Flash News

Në kërkim ndërkombëtar për drogë, kapet në Durrës 36-vjeçari (EMRI)

Shqyrtohet sot në Gjykatën e Lartë rekursi i Veliajt

Sot seanca në Gjykatën e Fierit, Salianji kërkon lirimin me kusht

Taksia përplaset me kamionin në aksin Lezhë-Shkodër, drejtuesi niset në gjendje të rëndë te Trauma

Të paktën 91 të vdekur nga përmbytjet në Teksas

KRYESORE

10 librat më të mirë të 2019 sipas The New York Times  

Politiko 1 Janar 2020, 21:00

Redaktorët e The Times Book Review kanë përzgjedhur titujt më të mirë të këtij viti që po lëmë pas, fiksion ose jo.

  • “Disappearing Earth” nga Julia Phillips

Në kapitullin e parë të këtij romani solid, dy vajza të reja zhduken, duke dërguar valë tronditjeje nëpër një qytet të rrënuar në skajin e largët të Gadishullit Kamchatka. Çka vijon është një roman me histori të shkurtra, të mbivendosura, për gratë e ndryshme që janë prekur nga zhdukja e tyre. Çdo histori, shkruar me një tekst të pasur, shtyn tregimin në një muaj tjetër dhe ekspozon mënyrat në të cilat gratë e gadishullit Kamchatka janë rrënuar - personalisht, kulturalisht dhe emocionalisht - nga krimi.

  • “The Topeka School” nga Ben Lerner

Romani i tretë emocionues i Lernerit, pas "Leaving the Atocha Station" dhe "10:04", sjell një amplitudë emfatike amerikane, duke filluar nga prindërimi deri në fëmijëri, nga maskilizmi toksik e deri te kënaqjet delikate, nga kompleksi i Edipit të Frojdit deri te "All Eyez on me" të Tupac. Adam Gordon kthehet si protagonist, por kësaj radhe si një yll i debateve të shkollave të mesme, dhe kryesisht në vetën e tretë. Pjesë të barabarta të librit iu kushtohen zërave të prindërve të psikologut të tij, dhe një ish shoku të klasës, defiçitet njohëse të të cilit janë e anasjellta e virtyteve të Adamit. Ravgimet e romaneve të mëparshëm për artin dhe vërtetësinë vazhdojnë; por mungesa e besimit të Adamit tani është shtrirë në një simptomë të një krize kombëtare besimi. Lerner ka përfshirë ndjenjën e një kompozitori për orkestrimin, vargun vokal të një ventrilokuisti dhe një harmonizim të shkëlqyer etnografik. Sidoqoftë, kurrë më parë, kjo e fundit nuk ka qenë aq këndshëm e përfshirë, cilësi e flaktë e Klintonizmit të vonë që evokohet me aq dashuri.

  • “Exhalation” nga Ted Chiang

Shumica e nëntë tregimeve thellësisht të bukura në këtë koleksion eksplorojnë pasojat materiale të udhëtimit në kohë. Leximi i tyre të bën të ndihesh sikur je i ulur në darkë me një mik, i cili iu shpjegon teorinë shkencore pa pikën e përbuzjes. Çdo histori e menduar, e punuar në mënyrë elegante shtron një pyetje filozofike; Chiang i sjell të nëntë në një bisedë që përmbush një cikël të plotë, pasi ka përshkuar terrene të mrekullueshme.

  • “Lost Children Archive” nga Valeria Luiselli

Romani i tretë i autores meksikane - i pari që është shkruar në anglisht - shpaloset në sfondin e një krize: të fëmijëve që kalojnë kufijtë, përballen me vdekjen, duke u arrestuar, duke u deportuar pa shoqërim nga kujdestarët e tyre. Romani përqendrohet në një çift dhe dy fëmijët e tyre (të gjithë pa emër), të cilët po bëjnë një udhëtim rrugor nga qyteti i Nju Jorkut deri në kufirin meksikan; martesa e çiftit është në prag të kolapsit, pasi ndjekin projekte të pavarura kërkimore etnografike dhe gruaja përpiqet të ndihmojë një emigrant meksikan të gjejë vajzat e saj, të cilat kanë humbur në përpjekjen për të kapërcyer kufirin. Teksti i shkëlqyer i Luiselli-t ngjall zemërim dhe keqardhje, por çfarë mund të bëjë dikush pasi të lexojë një roman të tillë? Mprehtësisht e ndjeshme ndaj këtyre mjerimeve, Luiselli ka dorëzuar një libër tërësisht tërheqës, vetë-refleksiv, eksperimentues, një libër që është për tregimtarët dhe tregimet, e gjithashtu për fëmijët e humbur.

