Basha fiton...më në fund

Alfred Lela

Lulzim Basha ka dhënë dorëheqjen si kryetar i Partisë Demokratike, duke i dhënë fund, jo vetëm këmbës së gjymtuar të një krize që përpëlitej në PD prej mujash të gjatë, por edhe perceptimit publik për figurën e tij politike si të një humbësi të keq.

Ikja e Bashës është hallka e radhës, një nga më të rëndësishmet, në zinxhirin e ngjarjeve çliruese që do të përcaktojnë zhvillimet në Partinë Demokratike, por edhe më gjerë.

Thënë këtë, është dita që të mos bëhet radiografia e Lulzim Bashës së të shkuarës, por të projektohet ai bashkë me eksponentë të tjerë demokratë në të ardhmen e kësaj force politike. Sali Berisha ka patur të drejtë kur ka ofruar një degë ullliri në drejtim të bllokut tjetër në PD, pavarësisht dijenisë se ata përfaqësonin, siç e dëshmoi 6 marsi, një pakicë burimesh njerëzore me shumicë të atributeve institucionale si sigla, vula, selia etj.

Lulzim Basha nuk ka çliruar vetëm këto mjete përfaqësimi dhe pushteti, jo vetëm ndjekësit e tij dhe Partinë Demokratike, por sidomos veten.

Natyrisht, një reflektim i atypëratyshëm pas humbjes së 6 marsit, duhet të kishte qenë edhe më i mirëpritur, por vonesa nuk e zhbën aktin e sotëm.

Nuk ka randësi se cilët janë veprimet e mëtejshme të tij, sa kohë që duket se ka përjashtuar ‘ngrirjen e funksioneve’ e artifice të tjera të ngjashme. Dorëheqja duket e plotë, pa ekuivoke dhe pa një gjuhë apokaliptike.

A është arritur një paqe me Berishën? Asnjë të keqe nuk ka, sa kohë kjo paqe nuk është për ruajtjen e status quo-së. Nëse është kështu demokratët dhe opozitarët duhet t’i braktisin të dy. Status quo do të thotë që njëri është kryetar e tjetri bën sikur është. Kjo lojë pasqyrash e ka marrë në qafë për shumë gjatë Partinë Demokratike.

Duhet pra, një garë e hapur, e drejtë, konkrete, e dallueshme, amerikane për kreun e partisë. Berisha le të hyjë në garë, sepse është ai që e preu nyjën gordiane, Basha le të hyjë në garë edhe pse ka qenë vetë në nyjë, të tjerët gjithashtu të provojnë forcat.

Nga kjo hapje, nga kjo garë, nga ligjësitë e procesit demokratik, mundet PD të startojë edhe njëherë.

Nesër është 22 mars. Tridhjetë vjet më pare, Partia Demokratike ka ardhur në pushtet me një spektakël votash dhe mbështetje. Lulzim Basha zgjodhi ta çlironte partinë pikërisht në vigjilje të këtij përvjetori. Simbolika nuk do të thotë se një 22 mars i dytë është pas dere për Partinë Demokratike, por historia është plot me rikthime.

Basha le të bëjë edhe hapin e dytë. Këtë radhë para, por sërish në drejtimin e duhur. Demokratët të mos gëzohen se kush ra dhe kush u ngjit, por të kujtojnë majën e tridhjetë viteve më parë dhe rrugën e vështirë deri te përsëritja. Rrugë që, nëse në ‘92 ishte e mbushur me fat historik, tridhjetë vjet më vonë kërkon vetëm vendime të duhura dhe punë kolosale.