioneve dhe marrëveshjeve antitrust, ata e kanë shndërruar Shqipërinë në një "Republikë Bananesh".
Kjo situatë krize kërkon protesta nga klasa punëtore, fshatarë dhe të varfër të qyteteve dhe fshatrave. Por fatkeqësisht, falë propagandës dërrmuese të pushtetit borgjez, të mbështetur nga imperializmi ndërkombëtar, shoqëria shqiptare ka humbur unitetin e saj të trashëguar nga periudha e socializmit. Në Shqipëri, klasa punëtore është varfëruar dhe degraduar; sindikatat e tyre nuk ekzistojnë ose janë vënë në shërbim të pushtetit borgjez, ndërsa fshatarësia lihet në mëshirën e fatit. Të rinjtë nuk gjejnë mundësi punësimi dhe integrimi në vend, kështu që ata ndërmarrin rrugët e përditshme të migracionit në vendet europiane dhe më gjerë për të siguruar mbijetesën e tyre. Inteligjenca e vërtetë është mënjanuar dhe degraduar.
Ndërsa klasa punëtore është e ç'organizuar, partitë politike borgjeze në opozitë, si PD, LSI dhe pasuesit e tyre, kanë mobilizuar militantët me qëllimin për t'u rikthyer në pushtet sa më shpejt të jetë e mundur. Pasi të jetë në pushtet, mund të pritet që ata, si gjithmonë, të përpiqen të kapin në mënyrë të pamerituar pasuritë, në kurriz të publikut të gjerë. Në protestat e tyre, që kanë vazhduar për disa muaj, është regjistruar edhe pjesëmarrja e qytetarëve të shkëputur politikisht, të cilët janë mashtruar nga propaganda dhe premtimet false të organizatorëve. Shkaku i këtyre protestave nuk është mbrojtja e interesave të masave, por thjesht paraqet qëllimin e riciklimit të pushtetit brenda një klase të ngulitur dhe të njëjtit sistem politik. Manipulime të tilla nga partitë opozitare nuk mund të zgjidhin krizën politike dhe socio-ekonomike të vendit. Vetëm një kalim kuptimplotë i pushtetit në duart e klasës punëtore, në aleancë me fshatarësinë punëtore dhe inteligjencën popullore, është një zgjidhje për krizën, e cila mund të heqë vendin nga një humnerë ku klasa e korruptuar borgjeze ka kontroll të plotë.
Cili është mendimi i përgjithshëm i publikut për Partinë Socialiste të udhëhequr nga Edi Rama?
Partia Socialiste lindi në qershor 1991, megjithatë, ajo ishte produkt i konvertimit nga Partia e mëparshme e Punës e Shqipërisë, nën drejtimin e mashtruesit politik, Ramiz Alia, ish Sekretari i Komitetit Qendror të PPSh. Ai uzurpoi plotësisht partinë dhe pushtetin në Shqipëri, pas humbjes së Udhëheqësit të Lavdishëm, Enver Hoxha. Në atë kohë, nga shumica besohej se Partia Socialiste do të vazhdonte të ruante vlerat e arritura nën socializëm, por shpejt ajo u shndërrua në një parti vërtet borgjeze. Pavarësisht etiketës, programi i saj politik dhe ekonomik, sot, nuk ka asnjë lidhje me socializmin. Tani është unifikuar plotësisht me Partinë Demokratike, e cila që nga krijimi i saj në 1990, thjesht ka mbetur një klan neo-nazist, i mbështetur nga forcat ndërkombëtare që janë bashkëpunëtorë në shkatërrimin e Shqipërisë Socialiste.
Udhëheqësi aktual i Partisë Socialiste, i cili është kryeministri i vendit, Edi Rama, i kishte premtuar elektoratit se do të realizonte një qeveri e cila është për qytetarët. Sidoqoftë, përveç ndryshimit të emrit të partisë (nga Partia Socialiste në Rilindje), dhe ngjyrat e tij, ai mbi të gjitha ka ndryshuar programin dhe e ka vendosur qeverinë e tij në shërbim të oligarkisë financiare, me të cilin ai ka bërë politikë, partneritete ekonomike dhe kriminale për mirëmbajtjen e pushtetit në çdo mënyrë.
‘Suksesi’ që ka arritur dhe po arrin Edi Rama me Rilindjen ’e tij, mbështetet në elektoratin e tij të majtë, i cili përbën shumicën e popullatës. Ky elektorat, pavarësisht se vuri në dukje se Edi Rama ka dalë jashtë linjës dhe nuk ofron përfaqësim të vërtetë, vazhdon të ketë frikë nga rikthimi në pushtet i Partisë Demokratike, nën udhëheqësin e saj, Sali Berisha, i cili do të kandidojë për president. Ashtu si paraardhësit e tij, ai ka kryer akte të shumta antikombëtare dhe anti-njerëzore. Pikërisht për shkak të rrezikut që PD dhe Berisha të kthehen, elektorati i majtë preferon partinë e Edi Ramës, ‘Rilindjen’, që ata mendojnë se është opsioni ‘më pak i keq’. Eshtë pikërisht për shkak të kësaj ‘skeme’, që të dy partitë kryesore (PD dhe PS) kanë siguruar ‘tortën’ e pushtetit midis tyre, siç bëjnë pothuajse të gjitha partitë borgjeze të sistemit aktual kapitalist.
