Flash News
Tërmet në Shqipëri, ja ku ishte epiqendra
Aksident në autostradën Levan-Tepelenë, dy persona të plagosur
Aksident në autostradën Durrës-Tiranë, makina përfundon poshtë kamionit
Inceneratori i Tiranës, GJKKO pranon kërkesën e Bllakos për gjykim të shkurtuar
Shpallen datat e provimeve të Maturës Shtetërore 2025
Alfred Lela
Ndër kandidatët e Ramës dy prej tyre marrin vëmendjen më të madhe nga pop kultura (media, zhgani artistiko-influencist) dhe vetë organizata partiake socialiste. Si rregull, kandidatët kryesorë marrin mbështetjen më të madhe nga forca politike që përfaqësojnë por, jo në pak raste, edhe kandidatët garat e të cilëve janë afër humbjes apo kandidatët-mesazh. Pra, ata me të cilët partia kërkon të japë një mesazh.
Nëse për Erion Veliajn është folur dhe flitet shumë, kandidati socialist për Shkodrën, Benet Beci, po merr vëmendje të shtuar nga qeveria Rama dhe prizat mediatike të saj. Kjo sepse Beci është kandidati-mesazh. Rama ka një ‘kunj’ të vjetër me Shkodrën dhe mospranimin e gjatë të kryeqendrës së Veriut, si të tij ashtu dhe të kandidatëve të tij.
Nëse e parafytyroni trajektoren e sjelljes së Ramës me Shkodrën, do të vëreni se ai është përpjekur si me mesazhin, me kandidatët, dhe po ashtu me truket elektoralo-politike. Madje, për të përkëdhelur sedrën shkodrane, shpesh e ka vizatuar veten si çerek shkodran dhe gjysmë katolik. Për të mos harruar përpjekje te tjera, që përfshijnë kandidimin e Keti Bazhdarit (një grua); Valdrin Pjetrit (një i ri), apo Majlinda Angonit (grua sërish) në zgjedhjet e pjeshme të vitit të shkuar. Më shumë se te vitrina, Rama ka synuar të punojë në prapaskenë dhe, përgjatë viteve ai ka lidhur ura me disa personazhe të prapaskenës, duke u ofruar jo pak syresh, edhe skenën e madhe politike, lokale apo kombëtare. Ai ka kaluar vërtetë “përtej të majtës e të djathtës”, slogani i tij i vitit 2009, qoftë ideologjikisht apo në përmbajtje të tjera, duke ofruar si Tom Doshin, si Mark Frrokun, apo së fundmi Agron Çelën, një personazh i njohur i LSI (tani PL) në Shkodër.
Për të ardhur te Benet Beci. Një shkodran ‘i ramë në Tiranë’ i cili po paraqitet, shpesh e më shpesh, nga Rama si një kandidat që Shkodra nuk e meriton. Gjuha e Ramës në raport me Shkodrën lëkundet mes tundimit dhe kërcënimit. Në majë të kësaj gjuhe rri Benet Beci, si një personazh kolodian, që e dëgjon atë që përralltari Rama thotë për të, dhe e beson.
Sepse, si Beci dhe Rama, kanë huqur atë që është kryesore te Shkodra dhe shkodranët: nuk është kandidati vetë, por çfarë dhe kë përfaqëson ai/ajo. Si përherë, kandidatët e së majtës në Shkodër, që nga 1944 e këtej, kanë përfaqësuar një agresion më shumë se një ofertë. Keti Bazhdari ishte agresioni i një gruaje të re në një qytet me shtresa të vjetra; Valdrin Pjetri, agresioni i një kandidati pa rival, që të kujtonte votimet në kohën e Xhemal Dymyles; Majlinda Angoni agresioni partiak që i kundërvihet autonomisë së shtetit normal.
Benet Beci është agresioni i atij dhe atyre që mendojnë se dinë më shumë, bëjnë më mirë dhe ofrojnë atë që askush nuk mundet pos tyre. Kjo aperturë elitiste në Shkodër, një qytet që ka lindur kulturën që përqesh çdo gjë, i bën Ramën dhe Becin një anekdotë politike, më shumë se misionarët -që ata e dinë veten.
Shkodra nuk është ndrequr kurrë nga jashtë, por vetëm nga brenda. Ajo është më shumë krijim i vetvetes, një urbanitet i mbështetur në pushkën e gjatë të fiseve malësore. Të depërtosh në këtë antropologji me një kandidat që e sjell për dore në pjacë kreu i partisë, të lejohet, por nuk të falet.