A mbaron sonte viti 2020?

Alfred Lela

Viti 2020 nuk ishte si të tjerët. Kjo fjali është thuajse klishe në fundvitet e zakonshme të njerëzve, por pesha e këtij të fundit e meriton epitetin ‘i jashtëzakonshëm’. Në kuptimin e keq, atë që latinët do ta quanin annus horribilis, viti i tmerrshëm.

Nuk ishte i zakonshëm ky vit edhe për faktin se nuk ishte vetëm. Ai u shenjua nga viti pararendës, 2019-a, në rastin e Shqipëisë e kam fjalën, dhe do të prekë edhe pasardhësin, vitin 2021, duke i përcjellë atij paqartësitë e një pandemie e cila, si bisha e plagosur, ka ende forcë të vrasë me tërbimin e lëvizjeve të bishtit.

Përveçse është një vit prej të cilit duhet të nxjerrim mësime, 2020 qe një vit që tregoi pafuqinë e njeriut dhe të njerëzimit bashkë. Një sëmundje globale mundi të fuste në kaos sistemin shëndetësor, qeverisës dhe bashkëpunimin global, duke nxjerrë në pah të meta të mëdha, jo vetëm të atij që quajmë solidaritet, por edhe një njollë në atë që konsiderojmë supremaci të njeriut dhe të shkencës.

Viti që lamë pas ishte i mbylljeve, kufizimeve, frikës dhe paranojës. Edhe ajo pak shpresë që u ngrit mbi rrënojat e shumë iluzioneve njerëzore u rrëzua sërish në mbylljen tjetër. Njerëzit nuk ishin gati për ta braktisur egozimin dhe ciklin e një komoditeti të rrejshëm, sjellë nga zhvillimi i shfrenuar komercial dhe i shërbimeve.

Siç e dëshmon motori i Google search fjala Why (Pse) ishte më e kërkuara e këij viti. Të njëjtët njerëz që mendonin se i kishin të gjitha përgjigjet u kthyen, me sy të shqyer si neandertalët, te pyetja bazike ‘Pse?’

Te këto Pse? jemi edhe sa i takon fatit të Shqipërisë. Rreth 1500 familje, sipas shifrave zyrtare, do ta kalojnë ndërrimin e moteve në çadra, një ‘Pse?’ e madhe për premtimin e qeverisë se në fund të vitit ndërtimet do të përfundonin dhe nuk do të kishte të pastrehë. Mijra familje të tjera janë në banesa të përkohëshme, me qera apo te të afërmit. Kur të ngrejnë gotat sonte, ata me sytë e mendjes do të kthehen te e shkuara: te shtëpitë që kishin, te kujtimet që bartnin ato për ta dhe jetën e tyre. Një vit që hyn, jo me shpresën e së ardhmes, por me reminishencën e së shkuarës, është më së paku i pasigurt.

Trashëgimia e këij viti do të jetë me ne edhe në të riun ku po hyjmë. Zgjedhjet e prillit kanë mbi vete të gjitha dhimbjet dhe dyshimet e të gjitha zgjedhjeve të zhvilluara dhe të kontestuara gjatë këtij 7 vjetëshi. Integrimi europian është një betejë që vazhdon pa ndonjë kuptim të qartë, përveç klishesë ‘Shqipëria e ka vendin në Europë’. Shqipëria ka një ekonomi të ngujuar në pak duar, pa liritë e nevojshme që sjellin prosperitetin e shumicës. Ikja, largimi nga vendi, ka shqetësuar shumë shpirtra në vitin 2020 dhe do të vazhdojë me këmbëngulje të jetë exit strategy për këdo e sheh Shqipërinë të pabarabartë dhe të padrejtë.

Kontakto me Politiko në rast se: Mendoni se nuk shkruajmë Shqip Mendoni se kemi bërë shkelje etike Mendoni se kemi bërë CopyPaste Mendoni se kemi bërë FakeNews Doni të postoni nje Lajm