U përjashtua nga listat e PD-së, ish-deputeti del kundër Bashës: Koha për kalë të ri beteje! Me humbësin e 4 palë zgjedhjeve nuk vlen të eksperimentohet

Ish-deputeti i opozitës për qarkun e Beratit, i skualifikuar nga listat e PD-së, Astrit Veliaj, ka reaguar përsa i përket zhvillimeve politike në vend.

Përmes një postimi në rrjetet sociale, Veliaj shprehet se: “Zgjedhjet që po trokasin në derë nuk duhen kthyer në luftë gjelash, që mburren për lafshën, pendët dhe zërin më të bukur midis tyre, por për një drejtim tërësisht të ri të Shqipërisë.”

Veliaj del si zë kundër kryedemokratit Basha, teksa shprehet se “opozitarizmi nuk duhet të pësojë një tjetër humbje” dhe që kjo të ndodh nuk duhet ecur me të njëjtin ekip humbësish.

“Janë zgjedhje për vizionin dhe lidershpin - për këtë opozita duhet të ndryshojë njërëzit dhe stilin. Në këtë garë nuk shkohet për të qënë i dyti, nuk ecet më me të njëjtin ekip humbësish. Fati i betejave të ardhshme është i paralajmëruar në disfatat e së shkuarës. Kur pësimi nuk bëhet mësim, dështimi ndjek dështimin dhe shkohet drejt rrënimit.

Me humbësin e katër palë zgjedhjeve nuk vlen të eksperimentohet. Ka ardhur koha të shkohet me një kal të ri beteje. Kuajt e rrëzuar, të trembur e të traumatizuar nuk këshillohen për të garuar. Duhet një tjetër tip prijësi”, shkruan Veliaj.

“Sot opozitës i duhet një kandidat kryeministror luftarak, i spikatur në botën akademike apo shoqërinë civile, me background të pastër profesional dhe politik, një forcë lëvizëse, parimor dhe me integritet të pacënuar, mbrojtës i grupeve të qënësishme shoqërore dhe drejtësivënës i antikorrupsionit, jo me një ngjyrë të fortë politike, i skandaleve dhe i radikalizmit.

Duhet shpirt, jo aktrim, duhen zgjidhje, jo recitim mekanik shifrash pa kuptim. Shqiptarët nuk presin një edukatore që do t’i vërë në gjumin e drekës, por një kandidat kryeministror të realizuar që i fton në një rrugëtim drejt një toke të premtuar, një vendi të ëndërruar, kurrë të realizuar, por plot shpresë se kanë gjetur kapitenin e duhur që ka për t’ua mundësuar. Shkurt jo një fjalë pa mbajtur me përvojë në politikën tonë provinciale, por një shtetar të përsosur me ide të qarta për të ardhmen”, përfundon Veliaj.

Reagimi i plotë i Veliajt:

Zgjedhjet që po trokasin në derë nuk duhen kthyer në luftë gjelash, që mburren për lafshën, pendët dhe zërin më të bukur midis tyre, por për një drejtim tërësisht të ri të Shqipërisë, që përcakton vendin e punës, sipërmarrjes, shtetit, sektorit privat dhe publik, përparësive në arsim dhe shëndetësi, të zëvendësimit të drogës me inovacionin dhe teknologjinë e informacionit. Janë zgjedhje për vizionin dhe lidershpin - për këtë opozita duhet të ndryshojë njërëzit dhe stilin. Në këtë garë nuk shkohet për të qënë i dyti, nuk ecet më me të njëjtin ekip humbësish. Fati i betejave të ardhshme është i paralajmëruar në disfatat e së shkuarës. Kur pësimi nuk bëhet mësim, dështimi ndjek dështimin dhe shkohet drejt rrënimit.

Opozitartizmi nuk duhet të rriskojë një tjetër humbje. Me humbësin e katër palë zgjedhjeve nuk vlen të eksperimentohet. Ka ardhur koha të shkohet me një kal të ri beteje. Kuajt e rrëzuar, të trembur e të traumatizuar nuk këshillohen për të garuar.

