Flash News
Përfshihet në flakë një apartament te bulevardi ‘Zogu i Parë’ në Tiranë
Berisha: Ishim opozita e parë që kërkuam anëtarësimin në NATO pas rënies së komunizmit
Lirohet nga qelia ish-kryebashkiaku i Fushë Arrëzit, Fran Tuci
Konstituimi i grupit të dialogut PD-PS, Bylykbashi: Prioritet është Reforma Zgjedhore
Konstituohet grupi i dialogut mes opozitës dhe mazhorancës për ‘Reformat’
Mësime nga viti 2008, 14 vjet nga agresioni ushtarak i Rusisë në Gjeorgji
Ambasadori i Gjeorgjisë në BE, Vakhtang Makharoblishvili thotë se askush nuk duhet të dyshojë se agresionet e 2008, 2014 dhe 2022 janë pjesë e së njëjtës strategji të Rusisë për të rindërtuar kufijtë në Evropë dhe objektivi është Perëndimi kolektiv në vetvete.
Të dielën (7 gusht) shënoi vitin e 14-të që kur Rusia nisi agresionin ushtarak në shkallë të plotë në Gjeorgji. Modeli i pushtimit ushtarak të vendeve të pavarura u vendos në vitin 2008 kur Rusia nisi një sulm masiv kundër Gjeorgjisë nga toka, deti, ajri dhe hapësira kibernetike.
Shkalla e kësaj lufte të shkurtër ishte jashtëzakonisht e madhe për vendin e vogël të Evropës Lindore. Dhjetra qytete në të gjithë Gjeorgjinë u bombarduan dhe mbi pesëdhjetë fshatra gjeorgjiane përreth Tskhinvali u dogjën plotësisht. Rusia mori nën kontroll më shumë se pesë lugina të tjera dhe vazhdoi pushtimin e paligjshëm të rajoneve të Abkhazisë dhe Osetisë së Jugut/Tskhinvali.
Pushtimi rus mori qindra jetë, kryesisht civilë dhe duke çuar në një valë tjetër të zhvendosjes me forcë të gjeorgjianëve etnikë. Kjo e çoi numrin total të refugjatëve të dëbuar nga shtëpitë e tyre që nga fillimi i viteve 1990 për shkak të spastrimit etnik në gjysmë milioni.
Vendimi i shumëpritur i pushtimit të vitit 2008 doli vetëm vitin e kaluar kur Gjykata e Strasburgut vendosi përgjegjësinë e Rusisë për shkelje të rënda të të drejtave të njeriut gjatë luftës dhe në periudhën e pushtimit të mëtejshëm të territoreve gjeorgjiane.
Që nga kjo luftë, Rusia ka përforcuar praninë e saj të paligjshme ushtarake në rajonet e Abkhazisë dhe Osetisë Jugore/Tskhinvali dhe ka intensifikuar hapat drejt aneksimit të tyre de-fakto, duke projektuar fuqi në rajonin më të gjerë të Detit të Zi.
Në këtë sfond, përshkallëzimi i një konflikti të armatosur më të rëndësishëm është parandaluar vetëm për shkak të arkitekturës së paqes të vendosur mirë të lehtësuar nga BE, siç janë formatet e Diskutimeve Ndërkombëtare të Gjenevës dhe Mekanizmave për Parandalimin dhe Reagimin e Incidenteve, si dhe për shkak të pranisë. të Misionit Monitorues të BE-së në Gjeorgji.
Nga ana e saj, Gjeorgjia ka ndjekur me vendosmëri një politikë të qëndrueshme dhe paqësore për zgjidhjen e konflikteve. Përgjatë viteve, qeveria e Gjeorgjisë nuk ka kursyer asnjë përpjekje për të çuar përpara politikën e saj të paqes në dy drejtime kryesore: de-okupimin e rajoneve të Abkhazisë dhe Osetisë Jugore/Tskhinvali, nga njëra anë, dhe nxitjen e angazhimit dhe ndërtimit të besimit ndërmjet komunitetet e ndara sipas vijës së okupimit, nga ana tjetër.
Nëse 14 vjet më parë disa skeptikë mund të shihnin një "argument" të "të kuptuarit të Rusisë" për pushtimin e saj të Gjeorgjisë në vitin 2008, sot, askush nuk dyshon se "ushtrimet" e 2008, 2014 dhe 2022 janë pjesë e së njëjtës strategji të Rusisë për të ripërpiluar kufijtë në Evropë dhe vendosjen e të ashtuquajturave zona të reja të ndikimit, duke minuar pavarësinë dhe aspiratat evropiane të vendeve sovrane. Dhe objektivi këtu është Perëndimi kolektiv në vetvete.
