Alfred Lela
Në një lëvizje të paralajmëruar nga ministri i Jashtëm, Ditmir Bushati, përfaqësuesi i Shqipërisë në OKB, ka votuar pro Jemenit dhe Turqisë, dy shtete që kërkuan një sesion special për të kundërshtuar vendimin e Presidentit amerikan Donald Trump, i cili ka njohur Jeruzalemin si kryeqytet të Izraelit.
Shqipëria është gjendur në anën e shumicës, sa u takon numrave, por si rrallëherë në anën e kundërt të Amerikës. Shtetet e Bashkuara ndërtuan kësaj here më të voglin ‘coalition of the willing’, siç e quajti Presidenti Bush në vitin 2003, klubin e vendeve që iu bashkuan Washington-it në ndërhyrjen në Irak. Në atë koalicion u futën të gjitha vendet ish-komuniste të Europës Lindore dhe Qendrore, por jo ‘Europa klasike’, si Franca etj., gjë që e pat shtyrë Sekretarin e Mbrojtjes Rumsfeld, të fliste për ‘Europën e vjetër’ dhe ‘Europën e re’.
Në këtë të fundit bënte pjesë asokohe edhe Shqipëria.
Në anën e Amerikës, në sesionin që u mbajt të enjten në New York ishte, sigurisht, Izraeli dhe një grusht shtetthesh të tjera, mesa duket besnike deri në fund të Washington-it si Togo, Mikronesia, Nauru, Palau, Ishujt Marshall, Guatemala dhe Hondurasi.
Interesante është lista e abstenuesve, pesë prej të cilëve janë anëtarë të BE-së (duke thyer kështu konsensusin e klubit ku bëjnë pjesë), dhe disa aleate klasike të Shteteve të Bashkuara, si Kanadaja dhe Australia. Një theks listës së absenuesve i japin vende të ngjashme me ne, me një histori të së shkuarës të ngulitur në komunizëm, si Rumania, Polonia, Hungaria, Republika Çeke dhe Letonia, të cilat kanë zgjedhur neutralitetin, për të mos i kthyer shpinën Amerikës, një aleati që i ndihmoi në luftën kundër komunizmit dhe në barrierat anti-ruse.
Kroacia dhe Bosnja, dy vende të Ballkanit, që kanë gëzuar mbështetje amerikane, si pjesë e Kartës së Adriatikut njëra, (ku bënte pjesë edhe Shqipëria), dhe të asistencës ushtarake dhe ndihmës për ndërtimin e institucioneve tjetra, gjithashtu janë shmangur nga një votë që do të ‘ofendonte’ vullnetin amerikan.
Do të kishte qenë në nderin dhe favorin e Shqipërisë që të bëhej, të paktën pjesë e abstenuesve, si një qëndrim që merr në konsideratë mirënjohjen për atë që Amerika ka bërë për kombin shqiptar, dhe gjithashtu nevojën strategjike që i imponon kërkesa për t’u bërë pjesë e klubit europian.
(Shqipëria pat abstenuar në vitin 2012, ndër 41 shtetet që e bënë këtë, duke ‘ndërruar mendje’ në minutën e fundit, pavarësisht presionit të fortë të Erdoganit. Me sa duket kryeministri Berisha vendosi të zgjidhte shtegun e luajalitetit ndaj Amerikës.)
Vota e fundit ‘anti-amerikane’ e Shqipërisë, takohet me dy kujtime të këqija në memuaristikën e qëndrimeve të vendit të vogël adriatik. Tre vjet pas abstenimit të Tiranës, në vitin 2015, kur në pushtet ishte e majta, Shqipëria u vendos në bllokun pro-palestinez, për hatër të Erdoganit, edhe si pjesë e një stine të re në marrdhëniet dypalëshe, ngulitur në vendimin e kryeministrit Rama për ta konsideruar Turqinë ‘partner strategjik’.
Në rezolutën që kërkonte ngritjen e flamurit palestinez në OKB, si shtet vëzhgues jo anëtar, Shqipëria votoi ‘Pro’, duke u rreshtuar kundër Washington-it. Vendet kryesore të BE atëherë patën zgjedhur abstenimin.
Me dy votimet e fundit nën qeverinë e majtë, Shqipëria kthehet mbrapsht në kohë, para viteve ’90, kur çdo votë e jona, automatikisht, ishte anti-amerikane dhe anti-izraelite.
Tirana zyrtare ka filluar të votojë si dikur Republika Popullore Socialiste e Shqipërisë.
Financuar Nga Bashkimi Europian
