Alfred Lela
Ka një ndryshim cilësor në fushatën e opozitës: ajo ka kaluar nga revolta te oferta. Mund të jenë të shumta arsyet e këtij kalimi politik, duke filluar nga trysnia e kronologjisë e deri te shtysat e tjera objektive e subjektive, por tashmë që ka ndodhur na duhet të shohim më shumë se ç’mund të prodhojë në favor të së ardhmes se sa markën e prodhimit.
I paketuar në tri pika, propozimi ka ardhur nga kryetari i PD i cili nëpërmjet Kryesisë dhe Këshillit Kombëtar ka kërkuar vëmendjen e aleatëve opozitarë, opinionit publik por edhe kundërshtarit politik.
Me të drejtë, tri pikat e ofertës së PD u trajtuan gjerësisht në panelet e analizës së prime-time-it të së enjtes. Padrejtësisht vetëm në zhbirilimin e një ‘tërheqjeje’ të opozitës nga kushti ‘mors tua vita mea’, ai i mosqenies së Edi Ramës kryeministër.
Qeveria e tranzicionit dhe kushti i zgjedhjeve të lira dhe të ndershme, mungesa e kredibilitetit të qeverisë Rama në raport me zgjedhjet si pasojë e flirtit me të inkriminuarit, pikërisht kundër zgjedhjeve, gjithashtu ishin të forta e të zëshme në tekstin e tri pikave.
Kërkesa për të patur gjuhë të përbashkët në retorikën politike dhe në dokumentin politik, kur nuk është naive mund të jetë inflamatore.
Opozita e ka kaluar e para pragun e revoltës duke ofruar tekstin e dokumentit, pa e lëshuar verbin e retorikës. Kjo mund të jetë e gjitha një lëvizje taktike, për të fituar kohë, kur nuk ka mbetur më asnjë kohë, por mund të jetë edhe fillimi i stratagjemës për daljen nga kriza.
Në terma të tregut, a ka kërkesë për këtë ofertë të Lulzim Bashës? Aleatët opozitarë mendojnë se po, me sa duket. Opinioni publik i cili kërkon normalitet, sipas të gjitha gjasave, po. Kundërshtari politik, Rama dhe qeveria e tij, edhe më shumë. Pas nokdaunit holandez, vetëm një pakt politik që parashikon dhe prodhon normalitet, e bën Tiranën të pranueshme në tryezën e hapjes së negociatave.
Dy shefave të partive kryesore të kësaj dikotomie përplasëse, do t’u duhet të ulen edhe njëherë. Duan apo nuk duan ata. Duan apo nuk duan militantët e tyre.
Aq më pak, duan apo nuk duan ata që shohin ëndrra grandioze me politikanë amatorë që gdhihen yje në një mëngjes post tranzicion, nata e gjatë e të cilit merr me vete edhe partinë e parë post komuniste, PD.
Nuk shquhet asnjë yll mes tyre dhe derisa të lindë një i tillë le të na torturojë ‘tirania e dikotomisë’.
Discussion about this post