Gentian Gaba
Ngjarja e Kavajës është një dramë shumë dimensionale e shoqërisë sonë. Edhe një herë, pasi maska ra, pasqyra në të cilën u reflektua kjo ngjarje e kobshme nxori në pah trajtat e vërteta të shumë aktorëve socialë, politikë dhe kulturorë.
E nëse të qortueshmit mund të jenë të shumtë; për të cilët është folur bollshëm gjatë ditëve politike dhe mbrëmjeve televizive, habia e fundjavës u përqendrua mbi mënyrën sesi qeveria zgjodhi të adresonte problemin.
Mbrëmjen e së premtes, nga ekrani i televizionit kryeministror ERTV, ministrja dhe deputetja Elisa Spiropal, u shfaq teksa vizitonte familjarët e vajzës në atë që mund të quhet një bashkëbisedim grotesk. Qëllimi i deklaruar i videos ishte mbrojtja nga agresioni publik i politikës dhe i medias ndaj familjes fatkeqe, e cila lutej për respektimin e privatësisë së vajzës.
Sikurse ishte e parashikueshme, publikimi i videos prodhoi një stuhi reagimesh. Jo vetëm të gazetarëve, aktivistëve dhe politikanëve, por edhe të qytetarëve të thjeshtë që e lëshuan mërinë e tyre me anë të komenteve negative te faqja e elektronike e kryeministrit.
Anipse komentet u fshinë nga ‘xhandarët digjitalë’, jehona negative mbeti.
Kalimi i çdo caku institucional dhe etik, i ndëshkuar me forcë nga pjesa dërrmuese e opinionit publik, detyruan Elisa Spiropalin të dilte të nesërmen më një “video-editorial”. Me portretin e shtrembëruar nga tensioni, lexonte tekstin e përgatitur për të tingëlluar si romuzet e shefit të saj; një filipikë në mbrojtje të mësymjes në atë familje të lënduar, që ngjason më shumë me mesazhet e luftëtarëve të ISIS, të cilët lëshojnë sokëllima kundër Perëndimit, sesa përfaqësuesja e një qeverie të një vendi të paktën gjeografikisht europian.
Pavarësisht divergjencave që qytetarët mund të kishin mbi rolin e Policisë, të familjeve të përfshira, apo të rolit të komunitetit në këtë ngjarje; çka unifikoi qëndrimet dhe u kalli krupën, ishte paradoksi mbi të cilin u ndërtua vizita e ministres: Për të mbrojtur privatësinë tënde, më duhet të ta dhunoj atë.
Familja, edhe pse në qendër të një stuhie (vështirësitë e së cilës vetëm ata mund t’i rrokin), kishte arritur të qëndronte larg syrit të ciklonit. Dhe aty ku media zgjodhi të mos e tepronte, guxoi ERTV-ja. “Kryeredaktori” e përdori sëmbimin e tyre duke i shndërruar në protagonistët e një programi televiziv që lehtësisht mund të titullohet “Dua të të fëlliq fare”, për të perifrazuar një emision të njohur shqiptar.
Larg qëllimit të hamendësuar (mbrojtja e familjes nga politika dhe media), politikanët mediatikë të qeverisë vepruan në kërkim të “lajmit” dhe ‘ekskluzives’ për të fituar betejën për audiencën me Fevziun dhe Ballën.
Rama dhe tjerrësit e tij të broçkullave, të etur për dominim të hapësirës mediatike, me logjikën gazetareske, “lajmi i keq është lajmi i mirë”, ngritën një strategji me të cilën kërkuan të konsumojnë dhe zhvillojnë të gjithë debatin brenda laboratorit të tyre. Në përpjekje për të “çarmatosur” kundërshtarët dhe për të kontrolluar të gjitha dinamikat e ngjarjes. Një tjetër mjet i manipulimit, i cili, duke shndërruar Kryeministrinë në një redaksi lajmesh, e zhvendos vëmendjen nga shkaqet tek akrobacia për të qenë ‘aty ku ndodh lajmi’.
Larg thelbit, veçse të “parët për lajmin e fundit”. Jo keq për një televizion motak!
Discussion about this post