Sidoqoftë, ashtu si PD dhe LSI, edhe 'Rilindja' e Edi Ramës gjithnjë e më shumë po diskreditohet në sytë e elektoratit, dhe nuk do të jetë një ditë e largët kur ajo, së bashku me motrat e saj, të dalë jashtë skenës politike në vendin tonë.
Kush janë këta protestues antiqeveritarë? Cili është qëndrimi dhe ideologjia e tyre politike?
Siç kemi përmendur edhe më lart, ka shumë arsye për të demonstruar dhe protestuar në vendin tonë sot. Korrupsioni galopant që ka përfshirë politikën dhe administratën shtetërore; krimi i organizuar dhe i rrugës; hendeku social midis oligarkisë financiare dhe asaj shtetërore dhe masave të përgjithshme; mungesë e plotë e drejtësisë dhe pandëshkueshmërisë për krimin e qeverisë dhe korrupsionin; plaçkitja e pasurive nëntokësore të vendit; dhe shitja e interesave kombëtare janë disa nga motivet për protesta të fuqishme kundër klasës politike që ka kapluar shtetin, dhe e skalit atë sipas interesave të veta dhe të atyre që i shërben. Por protestat e tanishme, të cilat përfshijnë jo vetëm militantët e partisë, por edhe qytetarët me çështje dhe probleme të pazgjidhura, janë shkaktuar dhe manipuluar nga Partia Demokratike dhe Lëvizja Socialiste për Integrim. Filozofia e drejtuesve të protestës është të kapin pushtetin e pamerituar, duke e përdorur atë jo vetëm për të pasuruar veten dhe klanet e tyre, por edhe për të mbrojtur nga krimet e kryera gjatë veprimtarive politike dhe qeveritare gjatë një tranzicioni të gjatë dhe të dështuar të të ashtuquajturës "demokraci borgjeze".
A besoni se Shqipëria është ende duke e mbështjellë në konfliktet politike dhe etnike që pasuan rënien e Bashkimit Sovjetik dhe Jugosllavisë?
Para vitit 1990, Shqipëria ishte një Republikë Popullore Socialiste. Nën udhëheqjen e Partisë së Punës së Shqipërisë dhe udhëheqësit të saj Enver Hoxha, ajo kishte ndërtuar me sukses themelet e socializmit dhe ishte futur në rrugën e ndërtimit të plotë të një shoqërie socialiste, e cila është periudha e ndërprerë deri në kalimin në komunizëm. Pas vdekjes së Marksist-Leninistit, Enver Hoxha, zëvendësi i tij, Ramiz Alia, i cili kishte një axhendë të maskuar, ktheu timonin e partisë dhe të shtetit. Me ndihmën e kapitalizmit euro-atlantik, ai përmbysi sistemin socialist të diktaturës së proletariatit, dhe e zëvendësoi atë me një sistem kapitalist.
Për të arritur këtë përmbysje, u përdorën elektoratet e degjeneruar brenda shoqërisë, të cilët, të ndihmuar nga agjentë të jashtëm, dolën hapur si antikomunistë. Ata përdorën parulla të sheqerosura duke shitur kapitalizmin si një rrugë për në "parajsë", duke e quajtur atë si "ekonominë e lirë të Europës", e cila do të ndiqte "sundimin e ligjit" dhe siguronte "lirinë e plotë të individit" dhe "bollëkun dhe lumturinë për të gjithë". Këto parulla mashtruese dezinformuan turmat, të cilët fillimisht i dhanë përkrahjen e tyre kapitalizmit, duke shpresuar se brenda pak vitesh Shqipëria do të bëhej "si Europa", e cila ishte një slogan tjetër i bartësve të flamurit të demokracisë borgjeze. Sidoqoftë, shumë shpejt njerëzit kuptuan se parullat e borgjezisë që erdhën në pushtet, ishin mashtrime.
Reagimet e njerëzve reflektojnë tundim për kohën e socializmit dhe të Enver Hoxhës. Nëse ata nuk janë ende të gatshëm të ngrihen në revoltë kundër sistemit aktual borgjez, kjo është për shkak se ata ende nuk shohin një forcë politike të besueshme alternative dhe rrethana të përshtatshme politike për të kryer kthimin e pushtetit në duart e njerëzve.
