Inskenimet mediatike me Ramën-aleat të Berishës

Politiko.al

Një gazetar, haptazi kundër-Berishë dhe pro-Bashë, e pyeti kryeministrin Rama në një emision TV, se a e njeh Bashën si kryetar të PD. Tegeli i porosisë dukej që atje tej. Qepjen e bëri edhe më të trashë përgjigjia e Ramës, i cili tha se jo, nuk e njihte. Këmbëngulja se ky pozicion e bën anti-amerikan kryeministrin merr udhë kah drama, por mbyllet në shtigjet e komikes.

Lulzim Basha është në hall të mëdh, por jo të panjohur, dhe jo për të parën herë.

Nëse dikur anti-emblema e personazhit të tij politik ishte 'është dytësi i Berishës', tani është përmbysur duke ardhur në formën tjetër, edhe më vrastare, ‘punon me/për Ramën’.

Bashës, i cili ka qenë personazhi më me fat sa u takon dhuratave politike, është më i pafati kur vjen puna te paragjykimi që ia shoqëron dhuratat. I parë si ‘kollovar’ në krye të PD, për shkak të mbështetjes së hapur të Berishës, i cili me këtë rast prishi edhe stofin politik dhe hierarkik të së djathtës, ai ndiqet nga një mallkim edhe më i mbrapshtë: hijezimi nga ndihma e kundërshtarit politik.

Për këtë rreth, anti-emblemës se e ndihmon Rama, apo se kryeministrit i intereson që në vend të Berishës së fortë të ketë përballë Bashën e dobët, është intensifikuar aksioni i komentariatit pranë Bashës dhe i piarit rreth tij.

Pas inskenimit në TV me kryeministrin ka qenë Preç Zogaj te Panorama, një media në ballë të luftës pro-Bashë e anti-Berishë, që me një shkrim të gjatë ka analizuar se pse Rama po merr anën e Foltores.

Simulimi, sigurisht nuk qëndron se Rakipllari, Rama dhe Zogaj bëhen bashkë në një mizanskenë mediatike për të vizatuar aktorë politikë në pozicione të paragjykuara, duke i nxjerrë prej të tyreve apo duke hamendësuar për ta pozicione që nuk duket se u përkasin.

Simulimi fillon e aktualizohet kur kundërshtarë të Berishës fillojnë e i blatojnë atij aleatë të cilët nuk gjenden në provat publike dhe as në sprovat e logjikës. Përpjekja, sigurisht, bëhet për të pikturuar ‘trekëndëshin e Bermudës’ që fillon me Berishën, zgjatet me Metën, dhe përmbyllet me Ramën.

Ndërkohë që nuk mund t’i kontestojmë realitetet politike Berisha-Meta-Rama, lidhja e tyre është një sforcim. Veç kësaj qenësinë e konfigurimeve politike e përcaktojmë edhe nga përshkruesit ose konstruktuesit e tyre. Pra, e gjejmë se çfarë dhe pse thuhet edhe nga kush thuhet.

Të besosh se Lulzim Basha është ‘i vetëm trim i mirë në luftë kundër së keqes’, ndërkohë që ai është prodhimi akut dhe kronik i gjithë laboratorit dhe fabrikës që mishërphet në treshen e pashenjtë Berisha-Meta-Rama, është sinops romani, por jo lexim politik. Ta imagjinosh Bashën si don Kishotin e nisur për të shkatërruar rendin e vjetër, duhet në të njëjtën kohë, që të pranosh se personazhi o është naiv o është i rrejshëm.  

Një pjesë e mirë e komentariatit politik janë lodhur një kohëherë të gjatë për Bashën. Duke u munduar ta paraqesin si të mëvetshëm prej Berishës. Një pjesë tjetër kanë bërë të kundërtën. Është kundër-produktiv një stërmundim i ri për ta paraqitur, të njëjtin burrë dhe të përhershmin njeri politik, si diçka që nuk është.

I takon Bashës vetë ta përcaktojë se kush është tani që, më në fund, është i lirë nga Berisha. Nëse i duhet ndihmë edhe në liri, atëherë nuk i Meriton, as ndihmën dhe as lirinë.