Flash News

E-TJERA

"Mbërthehet" BIRN; Si përdoret këshilli britanik për politikat vendase dhe për të ndikuar në rajon

"Mbërthehet" BIRN; Si përdoret këshilli britanik

Një "krizë e thellë" ka përfshirë Rrjetin Ballkanik të Gazetarisë Hulumtuese (BIRN) të krijuar dhe financuar nga Perëndimi.

Dokumentet e zbuluara tregojnë se përfshirja britanike shtrihet përtej thjesht financimit të mediave, me shërbimet e saj të huaja të inteligjencës që shkojnë deri në trajnimin e operativëve të organizatës dhe madje drejtojnë aktivitetet e tyre përmes të ashtuquajturit Këshilli Britanik (KB).

Një dokument i brendshëm i dalë zbulon se Këshilli Britanik mori kontrollin e BIRN-it në kuadrin e një projekti të Ministrisë së Jashtme, që supozohet se synonte "mbështetje më të madhe të pavarësisë së medias në Ballkanin Perëndimor".

Operacioni i sponsorizuar nga shteti pohon gjithashtu pa asnjë kuptim ironie se synon të kundërshtojë "kapjen e medias" në një rajon ku mediat me burime më të mira sponsorizohen nga qeveritë perëndimore.

 

Artikulli I plote

Një media e shquar propagandistike në Ballkan, e cila mbikëqyret drejtpërdrejt nga një agjenci qeveritare britanike që Reuters dikur e quajti "një zgjatim të ndikimit kulturor të politikës së jashtme të Mbretërisë së Bashkuar", duket se është në prag të kolapsit pas një përçarjeje të madhe midis personelit dhe drejtuesve.

Email-et e dala dhe që janë analizuar nga The Grayzonezbulojnë se një "krizë e thellë" ka përfshirë Rrjetin Ballkanik të Gazetarisë Hulumtuese (BIRN) të krijuar dhe financuar nga Perëndimi, i cili kërcënon të shkatërrojë organizatën. Një vegël propagandistike në arsenalin e shumë qeverive dhe fondacioneve perëndimore, ajo ka kërkuar të riformësojë rajonin e trazuar në favor të interesave europiane dhe amerikane, duke publikuar shumë "produkte" në shërbim të këtij qëllimi. Tani, e gjithë perandoria e luftës së informacionit duket se është në një situatë paqëndrueshme.

Email-et, të cilat dolën në prill, zbulojnë se në BIRN ka shpërthyer një "krizë" e brendshme. Për këtë katastrofë fajësohet kryesisht drejtoresha e saj rajonale, Milka Domanoviç, e cila mbikëqyr "portofolin e projekteve rajonale" të organizatës.

Në email-e, punonjës të shumtë pa emër e akuzojnë atë për një sërë dështimesh të rënda, duke përfshirë "neglizhencën e detyrave" dhe "sjelljen e papërshtatshme". Paaftësia dhe "keqmenaxhimi" i saj i supozuar mendohet se bëri që BE-ja të kërkonte kthimin e një granti prej 300,000 eurosh. Vërtetësia e email-eve është konfirmuar nga stafi i BIRN.

Një email i përbashkët i dërguar nga ankuesit në nivelet më të larta të BIRN-it me 17 prill e akuzonte Domanoviçin për inkurajimin e "diskutimeve të fshehta" rreth paraqitjeve të stafit, "duke i vendosur ata kundër njëri-tjetrit, shpesh duke përdorur teknika si turpërimi i tyre për problemet në mungesë". Për më tepër, ata pretenduan se "informacioni sensitiv" i cili u nda në mënyrë konfidenciale me drejtuesit më të lartë "u trajtua pa kujdes, duke çuar në shkelje". Në dokument, drejtoresha rajonale e organizatës akuzohet për një "stil komunikimi luftarak dhe kërcënues" dhe për inkurajimin e një mjedisi në vendin e punës "të mbushur me thashetheme":

"Mbizotëron një kulturë heshtjeje… duke na lënë shumë prej nesh të stepur nga pasojat e shprehjes së shqetësimeve të vërteta ose mospajtimit," shkruan punonjësit.