Kjo aventurë e rrezikshme e bën të gjithë botën të kuptojë se çfarë është në rrezik dhe cili mund të jetë çmimi nëse bota e lirë dhe kombe si Gjeorgjia, Moldavia dhe Ukraina mposhten në luftën e tyre për liri dhe zgjedhje evropiane. Në fund, bëhet fjalë për Evropën, sigurinë ndërkombëtare dhe të ardhmen e të gjithë neve. Dhe kjo e bën atë një kohë zgjedhjeje.
Ose duam të ruajmë rendin e bazuar në rregulla, ku parimet funksionojnë dhe paqja mbizotëron, dhe të gjithë ne bëjmë çmos për të mbrojtur sistemin ose rrezikojmë të humbasim dhe të zgjohemi në një botë “mund të bëjë të drejtë”, ku armët bërthamore përcaktojnë rregullat dhe një fuqi e madhe ushtarake vendos për vendet e vogla të pavarura. Mendoj se zgjedhja është e qartë dhe pa dyshim.
Gjeorgjia, nga ana e saj, qëndron e fortë aty ku duhet dhe, pavarësisht sfidave të dëmshme të sigurisë, i bashkohet botës së qytetëruar në ndërmarrjen e masave ndërkombëtare për të ndaluar këtë luftë agresive.
Nga këndvështrimi i një personi që punon në tema të lidhura me BE-në për 20 vjet, do të them se në këto kohë të vështira, Bashkimi Evropian ka demonstruar një ndjenjë të paprecedentë uniteti dhe aftësi për të marrë vendime strategjike shpejt.
Hapat e fundit të guximshëm të BE-së i kanë dërguar botës një sinjal të rëndësishëm se komuniteti ndërkombëtar nuk do të pranojë praktikën e përdorimit të forcës për të fituar dominimin politik mbi botën e lirë.
Vendimi i 23 qershorit i Këshillit Evropian për t'i dhënë Perspektivën Evropiane të tre Partnerëve të Asociuar Gjeorgjisë, Moldavisë dhe Ukrainës, ndoshta ka shërbyer si qëndrimi strategjik më vendimtar i BE-së në dekadën e fundit, duke ilustruar se Brukseli është bërë me të vërtetë lojtar gjeopolitik.
Kthimi i Gjeorgjisë në familjen evropiane ishte një aspiratë e qeverisë së Republikës së Parë Demokratike të Gjeorgjisë në 1918-1921 (më vonë e pushtuar nga Bashkimi Sovjetik) dhe ka qenë një ëndërr e shumë brezave të popullit gjeorgjian.
Kjo dëshirë e fortë dhe unitet i më shumë se 80% e gjeorgjianëve rreth zgjedhjes evropiane e bëri vendin me 20% të territorit të tij të pushtuar dhe 10% të popullsisë së tij të zhvendosur me forcë të aftë për të ecur përpara pa pushim dhe për të ndërmarrë hapa konkretë drejt një tranzicioni demokratik. dhe integrimin evropian dhe euroatlantik.
Për vite me rradhë, Gjeorgjia ka qenë në pozitat udhëheqëse brenda Partneritetit Lindor, duke zbatuar me sukses reformat e saj demokratike në qeverisjen e mirë, sundimin e ligjit, antikorrupsionin, pluralizmin dhe lirinë e medias, të drejtat e njeriut, përfshirjen gjinore dhe mbrojtjen e pakicave, dhe duke performuar mirë me shërbime publike të larta profesionale, institucione të forta dhe shoqëri civile.
Kjo histori e përgjithshme pozitive ka hedhur bazat për vendimin historik të BE-së, duke njohur perspektivën e Gjeorgjisë për anëtarësimin në BE dhe duke shprehur gatishmërinë për të dhënë statusin e kandidatit pasi vendi të adresojë prioritetet e specifikuara nga Komisioni Evropian.
Pavarësisht vështirësive, Qeveria e Gjeorgjisë është e përkushtuar fuqishëm për zbatimin e rekomandimeve të KE-së. Puna tashmë ka nisur dhe Gjeorgjia do të bëjë çmos për të avancuar të gjitha dispozitat, duke konsoliduar më tej demokracinë e saj, duke forcuar sundimin e ligjit dhe gjithëpërfshirjen.
Ndërsa flas për mësimet e nxjerra nga viti 2008, si dhe nga 2014 dhe 2022, më duhet të them, pasi është bindja ime e patundur, se qëndrueshmëria dhe veprimi së bashku me një vizion strategjik për trion Gjeorgjia, Moldavia dhe Ukraina.
Burimi: Euroactiv