Halli i PD nuk është kryetari, por të ekzistuarit si parti e majtë

Nebil Çika

Kam vite që them se mungesa e një ideologjie dhe filozofie të djathtë politike është problemi me i madh i PD –së brenda dhe jashtë vendit.

Sot PD po vuan këtë paqartësi ideologjike, veçanërisht në marrëdhëniet ndërkombëtare. Njohja e zgjedhjeve dhe njëanshmëria e administratës Demokrate ne SHBA, para dhe pas tyre, është e qartë dhe kulmon me shpalljen “non grata” të liderit të saj historik, Sali Berisha, një goditje politike e jashtëzakonshme për PD.

Personalisht kam qene i qartë qe kjo do të ndodhte dhe kam qenë i vetmi që kam reaguar që në korrik të vitit 2016, duke e konsideruar një “gabim te madh” të Bashës praninë e tij në Konventën Demokrate që zgjodhi Hillari Klinton kandidate për president përballë Donald Trump. Në këtë Konventë ishin të pranishëm edhe Meta, Majko e Xhaçka dhe gjithë Internacionalia socialiste, por këta ishin në linjën e tyre ideologjike. Basha nuk duhet te ishte atje, por në Konventën Republikane të zhvilluar një javë më parë.

Pata disa replika therëse me miq të mi gazetarë për këtë çështje, por që koha më dha mua të drejtë.

Nëse PD do të ishte orientuar djathtas ideologjikisht, siç është edhe baza e elektorati i saj, Presidenca Trump do të kishte ndikuar në ngritjen e fortë të saj, siç ndodhi me Nea Demokratia në Greqi, që i fitoi të gjitha pushtetet. Por Micotaqis ishte te Trump, jo te Klinton.

Miq të mi politikanë të PD gjatë Presidencës Trump e kundërshtonin këtë argument me faktin që “Trump nuk bëri asgjë kundër regjimit të Ramës”, por unë u kam thënë atëherë dhe e them edhe tani se Republikanët amerikanë nuk shohin ndonjë dallim të dukshëm midis PS e LSI dhe PD, kur ti shkon e mbështet publikisht kundërshtarët e tyre politikë në SHBA. Është e thjeshtë. Nëse ti bëhesh me armikun tim, nuk je miku e aleati im. Prandaj administrata Trump nuk kishte kë të zgjidhte nga partitë politike në Shqipëri, pasi të gjitha ishin aleate të kundërshtarëve të tyre Demokratë.

Tani vijmë tek administrata Biden dhe marrëdhënia e PD me të. Ata janë ideologjikisht të majtë, ndërkohë që linja komuniste brenda tyre është forcuar shumë. Ndërmjet tri partive politike në Shqipëri ata do të zgjedhin ata që janë të majtë të deklaruar, më komunistë se të tjerët që, pa dyshim është PS, trashëgimtare politike, juridike dhe gjenetike e PPSH. Ata kanë zgjedhur të mbështesin e në funksion të forcimit të saj të shkrijnë LSI, ndërkohë që ndaj PD ushtrojnë presion për ta mbajtur larg pushtetit.

Pse duhet të përkrahin kriptokomunistët kur kanë në dispozicion komunistët e deklaruar?!

Nuk jam i kënaqur që doli fjala ime dhe që kisha të drejtë, përkundrazi jam i dëshpëruar, por po shohim se ende debati në PD dhe rreth saj i shmanget kësaj analize, që për mua është edhe e vërteta e madhe e dështimit politik e elektoral të PD. Në Shqipëri janë në garë tri parti të majta me diferenca të vogla ideologjike midis tyre, por nuk ka asnjë parti të djathtë. PD në 30 vjet është votuar nga elektorati i djathtë si e keqja më e vogël, status politik e elektoral që nuk mjafton më. Deri në zgjedhjet e 2005, ka mjaftuar retorika antikomunistë e Berishës që votuesit e djathtë, të lindur e rritur në diktaturë të justifikonin apo mashtronin veten e ta votonin atë. PD ka kohë që ka hequr dorë edhe nga retorika antikomuniste. Por, sot ata që lindën në 1991 janë 30 vjeç. Ata bëjnë diferencën në rezultatin e zgjedhjeve dhe nuk ngopen me lugë bosh, e as e hanë më sapunin për djathë, gjë që reflektohet edhe në dështimet e përsëritura të PD. Deklarimet propagandistike që PD është parti e qendrës së djathtë zhvleftësohen para aksionit të saj të majtë, dhe një nga më domethënëset është miqësia dhe aleanca e saj me Demokratët amerikanë.

Tani PD ka kulmin e radhës të një krize që nuk ka lindur sot, dhe që nuk ka lidhje me individët në krye të saj, por filozofinë politike dhe me ngjizjen e saj si një hile politike e elektorale për të djathtën. Misioni i saj që komunizmit t’i hajë mishin, po kockën t’ia ruajë ka përfunduar pasi ata e kanë çimentuar pushtetin e tyre politik e ekonomik në Shqipëri. Për të mbijetuar asaj do t’i duhej të bëhej e djathtë, gjë që me sa duket nga zhvillimet e fundit nuk e ka në agjende askush prej atyre që po pretendon të marrë drejtimin e saj, por edhe po ta ketë nuk i shoh askujt këllqet e duhura. Halli i PD nuk është kush do jetë kryetari, por shumë më i thellë e me i rëndë. Me sa duket, rënia e lirë do të vazhdojë dhe ata që do ta vuajnë gjatë janë shqiptarët, sidomos ata që arrijnë ta perceptojnë qartë rrezikun, njerëzit e lirë.

Për militantët logjika nuk funksionon.

Kontakto me Politiko në rast se: Mendoni se nuk shkruajmë Shqip Mendoni se kemi bërë shkelje etike Mendoni se kemi bërë CopyPaste Mendoni se kemi bërë FakeNews Doni të postoni nje Lajm