Ndikimi i konflikteve të pushtetit në Shqipëri nuk është i njëjtë me atë që ndodhi në ish-Bashkimin Sovjetik dhe Jugosllavi. Në këto vende, teoria dhe praktika e socializmit dhe komunizmit ishin degraduar shumë përpara rënies së "Murit të Berlinit", i cili shënon rrëzimin e kampit socialist. Ndërsa në Shqipëri, për sa kohë që lideri i madh Enver Hoxha jetonte, socializmi po lëvizte me ritmin e duhur, pa u larguar nga rruga komuniste. Rënia, më 1990, erdhi pothuajse menjëherë, jo si një dështim i sistemit socialist, por si rezultat i tradhtisë së kryesisë së lartë të Partisë së Punës që qeveriste shtetin. Kështu që konflikti pas rënies së socializmit ishte më i thellë dhe po thellohet çdo ditë. Populli shqiptar që e ka njohur socializmin dhe e ka përjetuar atë, po e rrikërkojnë atë vetëm tri dekada pas rrëzimit të tij, sepse në atë sistem, ata panë një të ardhme të vërtetë dhe të sigurt për veten e tyre dhe për vendin.
Na tregoni për rolin aktual që Partia Komuniste e Shqipërisë luan në politikën kombëtare dhe disa ndërhyrje tuaja në lëvizjen popullore në vend gjatë këtyre viteve.
Pas vdekjes së liderit të paharruar të popullit shqiptar, Enver Hoxha, rangjet e sipërme të Partisë së Punës, udhëhequr nga Ramiz Alia, në 1991, u largua nga rruga komuniste, duke gjë që pasoi në rishfaqjen e borgjezisë, një lëvizje regresive për vendin. Duke mos pajtuar me këtë kthesë drejt regresionit, më 10 shtator 1991, poeti revolucionar Hysni Milloshi, së bashku me miqtë e tij, rindërtuan Partinë Komuniste të Shqipërisë, pasardhësin e drejtpërdrejtë të Partisë Komuniste të themeluar nga Enver Hoxha në 8 nëntor 1941 dhe me sukses të udhëhequr prej tij për 44 vjet rresht.
Në 1992, Partia Komuniste ishte e jashtëligjshme dhe u detyrua të veprojë nën një status të paligjshëm deri në korrik 1998, kur partia rimori lirinë politike. Filloi veprimtarinë e saj në spektrin shumëpartiak, duke u munduar të përçojë te masat linjën dhe programin e saj politik, me objektiv kthimin e pushtetit te njerëzit dhe ndërtimin e një shoqërie të drejtë, të lirë dhe demokratike.
Gjatë gjithë këtyre viteve të tranzicionit demokratik, partia nuk e ka pushuar luftën e saj ideologjike dhe politike kundër sistemit kapitalist, në mbrojtje të vlerave thelbësore të dy epokave të mëdha nën udhëheqjen e Enver Hoxhës në gjysmën e dytë të shekullit 20: Epoka e Lëvizjes Nacionalçlirimtare (LANÇ) dhe Epoka e Ndërtimit Socialist. Në këtë luftë të vazhdueshme, partia përballet çdo ditë me të gjitha aksesorët e propagandës dhe dhunës që burojnë nga sistemi kapitalist. Sidoqoftë, veprimet politike të Partisë Komuniste janë përqendruar gjithmonë në mbrojtjen e vlerave të LANÇ, arritjet e socializmit dhe figurën e liderit të Partisë dhe shtetit socialist, Enver Hoxha, i cili është sulmuar në një mënyrë të pabazuar, nga armiqtë e socializmit, komunizmit dhe Shqipërisë.
Partia Komuniste, në veprimtarinë e saj, mbështetet nga dy organizata ushtarake dhe politike: Organizata Rinore Komuniste, e themeluar nga Qemal Stafa, dhe Organizata e Grave Komuniste, e themeluar nga Margarita Tutulani, që freskojnë dhe plotësojnë radhët e Partisë Komuniste. Një nga veprimet politike të partisë ka qenë pjesëmarrja në zgjedhjet politike borgjeze, me synimin për të hyrë në Parlament, për ta përdorur atë si një platformë, në mënyrë që të ekspozojë regjimin dhe sistemin e shfrytëzimit kapitalist. Ky objektiv nuk është arritur sepse borgjezia ka përdorur të gjitha mjetet e propagandës dhe dhunës, në dispozicion të tij, për të kufizuar praninë e partisë në Parlament.
Sidoqoftë, Partia Komuniste nuk është ndalur dhe nuk do të ndalet në rrugën e saj. Me guximin dhe luftën komuniste, ajo vazhdon të punojë dhe të luftojë për t'u bërë një faktor i rëndësishëm politik duke marrë shpejt udhëheqjen popullore, në krye të klasës punëtore, fshatarësise dhe shtresave të varfëra të shoqërisë. Duke i udhëhequr ata në rrugën e vërtetë të revolucionit, ajo synon të rivendosë sistemin socialist; një sistem ku vetë njerëzit vendosin fatet e tyre; dhe ku liria, pavarësia dhe demokracia janë funksionale dhe të vërteta.