Flash News

OP-ED

Luli nxjerr Kolegjin e Kryetarëve për ta vjedhur, edhe njëherë, PD

Luli nxjerr Kolegjin e Kryetarëve për ta vjedhur, edhe

Alfred Lela

Kolegji i Kryetarëve të PDv (shkurtim tash e tutje i PD së vulës) më ka kujtuar sot Kolegjin e Kardinalëve. Sigurisht, jo në prominencë dhe as në eminence, por në frekuencë, apo më saktë në mungesën e saj, në atë që mund të quhet rrallësi. Për lexuesit që e kanë të paqartë, ngase aq u bën kush janë dhe çfarë bën Kolegji i Kryetarëve, bëhet fjalë për krerët e PDv në rrethe, një mekanizëm karshillëku statutor i krijuar nga ish-kryetari i PD, L. Basha, para disa vitesh, për t’u përdorur si mjet kërcënimi politik ndaj forumeve partiake, si Kryesia etj. KK qe një trupë që mblidhej në rast nevoje të kryetarit, kur balancat e forcës rrëshqisnin apo kur ndaj të pabindurve duhej trysni. Në thuajse 2 vitet e fundit nuk keni dëgjuar asgjë për KK, dhe kësisoj as u ka rënë ndërmend për ta. Me të drejtë: ndryshe nga Kolegji i Kardinalëve që zgjedh Papën, që ka ndër veti njerëz me peshën intelektuale të Umberto Ecos, Kolegji i PDv është një shtojcë e Lulit, i cili për nga pesha intelektuale është pak mbi Luizin.

Kolegji i PDv u mblodh më 5 qershor (për fjalën mbledhje të biem dakord që është eufemizëm dhe nuk ka ndodhur-as edhe në zoom, ngase jo të gjithë mund ta përdorin-por edhe sepse… ç’nevojë ka tubimi kur mejtimi është me porosi), dhe vendosi (dy pika) :-)

Vendosi që të mos pritej për zgjedhjen e kryetarit, gjë që e propozonte grupi parlamentar, trupë që normalisht, përfaqëson mendimin dhe aksionin politik të PDv, por të bëhej brenda 15 korrikut (anno domini, do thoshte në latinishten që e kjan ndonjë prej kolegjarëve).

Kujtesa duhet t’ju shërbejë verën e para dy viteve, kur Lulzim Basha përdorte të njëjtën skemë për të mbytur disidencën, për të pamundësuar analizën/reflektimin dhe për të mumifikuar veten në krye të PD: fuste partinë e dalë nga humbja e 25 prillit në zgjedhje. Një paralele me atë që, një plagë plumbi e mbulon me leukoplast.

Kështuqë, pas KK është LB, i cili nuk ndryshon dhe sillet njësoj-sepse njeriu është karakteri i vet-si kur është shumicë, si kur pakicë, po ashtu edhe kur bën fërgesë në shtëpi dhe i kërkon së shoqes të mos ia hedhë në Instagram (edhe pse po e bëjnë pikërisht për ta hedhur në Instagram).

Kështuqë, kur e dëgjoni Lulin të flasë për Republikën e Re (2) kujtoni huqet e së Parës dhe qeshuni.

Te e Para e morëm të gjithë seriozisht, e përjetuam si dramë, futëm emocione në të dhe nxorëm emocione prej saj.

Tani, kur Luli do të na e fusë për herë të dytë nën rrogoz gjarprin e gjatë të lumit të hiles, le të na kujtohet Herakliti. Lumi nuk është i njëjti, se nuk ka si të jetë, por Luli është ai i pari, dhe i përhershmi, një çelës që nuk hap asnjë bravë dhe një bravë që i gënjen të gjithë çelësat.

Në anë tjetër, ky është çasti kur grupi parlamentar që udhëhiqet nga Gaz Bardhi, të dëshmojë se është trupë politike dhe ka fibër politike. Nëse vendimet në PDv do t’i marrë një organizëm jostatutor dhe trupa politike kryesore do të ndjekë ata, është më mirë të dorëzojnë mandatet dhe të lënë ndonjë prej atyre që i kemi parë njëherë të na vërdallisen nën logon e qëndisur nga Rama ‘opozita e re pro-amerikane’.

 

Të fundit