Ata thonë që mandati i Domanoviçit "është dëmtuar nga një qëndrim autoritar ndaj kolegëve [dhe] pavendosmëria, joefektiviteti dhe vonesat, duke rezultuar në një kaskadë mundësish, fondesh dhe objektivash të humbura". Kur çështjet arrijnë në krye, "faji shpesh u hidhet të tjerëve," vazhduan ata, duke shtuar se Domanoviçi "ka kultivuar një mjedis të mbushur me paranojë" dhe angazhohet në "një vëzhgim të pamëshirshëm dhe shpesh të pakuptimtë të punës së shumë prej nesh".

 

Akuzat u ngritën nga një numër burimesh të brendshme me përvojë, të cilët kanë punuar nën drejtues të ndryshëm të BIRN-it dhe pretendojnë se nuk kanë hasur kurrë më parë çështje të tilla. Sipas email-eve, ata zgjodhën të mbeten anonimë "për shkak të një frike legjitime nga hakmarrja" e Domanoviçit, për të cilën ata pretendojnë se favorizonte "fshehtësinë, pazaret në prapaskenë dhe mungesën e llogaridhënies" sesa "thënies të së vërtetës eprorëve" brenda kompanisë në kohën e detyrës.

Grupi shkroi se nëse do të zbulonin identitetin e tyre, "karriera jonë në BIRN do të mbaronte", një pretendim për të cilin ata thanë se ishte "qartësisht" i vërtetuar nga "largimet e fundit, të papritura të kolegëve tanë".

Një email që Domanoviçi i dërgoi grupit me 24 prill, ku i bëri cc tërë "asamblesë" qeverisëse të organizatës, sugjeron se ankthet e tyre ishin të bazuara. Duke deklaruar me guxim se nuk do t'i "përgjigjej një emaili anonim", ajo megjithatë vazhdoi të akuzonte autorët e tij se po punonin "për të shkaktuar kaos brenda BIRN-it". Drejtoresha rajonale shtoi se bordi i organizatës ndau "shqetësimet e saj për komunikimin anonim".

 

"Nëse këto email-e kanë ardhur vërtet nga brenda BIRN-it, asambleja është thellësisht e zhgënjyer me gjykimin e atyre që zgjodhën të transmetojnë ankesat në një mënyrë që mund të dëmtojë reputacionin, mjedisin e vendit të punës dhe misionin e BIRN-it."

 

Sulmimi i elitave kur "stimujt e tyre nuk përputhen me objektivat/vlerat e [Britanisë]"

 

Lista e donatorëve të BIRN-it është një labirint i vërtetë fasadash shërbimesh sekrete dhe ambasadash rajonale perëndimore. Dokumentet e zbuluara tregojnë se përfshirja britanike shtrihet përtej thjesht financimit të mediave, me shërbimet e saj të huaja të inteligjencës që shkojnë deri në trajnimin e operativëve të organizatës dhe madje drejtojnë aktivitetet e tyre përmes të ashtuquajturit Këshilli Britanik (KB).

Diplomati veteran Harold Beeley e përshkroi Këshillin Britanik si një nga "agjencitë kryesore të propagandës ndërkombëtare" të Londrës, së bashku me BBC-në. Kohët e fundit, Reuters e quajti KB "një zgjatim të ndikimit kulturor të politikës së jashtme të Mbretërisë së Bashkuar".

Një dokument i brendshëm i dalë zbulon se Këshilli Britanik mori kontrollin e BIRN-it në kuadrin e një projekti të Ministrisë së Jashtme, që supozohet se synonte "mbështetje më të madhe të pavarësisë së medias në Ballkanin Perëndimor". Operacioni i sponsorizuar nga shteti pohon gjithashtu pa asnjë kuptim ironie se synon të kundërshtojë "kapjen e medias" në një rajon ku mediat me burime më të mira sponsorizohen nga qeveritë perëndimore.

 

Nën kujdesin e programit, gazetarët në të gjithë Ballkanin marrin "trajnim dhe mentorim" dhe ndihmojnë "për të përmirësuar angazhimin e tyre me qytetarët për çështje me interes publik; synimi i audiencës online përmes rrjeteve dhe mjeteve të rrjeteve sociale, fushatave të kontaktimit me publikun; zhvillimi i rrjeteve sociale, mirëmbajtja e profileve të tyre në internet dhe trajnimi në vendin e punës për të udhëhequr fushatat e rrjeteve sociale."

