Flash News

OP-ED

‘Zezakët’ që vriten në sistemin politiko-policor të këtij vendi

‘Zezakët’ që vriten në sistemin politiko-policor

Alfred Lela

Ja një pyetje: sa kriminelë të vrarë nga policia ka kohët e fundit? Nëse heq emrin e Vis Martinajt nga lista (në zhdukjen e të cilit ka dyshime se ka përfshirje edhe të policisë -disa e mbrojnë e disa të tjerë e përcjellin në pritë) numri i kësaj kategorie është ZERO.

Nëse e bën pyetjen se sa civilë, njerëz të thjeshtë, ka dhunuar apo vrarë policia vetëm gjatë vitit të fundit, rezultojnë në kategorinë e viktimave tre emra të rinjsh, njëra fëmijë. Sipas radhës Klodian Rasha, Joana Avdia dhe Leart Kurti. Vrasjet kanë qenë shenjë, sa e arbitraritetit dhe papërgjegjshmërisë, por gjithaq nën një premisë më të rëndë, krijimin e psikozës se policia mund të shprehet politikisht. 

Dy janë personat përgjegjës për krijimin e kësaj psikoze: Kryeministri Edi Rama dhe ish-ministri i Brendshëm, Sandër Lleshaj. Ky i fundit instrumentalizoi gazin lotsjellës si mjet ndëshkimi të kundërshtarit politik, duke mbjellë panik e kaos në mitingjet e opozitës. Madje duke i porositur posaçërisht efektivët që gazi të shkonte sa më afër krerëve opozitarë.

Kryeminisitri Rama ka një rekord të zi sa i takon relativizimit të dhunës shtetërore, qoftë në rastin e shembjes së Teatrit Kombëtar dhe patronazhistëve, apo së fundmi edhe protestës së pedagogëve. Sepse nuk mund të konsiderohet ndryshe, veçse si dhunë, skajimi i një prej krerëve të protestës me etiketime dhe sulme të ashpra.

Dhuna e hapur, e nisur në protestat e opozitës dhe më pas në protesta civile, si për Teatrin etj., i ka trimëruar efektivët policorë. Ata kanë marrë një shkelje syri qeveritare se mund t’u gjuajnë, dhunojnë apo qëllojnë me armë civilëve të pambrojtur. Kjo leje për dhunë ka dalë nga gjuha e shefave të tyre.

Ne mund ta fshikullojmë sot e gjithë ditën efektivin që vrau Klodian Rashën apo atë që dhunoi Lear Kurtin, por përmasa e këtyre dramave familjare dhe shoqërore duhet kërkuar te gjuha e gjatë në arrogancë e Edi Ramës dhe sejmenevë të tij politiko-policorë.

Psikoza ka rrjedhur kështu nëpër dejet e strukturës shtetërore, duke krijuar ‘zezakët’ e sistemit të clët piketohen me lehtësi ndër aktivistët e opozitës, gazetarët kritikë, fashat e pakapura ende nga pushteti të shoqërisë civile dhe çdo zë që ngrihet në luftën e mendimit kundër pushtetit të sotëm.

Me faj në këtë psikozë janë edhe të huajt. A nuk janë të njëjtët që ulen në gjunjë për ‘zezakët’ e tyre, ndërsa për ‘zezakët’ e Republikës së bananeve, ku shërbejnë mandatin diplomatik, luajnë shurdhin e qorrin. Ndërsa flasin gjithë ditën për drejtësi e aneksojnë atë ‘drejtësi’ që ndodh natën në formën e vrasjeve apo ditën në formën e dhunës së hapur policore. 

Të fundit