  • “Night Boat to Tangier” nga Kevin Barry

Një port i harruar i trageteve në bregdetin spanjoll nuk është një vend ku do të prisnit të ndesheshit me lirikë me teh të mprehtë ose filozofi të egër, por falë dy anti-heronjve gangsterë irlandezë të romanit të Barry, shfaqet mjaft nga të dyja, përgjatë tregimit të historisë dhe shumë kujtimeve të trishta. Jeta e tyre është bërë aq e ndërthurur, pasi gruaja e re konsiderohet si familje për secilin burrë. A do të tregojë ajo? Sa shumë iu intereson? Tallja e tyre është si një mburojë kundër të errëtës, një ndërmarrje e re e mençur në "Pritje të Godot".

  • “Say Nothing” nga Patrick Radden Keefe

Persona të maskuar vrasin Jean McConville, një vejushë 38-vjeçare dhe nënë e 10 fëmijëve, në shtëpinë e saj në Belfast në 1972. Në këtë libër të raportuar me përpikmëri, Keefe përdor vrasjen e McConville si një prizëm për të treguar historinë dhe problemet e Irlandës së Veriut. Duke intervistuar njerëzit në të dy anët e konfliktit, ai i shndërron dëmet dhe mbeturinat tragjike të epokës në një sagë plotësisht tërheqëse.

  • “The Club” nga Leo Damrosch

Piktori anglez Joshua Reynolds thjesht donte të gëzonte shokun e tij Samuel Johnson, i cili po ndihej i mërzitur. Kush e dinte që takimet e së premtes në darkë, që ai propozoi të organizoheshin në Tavernën “London’s Turk’s Head” do të përfundonin duke tërhequr vëmendjen e Britanisë së fundshekullit të 18-të? Damrosch sjell personalitete të dyshimta të Klubit - mendjet brilante, mendjet e rrezikshme, shoqërinë e lartë - në jetën e gjallëruar, duke bërë bashkë portrete të pashlyeshme të Johnson dhe Reynolds, Edmund Burke, Adam Smith, aktorit David Garrick, historianit Edward Gibbon dhe, natyrisht, biografit besnik të Johnson, James Boswell: "një yjësi talentesh që rrallëherë gjenden."

  • “The Yellow House” nga Sarah M. Broom

Në debutimin e saj të jashtëzakonshëm, tërheqës, Broom i shtyn pritshmëritë themelore të kujtimeve për të krijuar një shkrirje argëtuese dhe krijuese të formave letrare. Një pjesë e historisë së treguar, një histori urbane, pjesë e festimit të një mënyre të kaluar jetese, "Shtëpia e Verdhë" është një aktakuzë e plotë për lakminë, diskriminimin, indiferencën dhe planifikimin e dobët të qytetit që bëri që shtëpia e familjes së saj të fshihet nga harta. Gjurmimi i historisë së një shtëpie të vetme në New Orleans East (një “zonë 50 herë më e madhe se një lagje franceze", por askund nuk mund të gjendet në shumicën e hartave turistike, që përmbajnë copëza të pasurive të patundshme), nga vitet '60 derisa goditi Uragani Katrina, në një tekst esencial, duke shqyrtuar të kaluarën, të tashmen dhe të ardhmen e mundshme të qytetit të New Orleans dhe të Amerikës.

  • “No Visible Bruises” nga Rachel Louise Snyder

Libri i Snyder përfshin atë që Organizata Botërore e Shëndetit e ka quajtur "një problem global shëndetësor me përmasa epidemike". Vetëm në Amerikë, më shumë se gjysma e të gjitha grave të vrara, vriten nga një partner aktual ose ish partner; dhuna në familje përkeqësohet sipas klasës, fesë dhe racës. Snyder dënon mitet e përhapura (urdhërat kufizues janë përgjigjia; abuzuesit kurrë nuk ndryshojnë) dhe shkruan për jetën (dhe vdekjet) e njerëzve në të dy anët e ekuacionit. Ajo nuk jep përgjigje të lehta, por paraqet një pasuri informacioni që është forma e vetë e shpresës.

  • “Midnight in Chernobyl” nga Adam Higginbotham

Tregimi i shkëlqyeshëm i Higginbotham për shpërthimin e prillit 1986 në termocentralin nuklear të Çernobilit është një nga ata libra të rrallë për shkencën dhe teknologjinë që përjetohet si një film i mbushur me tension. Mbushur me detaje të gjalla dhe personalitete që tërheqin vëmendjen, kjo histori e paaftësisë befasuese zhvendoset nga gabimi në gabim, llogaritja e gabimeve në llogaritjet e gabuara, pasi ndërtohet në fatkeqësinë e pashmangshme, që ndryshon historinë.

 

 

 

 

 

 

 

 

Të fundit