Jozefina e duhur, partia e gabuar  

Alfred Lela

Jozefina Topalli, ish-kryeparlamentarja demokrate, ka shpallur sot partinë e re, Lëvizja për Ndryshim. Gjashtë muaj para zgjedhjeve, ish-krahu i djathtë i Sali Berishës, ka zgjedhur të jetë përballë dhe kundër pasardhësit të tij në PD, Lulzim Bashës. Sa i takon këtij të fundit, Topalli ka kaluar nga djathtas ‘majtas’. Krijime të Edi Ramës, i ka quajtur kryedemokrati partitë e reja themeluar nga politikanë me zanafillë, karrierë dhe fije në Partinë Demokratike.

Në nivel komunikimi, Topalli dhe pasuesit apo partnerët e saj, të habisin me vendimin për të përdorur si fjalë kyçe ‘ndryshimin’. Jo se ndryshimi nuk është kyç dhe i mirëpritur, por, duke qenë se është mbipërdorur herë e pafund, dhe pretendohet si nga Rudina Hajdari, Astrit Patozi Myslim Murrizi, Endri Shabani e të tjerë, e ka humbur peshën. Përveç kësaj, për të qenë jo të mirë por të drejtë, duhet thënë se shumë prej personazheve që predikojnë ndryshimin vijnë nga e shkuara. Prej së cilës, e dimë mire, nuk pritet ndryshim, pasi në të shkuarën nuk ndryshon më asgjë.

Thënë këtë, pyetjet vijnë varg: cili është këndi i ‘Lëvizjes për ndryshim’? cila është e reja e saj (nëse flet për ‘ndryshimin’), si dhe prej nga vjen ai? Ndryshim, më së pari, në rrafshin e kuptimit dhe psikologjisë, do të të thotë ‘dalje nga rutina’.  

Ndoshta, platforma e plotë do të na prezantohet në ditët në vijim, por me gjasë zonja Topalli e ka humbur rastin për të krijuar efektin e madh. Përveç faktit se ajo, më në fund, ka vendosur të krijojë një parti anti-Basha, anti-Rama dhe anti-Meta, të cilën, në fakt, e pritëm në vitin 2017, kur atmosefera politike kishte elektricitetin e rrallë që prodhuan, si marrëveshja e 17 majit ashtu dhe listat e Lulzim Bashës.

Jozefina Topalli ka humbur një rast të mirë, ndoshta të vetëm, për të parqitur një lëvizje apo parti politike populiste, kontraverse, spektakolare, separatise, cinike dhe ‘hakmarrëse’ duke penetruar kësisoj në një terren të plleshëm elektoral. Ajo do të ikte prej ‘ndryshimit’ si term universal dhe gjithpërfshirës dhe do të kërkonte ‘përmbysjen’ e rutinës në një territor të njohur dhe ‘të pushtuar’, duke krijuar energji aty ku ka gjendje, duke çuar në pasiguri te aktorët e mëdhenj dhe siguri te audienca e vet e targetuar. Më shumë se kaq duke siguruar scoop-in dhe rrjedhimisht mbulimin jetëgjatë mediatik.

Jozefina Topalli duhet të kishte krijuar ‘Lega Nord’ apo ‘Lidhjen e Veriut’, duke i mëshuar fort elementit gegë gjithëfetar, por sidomos katolik të Veriut. Vjega e parë do të ishte shpëfillja klasike e Veriut nga të majtët, që nga Enver Hoxha e deri te Edi Rama. Investimet në Shkodër dhe Vlorë gjatë 7 viteve të fundit do t’i shërbenin për të ndërtuar një thellësi kontrasti dhe anësie në politikat qeverisëse të Ramës. Për t’i shtuar kësaj abuzimin e kryeministrit dhe përzgjedhjen prej tij të elementëve prolematikë dhe jopërfaqësues, të cilët njollosën Kuvendin e Republikës dhe komunitetet katolike. Me një ligjërim të tillë Topalli do të bëhej liderja autentike e Veriut, duke ‘fshirë’ si Partinë Demokristiane të Nard Ndokës, i cili ka iluzionin se mund të ketë kandidatë si në Pukë ashtu dhe në Sarandë, duke i mëshuar edhe një lloj mëvetësie dhe kryelartësie që Shkodra ka preferuar ta mendojë për veten, si një qendër e madhe e Shqipërisë dhe kryeqendër e Veriut.

Politika luhet në rrafsh psikologjik dhe me një tekst e kontekst të tillë Topalli do të godiste në shumë qendra; duke zemëruar ‘kombëtaristët’ dhe duke inkurajuar sentimentet gege, që ndihen të shpërfillur dhe të papërfaqësuar. E gjitha kjo duke ndërtuar mbi profilin e saj, tashmë të themeluar, të një katolikeje shkodrane nga familje e përndjekur.

Pikërisht përndjekja dhe diferencimi i Veriut do të kishte qenë platforma ekselente e Topallit. Prej këtej do të mund të kalëronte ajo edhe idenë e ndryshimit. E cila në vetvete është një fjalë boshe nëse nuk shoqërohet me një ‘përmbysje’.

Sigurisht, kjo do të kërkonte guxim të cilin Topalli ka dëshmuar se e zotëron. Por, ky do të ishte një guxim politik i shtrirë në kohë, që mund ta shihte atë të krijonte një pol të tretë në politikën shqiptare. Fusha është ende aty megjithë minat. Asnjë efekt i madh politik apo shoqëror nuk krijohet pa pastruar apo vendosur mina në territore ku sundon rutina.

Kontakto me Politiko në rast se: Mendoni se nuk shkruajmë Shqip Mendoni se kemi bërë shkelje etike Mendoni se kemi bërë CopyPaste Mendoni se kemi bërë FakeNews Doni të postoni nje Lajm