Nuk ka pasur as grusht, as shtet

Alfred Lela

Pas një stërmundimi katërvjeçar të opozitës, që bëri dy akte të pa hasura më parë në regjimet demokratike, dogji mandatet dhe nuk u fut në zgjedhje, të thuash se rrëzimi i pushtetit u la për dy javë para zgjedhjeve të radhës, është fantashkencë.

Sigurisht, opozita do të korrte gëzim nga një krizë e re e qeverisë, por kjo nuk domethënë se ka mbjellë edhe farat e asaj krize.

Prandaj mos i konsideroni si diversantët e Xhevdet Mustafës kontrollorët e Rinasit, por thjesht si rrogëtarë të përkëdhelur të një enti publik.

Në pikëpamje të imazhit ata kanë patur disa gjëra kundër dhe këto i ka shfrytëzuar me mjeshtëri qeveria.

Rroga e lartë e tyre, për shembull, sa dhjetëfishi i mesatares së popullatës, u ka shkuar kundër. Pavarësisht statusit special të tyre, zilia është e para që hyn në lojë në raste të tilla. 65 vetë që paguhen me 4 500 dollarë në muaj, në një vend ku mbi 65 përqind e popullatës merr më pak se 450 dollarë në muaj është shkak për të vënë alarmin e pabarazisë.

Qeveria, me anë të propagandës, u ka kundërvënë grevistëve edhe dy elementë të tjerë. ‘Bllokimin e vaksinave’ dhe ‘lëvizjen e lirë të shqiptarëve’, përfshirë këtu të sëmurët, hallexhinjtë apo të vdekurit. Duke nënkuptuar se, në kohë pandemie, nuk udhëton kush tjetër veç këtyre tri kategorive.

Qeverisë i ka interesuar në fakt mosbindja e kontrollorëve, sepse i plotësonte narrativën negative që ka përdorur gjatë gjithë fushatës për opozitën.

Kthimi i tyre është lajm i keq, ata janë e vjetra, janë kundër reformës në drejtësi dhe kundër shtetformimit.

Kolapsi në Rinas dhe shoqërimi i tij me Berishën, Metën dhe Bashën i shkonte për shtat kësaj fushate negativiste të luajtur në çdo takim të Ramës nëpër Shqipëri.

Kështu që, të gjithë ju që e kemi marrë seriozisht, ai i djeshmi, nuk ka qenë më shumë se një seri e re në kinematografinë e propagandës.

Quajeni po deshët një vazhdim i filmit të njohur Wag the dog, ku Amerika i shpall luftë Shqipërisë. Në filmin e Ramës lufta bëhet kundër Rinasit.