Flash News

OP-ED

Edi Rama e ka gojën plot me BE; por mos e hani

Edi Rama e ka gojën plot me BE; por mos e hani

Alfred Lela

Nëse hebrejtë iu kundërvunë fatit disa shekullor, për ta tubuar fisin e tyre hapërdarës dhe bërë komb në tokën e të parëve, ku i pat hedhur në zanafillë Zoti, Edi Rama, i vetëpagëzuar ‘Moisiu’ (Ismaili) i shqiptarëve, ka plan krejt të kundërt. Nuk mund ta them nëse kjo vjen nga diabolika, moskokëçarja, apo natyra vetjake, që sheh suksesin, jo procesin e kryer si duhet dhe mbyllur me sukses, si parësor.

Edi Rama alarmon me fjalën e mbajtur para kandidatëve për deputetë të Partisë Socialiste dhe që ai mban si program. Sqarimi më poshtë:

Në 90 përqind të fjalës, Kryeministri rrotullohet rreth idesë së antarësimit në Bashkimin Europian. Në të gjitha fjalimet e tij, prej më shumë se një muaji, ai e mban ligjërimin brenda kësaj kornize narrative (ky proces në komunikim publik quhet framing). Thënë shqip, kryefjala është Europa dhe antarësimi në BE, dhe prej saj rrjedh gjithë teksti dhe nënteksti. Se si ka arritur në këtë përfundim Rama, nëpërmjet sondazheve që thonë se i bën të shpeshta, se këtë i kanë thënë këshilltarët- apo askush tjetër veç intuitës së vet, nuk dihet.

Vlen të thuhet se nuk është shqetësuese narrativa pro apo paneuropiane e Ramës. Aspak. BE është rrugëtimi i natyrshëm i këtij kombi, sa kohë vlera dhe ëndrra europiane kanë vend dhe ruajnë këtë aspiratë të përmirësimit të përbashkët.

Metodologjia, pra mënyra se si Rama e sheh antarësimin në BE dhe procesin deri aty, por edhe pas mbërritjes, është shqetësuese për të thënë më të paktën.

Së pari, ai e sheh BE-në, dhe Shqipërinë në të, në terma tregtarë. Thotë në një pjesë të fjalimit: në 10 vjet kemi marrë 1 miliard euro nga BE; kur të antarësohemi, do të marrim 1 miliard në vit! Që Kryeministri bën një llogari financiare të antarësimit në klub, nuk ka gjë të keqe në parim. Që e bën këtë si Sudja, një emër që i pëlqen shpesh si përqeshje të kundërshtarit, pra si ‘fus kaq dhe marr herë kaq më shumë’, e bën një fajdexhi të ëndrrës, një Ponzi të gjeopolitikës, një sekser që shet besë (kur dihet që sekserët nuk këmbejnë në besë).

Nuk është dhe aq Rama si llogaritar i acquis communautaire që shqetëson, por fakti se administrata e tij, me paratë e Europës është sjellë bash si fajdexhinjtë e Sudes me përqindjet e nxjerra herët e para: duke i shpërdoruar, siç bëjnë të gjithë kur qyli zëvendëson djersën. Rama e fut vetë në morsetën e kujtimit të keq kokën e një shembulli. Thotë ‘llogaritari i Europës’: nga fondet e Bujqësisë kemi marrë 300 milionë këta 10 vjet. Kur të futemi në BE do të marrim 300 milion në vit. E shmang, nuk ka si të ndodhë ndryshe, një fakt të hidhur që e bën qeverisjen e tij ‘bagëti e bujqësi’. Fondet IPARD, krahut të BE për Bujqësinë, janë zhvatur nga zyrtarët e Ramës, dhe për këtë BE ka hapur një hetim dhe ka ngrirë fondet!

Pyetja që bëhet me këto 2 episode ‘në dorë’ është: Rama, që na futka në Europë, a është ai që duhet besuar me fondet e BE?! Pa harruar atë tjetrën, më kryesoren: a do ta fusë BE Shqipërinë në klub me Ramën KM, kur e di se ky fondet i përlan?!

Pyetja tjetër do të ishte: çfarë është bërë me këta 1.3 miliard euro?! Ku kanë shkuar?

Ramës mund t’i faleshin paratë dhe llogaritë me to, por është mizori modeli që ka për Shqipërinë ‘europiane’. Në pjesë të fjalimit, Kryeministri i kthehet idesë së antarësimit në Europë, duke e barazvlerësuar me një ‘pasaportë’, me të cilën shqiptarin nuk e ndal askush në kufij, me të cilën ai hidhet nga Shqipëria në Suedi, si të shkonte ng Shkodra në Korçë; me të cilën të rinjtë shkojnë e kthehen, vijnë e ikin, etj., etj.

Për t’iu kthyer fabulës hebraike, Edi Rama po përpiqet, jo të mbledhë shqiptarët në tokën e kombit të tyre, por t’i ‘japë pasaportë’ fisit shqiptar që të lëvizë, të ikë e të vijë. Pra, jo të ngulë themele, por të rendë, ashtu rrënjëshkulur në drejtim të kahmosit. Ky popull ambulant i Ramës mund të jetë i lirë, por nuk është europian. Europianët, ata DOC, nuk mërgojnë: ata kanë shtëpinë e tyre të sigurta, prej dritareve të të cilave shohin botën ku shqiptari, serbi, moldavi, siriani, afgani, e të tjerë, të mos ua kërcënojnë mënyrën e jetesës, lirinë, qytetërimin.

Shqipëria pra, nuk bëhet europiane duke u futur në BE, por duke u bërë sovrane me kapacitetet e veta të shtetndërtimit, ekonomisë së qëndrueshme, shtetit ligjor, rendit dhe sigurisë. Edi Rama nuk flet për këto, sepse nuk ka çfarë thotë. E fsheh, si të vërtetën edhe qëllimin, me shifra të larta. Ja pra kur, më në fund, siç thotë populli, atë që qeshë ke me veshë, Edi Rama kthehet si Sude politike 25 vjet pas Sudes antropologjike, që i tërhoqi shqiptarët, si circja lundërtarët e Uliksit, në siujdhesat e kaosit.

Edi Rama këtë paradigmë (grup teorish) ka për shqiptarët: le të ikë kjo farë trazovaçe; me turistë cheap dhe punëtorë nga Filipinet dhe Bangladeshi, me enklava paslestineze, irakene dhe afgane, unë ndërtoj një Shqipëri që i pëlqen botës dhe e kontrolloj unë.

Nuk ka Europë poshtë qëllimeve dhe narrativës së Edi Ramës për shqipërinë. Ka një Zululand grotesk me kulla të larta në qendër, inevstitorë strategjikë në Rivierë. Në periferitë e Tiranës dhe të vendit, geto me punëtorë/emigrantë sezonalë për Europën dhe shitës periodikë votash te pushteti.

Të fundit