Duhet një tjetër tip prijësi. Luftat nuk fitohen me flirtet e orëve të vona, me lëmosha pushteti dhe trajtimin me delikatese që të bën kundërshtari, por me luftra pa kompromis për dominimin e territorit. Në historinë e çdo kombi janë ngjitur në pushtet luftëtarët e paepur, ata që nuk i vidheshin betejave, vështirësive dhe bindjeve të tyre. Fituesit kurrë nuk negociojnë përpara luftës. Ata ulen në tavolinë kur firmosin kapitullimin e tjetrit. Për fat të keq opozitarizmit i ikën ato kohë kur fituesve u nderohej palla edhe nga kundërshtarët. Njerëzit e rritur si peshq akuariumi nuk bëhen kurrë lidera - madje është krim t’i hedhësh në det, se behën ushqim elektoral për speciet e egra.

Sot opozitës i duhet një kandidat kryeministror luftarak, i spikatur në botën akademike apo shoqërinë civile, me background të pastër profesional dhe politik, një forcë lëvizëse, parimor dhe me integritet të pacënuar, mbrojtës i grupeve të qënësishme shoqërore dhe drejtësivënës i antikorrupsionit, jo me një ngjyrë të fortë politike, i skandaleve dhe i radikalizmit, por centrist i pranueshëm për zonën gri, rininë dhe të pavarurit e politikës. Sot opozitës i duhet dikush që t’i tregojë këtij populli pse arritëm këtu dhe si dilet nga kriza e zhvillimit, kriza e ndershmërisë dhe impasit ekonomik, kriza e kriminalitetit dhe standardeve të ulta të jetesës. Nuk mjafton të premtosh për rroga dhe pensione, se e djathta bazohet tek rruga e bërjes me mund e punë e pasurisë kombëtare, jo tek premtimet spekullative të parave të munguara të shtetit. Njerëzit duan diçka të thellë, përmbajtësore, një arsye bindëse për të votuar dhe për të mos emigruar, jo premtime që kërkojnë tre buxhete shtetërore. Këtë herë duhet vërtetësi, se me premtime njerëzit janë ngopur. Duhet shpirt, jo aktrim, duhen zgjidhje, jo recitim mekanik shifrash pa kuptim. Shqiptarët nuk presin një edukatore që do t’i vërë në gjumin e drekës, por një kandidat kryeministror të realizuar që i fton në një rrugëtim drejt një toke të premtuar, një vendi të ëndërruar, kurrë të realizuar, por plot shpresë se kanë gjetur kapitenin e duhur që ka për t’ua mundësuar. Shkurt jo një fjalë pa mbajtur me përvojë në politikën tonë provinciale, por një shtetar të përsosur me ide të qarta për të ardhmen. Duhet një burrë a një grua që e ka çarë jetën vetë përmes fortunave, jo si një shoqërues/e e prijësve të fortë të politikës.

Këtu rol parësor ka partia. Institucioni nuk mund të vihet në shërbim të karrierave individuale, por të dëgjojë thirrjen e shoqërisë, interesat e saj të nëpërkëmbura, dëshirën e saj për ndryshim. Ka ardhur koha të ndahet administrimi politik i opozitës nga drejtuesi i qeverisë. Tjetër lloj njeriu duhet për punë partie dhe tjetër lloj njeriu duhet për të fituar dhe drejtuar qeverinë. Partitë që iu përshtatën në kohë pritshmërive të shoqërisë dhe gjetën kandidatët e fortë presidencialë e kryeministrorë fituan në Shtetet e Bashkuara, Francë, Rumani, madje së fundmi edhe në Mal të Zi. Të tjera pësuan humbjet më të madha në 70 vitet e fundit dhe disa dolën nga skena politike. Ndryshimi nuk vjen vetvetiu, por kur udhëhiqet nga njerëzit e duhur.

Kontakto me Politiko në rast se: Mendoni se nuk shkruajmë Shqip Mendoni se kemi bërë shkelje etike Mendoni se kemi bërë CopyPaste Mendoni se kemi bërë FakeNews Doni të postoni nje Lajm