Flash News

OPINEWS

Raundi i pesëmbëdhjetë

Raundi i pesëmbëdhjetë

Nga Meri Lika 

Disa herë më ka ndodhur që të ndodhem përpara pasqyrës dhe të them: “Nuk mundem më, do të dorëzohem”, por gjithmonë më kujtohej një histori që ma ka treguar im atë i cili si ish - boksier e kishte parim të mos dorëzohej asnjëherë.

Është një nga historitë e mia të preferuara dhe tregon se çfarëdo që të ndodhë, kurrë nuk duhet të dorëzohem.

Në 1975, dy legjendat e boksit Mohamed Ali dhe Joe Frazier u takuan për herë të tretë në ringun,  që njihej si "The thrilla in manila". Statistikat tregonin se secili prej tyre kishte nga një fitore, dhe kjo ishte përballja e cila do t’i jepte fitoren vetëm njërit.

Përballja ishte si një aksident trenash, dhe pas 12 raundesh, të dy luftëtarët e kishin goditur njëri-tjetrin me më shumë se 400 goditje. Aliu ishte i shkatërruar brenda, ai mezi merrte frymë për shkak të goditjeve të së majtës së Frazier. Ndërsa Frazier ishte pothuajse i verbër si rezultat i ndëshkimit të vazhdueshëm të goditjeve që Aliu i kishte dhënë në fytyrë.

Kur ra kambana, Aliu i rraskapitur shkon në këndin e tij dhe i thotë trajnerit: ta hedhë peshqirin, se nuk duron dot më dhe donte të dorëzohej. Por Angelo Dundee, i cili ishte një motivues i shkëlqyer, e frenon dhe e frymëzon për të luftuar edhe një raund. Sipas trainerit fitorja dhe disfata ishin në të njëjtën distancë dhe kërkonin vetëm pak më shumë përpjekje.

Aliu del në ring dhe jep gjithçka, Frazier nga ana e tij gjithashtu nuk dorëzohet dhe për çdo goditje që merr në fytyrë i përgjigjet me goditje të fuqishme në trupin e kundërshtarit. Në fund të raundit të 13-të, tashmë me probleme të dukshme fizike, Mohamed Ali i thotë edhe një herë trajnerit të tij: Ndale luftën, mjaft, nuk duroj dot më! Dundee përsëri e motivon të luftoj dhe një raund të fundit.
Boksieri ngrihet në këmbë dhe përballet edhe një herë me rivalin e tij.

Në fund të raundit të 14-të, pasi luftoi një tjetër raund shumë të vështirë, Mohamed Ali arrin shumë keq në këndin e tij, ai kërkon me këmbëngulje të përfundojë luftën, sepse nuk mund të hidhte asnjë grusht më shumë, ai i kishte kockat të thyera brenda dhe kishte frikë se mos vdiste.

“Nëse do të vdesësh, vdis pasi të mbarosh raundin e 15-të" i thotë Dundee, Ali në limit të fuqive e kërcënon se do të heqë dorezat. Dundee i drejtohet: "Kur të bjerë gongu ti thjesht qëndro në vendin tënd dhe unë do të kërkoj përfundimin e betejës, por vetëm qëndro”.

Aliu thjesht tundi kokën në shenjë pohimi. Në atë moment ndodh e papritura: Joe Frazier tërhiqet, ai u dorëzua.
Eddie Futch, trajneri i tij, nuk e la nxënësin e tij të luftonte përsëri. Ai kishte përvojën e humbjes së një boksieri sepse nuk e kishte ndërprerë luftën në kohë dhe e dinte se nëse Joe Frazier luftonte edhe një raund, ai do të vdiste.

Unë, ndoshta dhe shumë të tjerë, kam qenë me idenë se Foltorja duhet të krijonte një parti politike të re dhe të vazhdonte luftën nën një sigël tjetër, e të mos ezaurohej në luftën për vulën dhe logon.

Sot them se e kam patur krejtësisht gabim, raundi i pesëmbëdhjetë ende nuk ka ardhur.

Të fundit