Flash News

OP-ED

Chris LaCivita në Tiranë: Një non grata ra dhe një tjetër u ngrit

Chris LaCivita në Tiranë: Një non grata ra dhe një

Alfred Lela

Christopher LaCivita shkroi sot në Tiranë një tregim të shkurtër ala Hemingway. Ai ishte sintetik dhe programatik, si një personazh i shkrimtarit amerikan. A burly presence, siç, me gjasë, do ta përshkruante autori i “Plaku dhe deti” z. LaCivita, ai shpalosi instinktin e pagabuar amerikan të të menduarit dhe të të formuluarit. Duke dhënë, më së pari, një leksion të artë në komunikimin publik: retorika është e duhura vetëm kur shpaloset shkurt dhe shkoqur. Në vetëm gjysmë faqe A4, ai tha ato që donte, duhej dhe dinte të thoshte, duke dhënë, çka është më e rëndësishmja, edhe mesazhet që donte të jepte. Që ishin dy.

Së pari, “ne jemi sot këtu sepse dëshirojmë të zgjedhim një kryeministër [lexo: Berisha] që është një mik i vërtetë i SHBA, i cili do të punojë në mënyrë të suksesshme me presidentin Trump dhe me SHBA”.

Së dyti: “Kryeministri aktual [lexo: Rama] nuk është asgjë më tepër se një kukull e George Soros-it; nuk mund të jesh edhe kukull e Soros dhe mik i SHBA-ve”.

Të dyja këto pika, të shtrydhura për të nxjerrë prej tyre kuptim politik, duan të thonë: Edi Rama bëhet non grata nga ShBA dhe Sali Berishës i hiqet non grata.

Për Partinë Demokratike ky bëhet zhvillimi më i rëndësishëm që nga humbja rraskapitëse në zgjedhjet e vitit 2013. E ardhur në këtë pikë përmes kostove të paimagjinueshme, por edhe rezistencës në prag të heroikes, ky ndryshim fati lidhet sidomos me emrin dhe personazhin e Sali Berishës [audentes Fortuna iuvat]. Sipërfaqja e buzëqeshjes në portretin e Doktorit sot, e gjerë sa ultësira Perëndimore, mbante brenda shpagimin që buron nga e drejta dhe guximi.

Berisha erdhi deri këtu, siç thuhet në Bibël, përmes një pune të denjë dhe të drejtë. Mbijetesa e Partisë Demokratike dhe shpagimi i saj, konturet e të cilit u dukën sot qartë, si te paraqitja e LaCivita ashtu edhe arrestimi i Veliajt, pushon në shpatullat e mijëra demokratëve dhe të dhjetra bashkëpunëtorëve, por sidomos, siç mund do të shkruante, po Hemingway, në këmbënguljen e Doktorit për të bërë përpara si një raging bull.

 

Të fundit