 

Së fundmi, Këshilli Britanik shqyrtoi krijimin e një "mjeti më të avancuar për raportimin e qytetarëve të angazhuar", i cili do t'i mundësonte BIRN-it dhe mediave të tjera të fshehta të mbështetura nga Britania në Ballkan "të marrin dhe t'u përgjigjen rregullisht rrjedhjeve të informacioneve" dhe këshillave nga vendasit "duke treguar çështjet më urgjente në komunitetet lokale." Në veçanti, profili LinkedIn i Milka Domanoviçit zbulon se nga viti 2019–2022, ajo ishte përgjegjëse për "kërkimin dhe projektimin" e "mjeteve të zakonshme të raportimit të qytetarëve të angazhuar".

 

Me fjalë të tjera, shërbimi sekret britanik në mënyrë efikas u përpoq të ndërtonte një goditje pro-NATO-s alla Wikileaks me ndihmën e Domanoviçit. Gjetkë, dosjet e zbuluara thonë se projekti i KB-së është "për prishjen e status kuosë dhe për t'i mundësuar medias që t'i kërkojë llogari qeverisë".

Dosjet e kaluara nga Njësia e Stabilizimit të Britanisë e bënë të qartë se mbështetja e Londrës për mediat në Ballkan synon në mënyrë eksplicite përhapjen e ndikimit të Londrës, shpesh duke çuar përpara ndryshimin e regjimit.

 

"Në kontekste ku stimujt e elitës nuk përputhen me objektivat/vlerat e [Britanisë]… mund të nevojitet një qasje që synon të kërkojë llogari nga politikanët elitarë", vëren një skedar i dalë.

 

"Ne mund të ndërtojmë marrëdhënie dhe aleanca me ata që ndajnë objektivat dhe vlerat tona për reformën…" vijon ai. "Është e rëndësishme që media të ketë kapacitetin dhe lirinë për të kërkuar llogari nga aktorët politikë."

 

Dokumentet e sapodala të KB-ja pranojnë se misioni i projektit ishte krijuar gjithashtu për të "sfiduar interesat politike" në rajon, një perspektivë të cilën ata e pranojnë se do të ishte "shumë kontestuese" dhe rrezikonte "të shkaktonte reagime" kundër avokatëve dhe gazetarëve të tij.

 

Prandaj, Këshilli Britanik mori masa për të "siguruar që mediat me të cilat punojmë të kenë strategji proporcionale të mbrojtjes së medias si pjesë e qasjes sonë të ndjeshme ndaj konfliktit… ne do të zhvillojmë përgjigjet e sigurisë dhe menaxhimit të krizave për të garantuar sigurinë dhe mirëqenien e të gjithëve stafin tonë." Prandaj, asetet e KB-së u siguruan për mbrojtjen e tyre në rast të kthimit të kthimit të shkaktuar nga ndërhyrja e sponsorëve të tyre në Londër.

 

Email-et e dala të BIRN-it tregojnë se shpërthyer vërtet një reagim i fortë – por nga brenda, drejtuar shefes së organizatës, Milka Domanoviçit, të përgatitur nga Britania.

 

Asetet e dukshme të qeverisë britanike drejtojnë BIRN-in

 

Në një email të datës 26 prill, punonjës anonimë ankoheshin për "tonin shpërfillës dhe autoritar" të Domanoviçit si "mosrespektues dhe të papërshtatshëm për dikë që zë këtë pozicion". Ata i kujtuan drejtoreshës rajonale dhe asamblesë së BIRN-it se sipas rregullave dhe rregulloreve të vetë organizatës, "e drejta për të paraqitur ankesa në mënyrë anonime mbrohet në mënyrë eksplicite". Në çdo rast, ata thanë se i kishin ngritur ankesat e tyre drejtpërdrejt me të "në shumë raste dhe në forume të ndryshme", por pa dobi:

 

"Sjellja e saj e vazhdueshme e gabuar dhe komunikimet e diskutueshme vazhdojnë të përpiqen të shkarkojnë dhe të heshtin shqetësimet legjitime të punonjësve… Këto zhvillime, të shoqëruara me ankthin dhe frikën në rritje midis stafit në lidhje me hakmarrjet e mundshme, marrjen në pyetje joformale nga drejtoresha rajonale se kush është "pas" këtyre letrave. Kërcënimet e bëra nga [Domanoviçi] mes kolegëve që ajo i konsideron 'të besuar'… nënvizojnë nevojën urgjente për ndërhyrjen e menjëhershme të asamblesë për të zbutur krizën në zgjerim dhe për të përcaktuar masat për kontrollin e dëmeve."

