Flash News

OP-ED

Asgjë e re majtas

Asgjë e re majtas

Marsel Lela


Meqë jemi në kohë arrestimesh frankiste, ku pushteti luan me qytetarin si t’ia dojë qejfi, le të kthehemi pas në kohë për të parë se situata brenda së majtës nuk ka ndryshuar.
Në një nga kapitujt e librit të tij, “Nga fillimi në fund”, shkrimtari dhe analisti Preç Zogaj përshkruan ngjarjet e 28-29 nëntorit të vitit 2000, kohë kur kryeministër ishte Ilir Meta, ndërsa kryetar i opozitës, Sali Berisha. Bëhet fjalë për momentin pas përleshjeve në Tropojë e më pas në Tiranë, që pasuan me arrestimin e Berishës fill pas daljes së këtij të fundit nga selia e Partisë Demokratike.
Dhe pse Preç Zogaj përpiqet ta përshkruajë ngjarjen dhe autorët me ngjyrime letrare duke u rrekur t’u japë atyre trajtën e politikanit, ata mbeten pas një perdje të rëndë gri dhe të errët pas së cilës, më shumë se politikanë duken si personazhe të filmit “Kumbari”. Flitet aty për militantë të veshur si policë (si tek protestat për vrasjen e Klodian Rashës), mercenarë partiakë me maska, të gjithë barkderrë dhe pa qafë, që kanë vetëm një synim: eliminimin e kundërshtarit.
Ndërkohë, të majtët e shisnin këtë si një arrtije të madhe të qeverisë së tyre. Më në fund shteti e kishte gjetur udhëheqësin e vet që dinte si t’u vinte fre mësymjeve të opozitës. Më në fund, opozita e pabindur kishtë rënë në ‘hundëlesh’. Nën trokitjen e gotave të shampanjës natën e 28 nëntorit, biznesmenë puthadorë të qeverisë, ministra dhe ndërkombëtarë bënin gëzuar, duke ururar ‘arritjen’ e shtetit, edhe pse kjo ishte blerë me një masakër të panevojshme, e po aq, me një arrestim pa sens të kreut të opozitës.
E njëjta situatë është edhe sot, 20 vjet më pas, kur në krye të shtetit është sërish e majta. Lidhjet e qeverisë me krimin kanë qenë kryefjala e çdo lajmi në mediat shqiptare dhe ato të huajat (deri kur këto raportime u terratisën nga lajmet pandemike, duke mbuluar një pandemi ku e ku më vdekjeprurëse). Përkrah tyre zë vend lajmi i largimit të përditshëm të shqiptarëve jashtë vendit, për shkak të mungesës së sigurisë, punës dhe pamundësisë së zgjedhjes. Barkderrë pa qafë në politikë bashkëpunojnë me barkderrë pa qafë të nënbotës, duke e mbuluar popullin barkzbrazur me fasadën e fotove dhe memeve, siç mbulohen lypësit nëpër rrugë me gazeta për t’u mbrojtur nga acari.
Eliminimi i opozitës është bërë në një tjetër mënyrë: me anë të uzurpimit të të gjitha pushteteve, nën këmbët e të cilëve rri ‘tërmeti’ i vjedhjes së votave që akoma nuk ka tundur asnjë institucion për të nisur hetimet. Dhe vetëm një ditë më parë, përkundrejt të gjitha fakteve, dosja 184 u mbyll për tejkalim të afateve. Por policisë nuk i mungon zelli për të arrestuar pa asnjë motiv pedagogë, gazetarë dhe aktivistë. As prokurorisë nuk i pat munguar zelli një vit më parë për të nisur hetimet rreth kreut të opozitës, Lulzim Basha, duke i hapur një ‘korridor’ qeverisë për t’u hedhur në sulm ndaj këtij të fundit, në tentativë për të mbuluar si macja zhurmën e prestigjozes gjermane “Bild”, që botonte sistematikisht fakte për vjedhjen e votave. Po ashtu, Shengeni Ballkanik, ose kthimi i timonit nga Moska dhe Beogradi meqë BE nuk na e hapi ‘traun e doganës’ për në Europë, kishte nevojë për një kundërpeshë meqë vëmendja Ishte përqendruar e gjitha aty.
Sa u përket ndërkombëtarëve, ata kanë varur xhaketën në kremastarin e reformës në drejtësi dhe bëjnë sehir duke dërguar sinjale kafkiane; “njeriu është një qenie e përhime, pa formë, pa ligjin që i jep trajtat”. Ndërkohë janë po këto qenie të përhime që po e bëjnë reformën në drejtësi për t’i dhënë trajtë shtetit të së drejtës. Njerëz të përfshirë në vjedhjen e votave të zgjedhjeve të vitit 2017, e faktuar nga përgjimet e Prokurorisë që u botuan po nga gazeta gjermane ‘BILD’, ku janë të përfshirë vetë kryeministri Edi Rama, kryetari i Komisionit të Ligjeve Ulsi Manja e të tjerë zyrtarë të lartë të Qeverisë.
Si të mos mjaftonte kjo, në media jo rrallë lajmet politike dhe ato të kronikës së zezë janë të ngërthyera bashkë, për shkak të lidhjes së politikës me krimin. E pamundur që pas një ngarkese droge, aferash korruptive, apo trafiku të çfarëdoshëm të mos dalë emri i një politikani të rangut të lartë, ndonjë familjari apo njeriu pranë tyre.
Në këto kushte, në një vend normal, numri i dorëheqjeve në radhët e shtetit do të kishte qenë shumë herë më i lartë se ai i azilkërkuesve, e vetëm atëhere shqiptarët do të besonin tek reformimi i drejtësisë. Është pikërisht kjo pandryshueshmëri e mendësisë së të bërit politikë, kjo papërgjegjshmëri dhe pandjeshmëri e qeverisë ndaj të drejtave të qytetarëve që ka nevojë të reformohet. Të gjitha të zezat e tjera që ndërkombëtarët, media e shitur tek pushteti dhe analistët e ERTV i vënë në pah si e keqja më e madhe, janë vetëm pasoja të kësaj, apo... një tjetër ‘gazetë’ mbi trupin e mardhur të popullit.

Të fundit