Red Varaku
Jo të gjithë ata që iu bashkuan ‘Rilindjes’ ishin rrufjanë dhe mercenarë, apo ndryshe “qelbësira.” Kishte ndërmjet tyre njerëz fisnikë dhe energjikë, të cilët i përkisnin shtresave të ndryshme shoqërore, që kishin një ëndërr të sinqertë, që besonin vërtet te Rama. Ashtu si edhe fashizmi, ‘Rilindja’ ishte një lëvizje politike tepër joshëse, sidomos për të rinjtë, sepse ngërthente brenda saj elementë të rëndësishëm që u shitën si revolucion tek “prolet”. Mijëra ishin të rinjtë që iu bashkuan lëvizjes për të rrëzuar një sistem, që sipas tyre po kërcënonte të drejtat dhe liritë e tyre për shkak të korrupsionit. Ajo u shndërrua në shtëpinë politike të gjithëfarëlloj të zhgënjyeri,patrioti, partie dhe ideologjie. Shumica e tyre në kërkim të një formule që do t’i ndihmonte ata të shpjegonin natyrën komplekse të shoqërisë dhe të vetë jetës.
Shumë i besuan asaj, sepse duhet pranuar që ‘Rilindja’, si pasaardhëse e denjë e komunizmit, nëpërmjet demagogjisë dhe një gjuhe puritane diti të flirtojë me sukses me “proletariatin”.
Por, me gjithë aureolën dhe pompozitetin e kuruar me kujdes nga mjeshtrat e spinit, me të cilën erdhi në pushtet, rezultoi e gjitha një fluskë sapuni, sepse tradhtoi dhe shiti ditën me diell, të gjitha kauzat me të cilat erdhi në pushtet, si drejtësia për ngjarjen e Gërdecit, drejtësia për të vrarët e 21 Janarit dhe, së fundmi, në mënyrën më të paturpshme marrëveshjen e detit me Greqinë, duke i dhuruar kështu Greqisë zonën ekskluzive ekonomike. Ajo në fund rezultoi të ishte, as më pak dhe as më shumë, modeli i asaj të cilën vetë kërkonte të përmbyste, pra një qeverisje parapolitike, në një kleptokraci e cila e urren sundimin e ligjit.
Duhet pranuar, për hir të së vërtetës, që ‘Rilindja’ erdhi në një kohë kur Shqipëria po vuante pasojat e një koalicioni të panatyrshëm qeverisës, si dhe pasojat e një krize ekonomike botërore. Ajo erdhi dhe u votua masivisht edhe si pasojë e stanjacionit, mosfunksionimit të institucioneve dhe disintegrimit të demokracisë në tërësi. Por, që prej momentit që ajo mori pushtetin nuk ka qeverisur dot as edhe një ditë të vetme. Përkundrazi ajo e thelloi dhe po e thellon edhe më tej krizën shoqërore dhe politike. Ajo ka sjellë vetëm krizë dhe rrënim të institucioneve, të cilat dikur ofronin siguri për qytetarët e pambrojtur nga një kastë e pangopur dhe e paskrupullt kleptokratesh.
Që prej kohës që ka ardhur në pushtet, duket sikur sfida dhe synimi i saj kryesor ka qenë eliminimi i shtresës së mesme, shtyrja e saj drejt varfërisë, me qëllim nënshtrimin e saj. Të pasurit i bëri më të pasur, shtresën e mesme po e varfëron çdo ditë, ndërsa të varfërit i ka çuar në mjerim. Rritja e pabarazisë ekonomike, e cila e ka përqëndruar pasurinë në duart e një grushti oligarkësh, po degradon jetën e qytetareve dhe është thembra e Akilit për qeverinë dhe arsyeja kryesore e rrënimit të reputacionit të saj.
Kolapsi dhe disintegrimi i demokracisë e ka lënë shumicën e njerëzve të papërfaqësuar, por mbi të gjitha të paaftë dhe të pafuqishme për të ndryshuar situatën e saj. Kërkesat e tyre as që merren parasysh, përkundrazi merren me tallje nga kryerilindasi nëpër takim-funeralet e tij të “larjes së hesapeve”. Ndërsa të ashtuquajturat “reformat e mëdha“, që supozohet të zgjidhin problemet e tyre, nuk janë gjë tjetër veçse makiazh dhe kozmetikë e paaftësisë legjendare të tij për të bërë shtet. Rilindja është shndërruar në një amalgamë dhune brutale dhe terroriste, e cila e holluar pak me një frazeologji demagogjike dhe mashtruese, përbën dhe dozën e duhur për të paralizuar reagimin popullor.
Tashmë, jemi në një situatë kur njerëzit e kanë humbur besimin edhe te drejtësia, intelektualët, media dhe tek akademikët, sepse shikojnë që këta të fundit janë të shitur. Ata janë vendosur në shërbim të ‘Rilindjes’ në kēmbim të interesave dhe privilegjeve personale, si pasojë të gjithë e kanë humbur besimin te demokracia , te kapitalizmi dhe te procesi politik. Për shkak të kësaj tradhtie, ata kanë filluar të besojnë lloj lloj përrallash me sorra, soros dhe teori të tjera konspirative.
Por, ajo që i rëndon dhe i torturon ata më së shumti është mungesa e sigurisë për nevojat bazike të ekzistencës, frika dhe pasiguria për të ardhmen. Ekziston nje kontradiktë e madhe ndërmjet asaj që ‘Rilindja’ premtoi dhe asaj që ajo realisht solli. E gjithë retorika e saj për luftën ndaj korrupsionit, për arrestimin e “peshqve të mëdhenj” rezultoi mashtrim i përmasave enciklopedike. Ndërsa “Shteti i fortë” ishte mashtrimi më i madh, sepse i bëri dinozaurët e ‘Rilindjes’ aksionerë në çdo sipërmarrje duke vrarë kështu bazën e tregut të lirë . Ajo rezultoi në një frenim drastik të ekonomisë duke rikthyer kështu varfërinë masive në familjet shqiptare, fenomenin e emigracionit, braktisjen e vendit nga profesionistët si dhe ka dëmtuar rēndë fibrën e vlerave kapitaliste, sidomos atë të sipërmarrjes sē vogël.
Pra, një shtet që nuk është tjetër vetëm se një klan kriminal vulgar dhe i paskrupullt. Një shtet që nëpërmjet një “aparati represiv apolitik” ose ndryshe “banda kriminale” shtyp në mënyrë të pamëshirshme çdo reagim të popullit të pambrojtur, të cilit sot i ka veshur këmishën e forcës.
Historia e ka treguar se ku të çon disintegrimi i demokracisë, kriza politike e vazhdueshme, rënia ekonomike dhe korrupsioni kapilar. Nëse do ta lejojmë këtë shumë shpejt do të prekim fundin.
Është detyrë e çdo shqiptari patriot që të bashkohet në një front të madh kundër kësaj të keqeje. Është një moment që kërkon angazhimin e të gjithë njerëzve të ndershëm dhe me integritet të këtij vendi për të rrëzuar këtë regjim kriminal shtetëror me emrin ‘Rilindje’.
Financuar Nga Bashkimi Europian
