Flash News

KRYESORE

Sokol Balla në Vizion Plus: mund të jetë 'Real', por a do të jetë 'on Top'?

Sokol Balla në Vizion Plus: mund të jetë 'Real', por a

Elvin Luku

Një puntatë nuk mjafton për të gjykuar mbi cilësinë e një programi televiziv, por ofron “ushqim” të bollshëm, për të kryer një analizë nga pikëpamja e semantikës vizive të tij.

Po flasim për “Real Story” me Sokol Ballën, një program që ndryshoi formë dhe përmbajtje pas largimit të moderatorit nga televizioni kombëtar Top Channel.

Në fakt, emisioni pritej me interes për dy arsye kryesore: Së pari, për shkak të influencës që “Top Story” ndërtoi për afro 12 vite, e cila, pa i hequr meritat moderatorit, vinte dhe si rrjedhoje e fuqisë mediatike të Top Channel; së dyti, pasi Sokol Balla konsiderohej si kandidatura më serioze që operonte në treg për të ofruar një alternativë të re ndaj dominimit që ka krijuar “Opinioni” i Fevziut, në fashën orare që ai transmeton. 

Menjëherë pas nisjes së programit, mediat online nxituan të evidentonin programin që ishte kthyer si një pikë referimi për “Real Story”, dhe ky ishte “The Andrew Marr show” i transmetuar në BBC One në Britaninë e Madhe.

Në parantezë, kjo referencë e Ballës, konfirmon një tezë që kam ngritur në librin “Talk show: Para dhe pas ekranit” se këto formate aktualisht janë në “etapën e shtatë të evoluimit të talk show-ve nga pikëpamja historike”, karakteristikë e së cilës është influenca e formateve britanike dhe amerikane në emisionet shqiptare. Kjo fazë, e cila vijon ende sot, i ka fillesat e saj që në vitin 2006, ku peizazhi mediatik shqiptar plotësohet me programe si “ByPass Show” në Vizion Plus që merrte spunto nga “The daily show” me John Stewart apo dhe vetë “Top Story” në Top Channel që ishte një përpjekje për të sjellë programin “Hardtalk” të BBC-së në Shqipëri.

Për t’u rikthyer te analiza, një emision talk show, nga filozofia te realizimi i studios, i ngjan një kostumi i cili qepet sipas trupit të moderatorit, me avantazhet dhe duke fshehur defektet e tij. Dhe, për hir të së vërtetës, ka disa ngjashmëri mes profilit të moderatorit Andrew Marr, të cilit Balla ka vendosur “t’i huazojë” formatin, dhe këtij të fundit. Marr bëhet i njohur si fillimisht si analist politik në shtypin e shkruar e atë viziv, për kontributi i tij me intervista televizive të politikanëve të njohur e për të vijuar me programin “The Andrew Marr show”, i cili është një emision që transmetohet mëngjesin e së dielës, në orën 9.

Këtu fillon edhe problemi.

Për t’iu rikthyer sërish krahasimit të një formati talk show me atë të një kostumi, i cili duhet të jetë i kuruar në çdo detaj, duhet evidentuar se ai duhet t’i përshtatet ambientit dhe kohës kur duhet veshur.

Në rastin konkret kemi një format me prirje analitike, por të konceptuar për në mëngjes, që presupozohet që ka një audiencë britanike, e cila sado që kërkon diskursin racional, është e sapo ngritur nga gjumi dhe moderatori e thyen këtë me elementin e divanit, duke e bërë atë sa më familjar për ta marrë bisedën shtruar.

E vendosur në prime-time gjykoj se ulja e tre analistëve në divan (të palakuar sikurse është origjinali) nuk i krijon atyre mundësi që të debatojnë lirshëm me njëri-tjetrin, “vret” kontaktin sy më sy mes debatuesve duke ftohur atmosferën në studio e cila sjell ritëm më të ulët të debatit dhe kosto në shikueshmëri.

Nëse vendos këtë lloj formati përballë “Opinionit” të Fevziut unë gjykoj se lufta për audiencë e ka fituesin në tavolinë.

Megjithatë, kjo mund të ketë qenë dhe një zgjedhje e qëllimshme, një bast që Sokol Balla si drejtues dhe autor ambicioz ka vendosur me veten, punëdhënësit dhe me shikuesit.

Elementi i dytë që duhet evidentuar, gjithnjë nëse i përmbahemi krahasimit me emisionin britanik është niveli i moderatorit në një pozicion më të lartë se të ftuarit. Në fakt, ky është një truk mediatik, që mungon në programin e BBC-së, por që unë e kam evidentuar fort në librin tim mbi talk show-n si një avantazh skenik që ndihmon drejtuesin televiziv pasi i lë shikuesit shijen se është ai që ka supermacinë në këtë debat publik. Problemi mund të lindë (nëse i përmbahemi formatit origjinal) në kohën kur politikani do të jetë i ftuar dhe do të ulet në vendin e Zaloshnjës. Në këtë moment, nëse intervista nuk do të konceptohet ballë për ballë (gazetar-politikan), por të pranishëm do të jenë dhe analistët, këta të fundit do të gjenden në një pozicion të pakëndshëm, pasi do t'i drejtohen politikanit nga poshtë-lart. Kjo do të krijojë një ndjenjë inferioriteti që mund të dëmtojë cilësisht emisionin.  

Elementi i tretë është sigla hyrëse dhe emri i programit. E para, duhet përgëzuar filozofia për të personalizuar emisionin në sigël (ndonëse nuk është risi), pavarësisht se, në gjykimin tim, kishte shumë elemente britanikë, alla “agjenti 007”, të cilat edhe mund të shqiptarizoheshin.

Sa i takon emrit të talk show-t, sikurse pohoi vetë drejtuesi Sokol Balla në emisionin “7pa5” në Vizion Plus, “Real Story” kishte lindur rastësisht si një përgjigje e batutës së kryeministrit në fund të intervistës me të. Kjo tregon se kemi një kryeministër frymëzues, por mbetet t’u parë në vijim se në çfarë ujërash, te pastra apo të qelbura, “real” apo “fake”, do të notojë ky program duke patur parasysh dhe “kazanët mediatikë”, që sipas kryeministrit, janë përhapur kudo.    

 

*Elvin Luku është studiues i komunikimit dhe autor i librit “Talk show: Para dhe pas ekranit”. Titulli është i Politiko. Titulli i autorit: Real Story me Sokol Ballën: Një analizë semantike

 

Të fundit