Nuk ka marrëveshje me terroristët

Marsel Lela

Qeveri pas qeverie, Shtetet e Bashkuara të Amerikës kanë pasur gjithmonë një parim të patjetërsueshëm: Ne nuk bëjmë marrëveshje me terroristët! Në vitin 2003, për shembull, presidenti amerikan George W. Bush deklaroi: “Duhet të bëheni të fortë, mos t’ju lëshojë zemra. E vetmja mënyrë për t’u marrë me ta është t’i sjellim para drejtësisë”.

Nevoja për zgjidhjen e krizës që ka mbërthyer vendin ka nxjerrë kohët e fundit në skenë një skenar të ri: një marrëveshje të mundshme mes kryeministrit Edi Rama dhe kreut të Partisë Demokratike, Lulzim Basha.

Një marrëveshje e tillë, jo vetëm që nuk do të ndihmonte në zgjidhjen e krizës, por do ta thellonte më shumë atë, duke marrë si precedentë marrëveshjet e mëparëshme mes PS-së dhe PD-së (Nano-Berisha në prill të 2002), PD-së dhe LSI-së (Berisha-Meta në 2009), PS-së dhe LSI-së (Rama-Meta prill 2013). Të gjitha këto marrëveshje kanë shkuar ‘për dreq’, sepse pas tyre kanë lënë vazhdën e një krize edhe më të madhe.

Përveç kësaj, nëse konsumohet kjo marrëveshje çon ujë vetëm në një mulli, atë të Edi Ramës, duke i zgjatur jetën një qeverie, të cilën vetë opozita e quan ‘moniste, ilegjitime dhe të mbushur me kriminelë’.

Kësisoj, kjo marrëveshje e vë Lulzim Bashën, kreun e PD-së dhe opozitës që proteston prej muajsh jashtë parlamentit kundër kësaj qeverie, përballë një parimi të ngjashëm me atë amerikan. Por nëse jemi të sigurt për qendrueshmërinë e amerikanëve ndaj parimit për të mos bërë marrëveshje me terroristët, ende nuk jemi të sigurt se si do të veprojë Basha ndaj “terroristëve” të tij.

A do të bëjë ai marrëveshje me një qeveri ‘ilegjitime, kriminale, që manipulon zgjedhjet edhe kur garon e vetme’? A do të bëjë ai marrëveshje me qeverinë e ‘Bajrajve, Habilajve, babaleve’? A do t’i zgjasë dorën për negociata partisë së ‘akulloreve, Kajmakëve, Pjetrave, Babanëve dhe Tahirëve’?

Apo do të tregohet një ‘W.’ i të djathtës shqiptare dhe në mënyrë të panegociueshme do të vazhdojë luftën për të vënë para drejtësisë të gjithë ‘peshqit e mëdhenj’ që kanë shkelur ligjin?

Dhe ç’është më e rëndësishmja, a do të kemi një lider të së djathtës që është i qendrueshëm ndaj fjalëve që thotë hapur përpara shqiptarëve, kur i fton ‘të mos i lëshojë zemra, por t’i bashkohen opozitës’, apo kemi të bëjmë me një Bashë me dy fytyra; një në podium dhe një poshtë tryezës ku bëhen marrëveshje, jo për zgjidhjen e krizës në vend, po për garantimin e pushtetit dhe mosprekjes të njërës apo tjetrës palë?

Nëse marrëveshja e parë mes Bashës dhe Ramës krijoi pakënaqësi mes demokratëve dhe krijoi luhatje te besimi i tyre ndaj kreut të PD-së, një marrëveshje e dytë do t’i jepte atij një goditje me pasoja të pakthyeshme dhe në zgjedhjet e ardhshme do të kishte pas vetes vetëm një tufë militantësh që ngjiren ‘Basha, Basha’.