Vaksina në stadium si shenjë se Rama e përdor kitsch-in, edhe pse e urren

Alfred Lela

Edi Rama nuk e ka për herë të parë teknikën e të shndërruarit në metaforë të bezdive, apo betejave që nuk i fiton dot. Ai gjen gjithmonë një mënyrë sa të trashë aq edhe kreative, që çështjet publike dhe me interes të përgjithshëm, nëse nuk i shterron dot nëpërmjet politikëbërjes dhe menaxhimit, i instrumentalizon duke i riparaqitur, po në publik, si asgjë më shumë se sa pjesë të lojës së përgjithshme të jetës.

Gjithmonë duke synuar spektakolarizimin e çështjeve të humbura. I tillë është edhe rasti me betejën, tashmë të gjatë të tij dhe qeverisë me Covid-19, kryesisht e humbur, dhe me vendimin që fushatën e vaksinimeve anti-pandemike ta nisë në stadiumin Air Albania. Paradoksalisht, kryeministri i Shqipërisë vaksinon jo vetëm disa mijëra ‘fatlumë’, injekton pak shpresë në një vend të tulatur nga kufizimet perdiodike e sporadike, por edhe luan, më në fund, një ‘ndeshje’ në stadiumin e kombëtares shqiptare të futbollit.

Reality show i vaksinimit të disa mijëra shqiptarëve në këtë stadium i rikthen diçka nga pompoziteti i imagjinuar Air Albania-s i cila u ndërtua me idenë e ndeshjeve të mëdha dhe triumfuese të Kombëtares, por u prek, së pari nga një humbje e thellë me Francën dhe më pas nga pandemia. Pas asaj ndeshjeje publiku iku nga shkallët e stadiumit, jo për shkak të humbjes, por të pandemisë dhe pamundësisë së zhvillimit të aktiviteteve me publik.

Air Albania, në njëfarë mënyre, ka qenë shëmbëlltyra e heshtur e gjendjes së Shqipërisë së Ramës. I ndërtuar për të sjellë një kuptim të ri estetik, sportiv dhe argëtues, u shndërrua në kujtesë të arenës së përgjithshme të kufizimeve dhe pamundësive. Sigurisht, kjo është vetëm një pamje e metaforës, e cila jetohet, edhe pa u kuptuar, nga shumica e njerëzve. Kjo do të thotë se kryeministrit nuk i prish shumë qeder identifikimi i kësaj ‘anomalie’ sa kohë përdorimi i metaforës i bën punë.

Rama arrin kështu të krijojë një ide të vagullt të rëndësisë së vet me hapjen e fushatës së vaksinimit. Projeksioni është i qartë dhe ka nisur që me vizitën në New York nën premisën ‘e sigurimit të vaksinës’. Këto dy fije, turi njujorkez dhe vaksinimi në territoret e një kompleksi luksoz, janë mënyra e Ramës për të siguruar, estetikisht dhe politikisht një vijimësi të projektit të vet. Ai e urren kitsch-in* por e përdor atë kur ia lyp nevoja. Siç është edhe ky rast: Rama do të shfaqet në rolin e babait shërues dhe shpëtimtar që është treguar i ashpër me mbylljet, por po dhe aq këmbëngulës me gjetjen e rrugëve të hapjes.

Kryeministri ka një batutë për një politikan të lartë të Kosovës, shtëpinë e të cili do të shkonte të vizitonte bashkë me një shpurë ndjekëse. ‘Po shkojmë te mbreti i kitsch-it’, iu drejtua ai bashkëpunëtorëve, në rrugë e sipër, me nota qesënndie. Siç ironia e fatit e do, edhe ne të tjerëve po na jepet mundësia që ta shohim kryeministirn tonë tek u prin kamerave, zhganit të vet dhe syve tanë drejt shtëpisë së kitsch-it.

Të cilën këtë herë e ka ngritur ai vetë, jo babloku nga Kosova.

*Kitsch: art, objekt, dizajn apo akt që konsiderohet si i varfër në shije për shkak të ojnave, bojnave apo sentimentalizmave   

Kontakto me Politiko në rast se: Mendoni se nuk shkruajmë Shqip Mendoni se kemi bërë shkelje etike Mendoni se kemi bërë CopyPaste Mendoni se kemi bërë FakeNews Doni të postoni nje Lajm