 

Duket se nuk është marrë asnjë veprim për të gjetur një zgjidhje për sjelljen e pahijshme të pretenduar të Domanoviçit. Duke pasur parasysh prejardhjen e saj si studiuese e Chevening, mungesa e llogaridhënies nuk ishte befasuese. Të ofruara nga Ministria e Jashtme, këto bursa ofrojnë një mekanizëm jetik për projektimin ndikimit kulturor britanik jashtë vendit. Shumë studiues të Chevening vazhdojnë të zënë pozita me pushtet në vendet e tyre.

 

Një profil zyrtar i Domanoviçit në BIRN thotë se Chevening e vendosi atë në Goldsmiths, Universiteti i Londrës. Atje, ajo mori një diplomë master jo në gazetari, por në "marketing dhe teknologji". Kjo përvojë thuhet se "e ndihmoi të përmirësonte aftësitë e saj kërkimore dhe analitike, si dhe të zbulonte potencial të ri për një shtrirje të suksesshme në media". Ndërsa email-et e dala mund të sugjerojnë ndryshe, një shkollim i tillë pa dyshim ishte jashtëzakonisht i dobishëm në ndërtimin e një "mjeti raportimi të qytetarëve të angazhuar" për britanikët, për të cilin ajo filloi punë menjëherë pas diplomimit.

 

Një tjetër dokument i zbuluar në lidhje me infiltrimin britanik në ish-Jugosllavi thotë në mënyrë eksplicite se krijimi i një "tubacioni" gazetaresh femra të "mbrojtjes dhe diplomacisë" në rajon, nëpërmjet Chevening, është një objektiv thelbësor për Londrën. Parashikohej se ata do të shërbenin si "ndikues" pro-britanë në Ballkanin Perëndimor për pjesën e mbetur të karrierës së tyre. Dokumentet i përshkruanin këta operativë mediatikë si pjesë e një përpjekjeje më të gjerë për të "[sjellë] gazetaret femra në ballë të ndërgjegjes së industrisë" në rajon.

 

"Programi do të përfshijë një element informimi me aktivitetet e ndërmarra në universitete për të inkurajuar gratë që ta konsiderojnë gazetarinë si karrierë. Mbretëria e Bashkuar gjithashtu mund të lobojë në mediat lokale që të rezervojë një përqindje të roleve të nivelit fillestar për gratë. Do të sfidojë stereotipet gjinore dhe do të hapë një portë për në zonat e zëna më parë kryesisht nga burrat në një industri me shikueshmëri të lartë. Do të përmirësojë gjithashtu perceptimin e MB-së me këta pjesëmarrës."

 

Kështu që nuk duhet të jetë aq e habitshme që Domanoviçi si studente e premierës së operacionit të mirëmbajtjes së aseteve të Britanisë, u caktua shpejt për të drejtuar BIRN-in pasi bursa e saj Chevening mbaroi. Privilegjet e saj personale - dhe rëndësia e misionit të saj të drejtuar nga Britania - duket se janë përkthyer në imunitet thuajse total nga çdo pasojë për paaftësinë të pafundme, ose ndonjë nga shkeljet e tjera të saj të rënda që punonjësit thonë se rrezikojnë të gjithë organizatën.

 

Në vend që të merrej me zgjidhjen e shqetësimeve të stafit për drejtimin e saj, asambleja e BIRN-it u përpoq në mënyrë eksplicite të ekspozonte denoncuesit, sipas gazetës malazeze Antena M. Anëtari i asamblesë me qendër në SHBA, Robert Bierman hodhi poshtë shqetësimet e tyre, duke u ofruar atyre një vëzhgim personal të ankesave të tyre - por vetëm nëse ata zbulonin identitetin e tyre. Ky mesazh erdhi vetëm tri ditë pasi Domanoviçi thuhet se i paralajmëroi akuzuesit e saj për pasoja të rënda nëse ata vazhdonin protestat e tyre. Shqetësimi i saj kryesor, tregoi ajo, ishte ndalimi i "rrjedhjeve të mëtejshme të informacionit".

 

BIRN dhe Domanoviçi u kontaktuan për të komentuar për akuzat, por nuk janë përgjigjur.

 

Milka Domanoviç vazhdoi të ishte drejtoreshë rajonale e BIRN-it që nga qershori 2024. Fati i akuzuesve të saj nuk dihet.

 

./The Grayzone

Të fundit