Marsel Lela
Boris Johnson është kryeministër i Britanisë së Madhe. Figura e tij sa karizmatike aq edhe komplekse pritet të sjellë një ndryshim rrënjësor në politikën angleze.
Një nga fushat ku pritet të revolucionarizohet nga Johnson është emigracioni. Por a do mundet ai, me gjithë qasjen e tij pro emigrantëve, të bëjë një revolucion në politikat britanike të emigracionit?
Kur ishte në postin e ministrit të Jashtëm, Boris Johnson sugjeroi një amnisti për dhjetëra mijëra emigrantë të paligjshëm që jetonin në Britani.
Më saktë, kreu i konservatorëve mbronte idenë e një amnistie për të gjithë ata që kanë jetuar në Angli për 15 vjet, dhe gjatë kësaj kohe nuk kanë kryer asnjë shkelje të ligjit.
“Unë mendoj se nëse njerëzit kanë qenë këtu për një kohë shumë të gjatë, nuk e kanë shkelur ligjin dhe kanë luajtur sipas rregullave, gjithçka që unë do të them është që ne duhet ta rishikojmë ligjin e emigracionit”, pat thënë Johnson gjatë një interviste për ITV News.
Këto deklarata të kryeministrit të ri britanik shkaktuan polemika mes qarqeve anti-emigracion, pasi sipas tyre, kjo do të shkaktonte një dyndje emigrantësh në Britaninë e Madhe.
Edhe pse pritet që ideja e tij pro emigrantëve të hasë në kundërshtime të forta brenda vetë partisë së Johnson, ky i fundit është një ‘kockë e fortë’ kur vjen puna tek përballja me kritikat.
Johnson ka kohë që këmbëngul për një amnisti për emigrantët. Së pari ai e kërkoi një gjë të tillë në vitin 2009, kur ai ishte kryetar i Bashkisë së Londrës.
‘Migration Ëatch’ e kundërshtoi raportin e paraqitur nga Johnson me pretendimin se mungonin prova bindëse për këtë, por ai nuk hoqi dorë.
Ai ju rikthye sërish kësaj ideje në qershor të vitit 2016, gjatë fushatës për referendumin e daljes së Britanisë nga BE, ku ai e përshkruante veten si ‘pro emigrant’, duke thënë se mbronte idenë e një amnistie për ata që kishin jetuar 12 vjet në Britani.
Pastaj, në kulmin e skandalit Ëindrush në prill të vitit 2018, Johnson pati një problem me kryeministren Theresa May për këtë çështje, dhe kërkoi një amnisti për emigrantët që jetonin në Britani prej dhjetë vjetësh, me kusht që ata të ishin pastër.
Pra, Johnson duket i vendosur që në një mënyrë ose një tjetër ta realizojë idenë e tij, për legalizimin e mijëra emigrantë që punojnë ‘në të zezë’ në Britaninë e Madhe.
Por a pritet të sjellë ai me këtë një ndryshim të madh në politikat e emigracionit në Britaninë e Madhe?
Propozimet që ai ka bërë deri tani për dhënien e amnistive ndaj emigrantëve të paligjshëm, nuk duket të jenë shumë të ndryshme nga dispozitat aktuale të qëndrimit të gjatë në Rregullat e Emigracionit.
Periudhat e qëndrimit janë në varësi të moshës:
- Nën 18 vjeç – 7 vjet
- 18 deri në 24 – gjysmën e viteve të moshës aktuale
- 25 vjeç e lart – 20 vjet
Ata që e përsërisin një vepër penale ose janë një dënim që zgjat minimumi 12 muaj, u ndalohet amnistia sipas “kërkesave të përshtatshmërisë”. Kandidatët e suksesshëm marrin një leje të rinovueshme që zgjat dy vjet e gjysmë. Pas dhjetë vjet qëndrimi të ligjshëm, ata kualifikohen për një lejeqendrim të përhershëm.
Fëmijët e lindur në Mbretërinë e Bashkuar kualifikohen për nënshtetësi të menjëhershme britanike nëse jetojnë atje për dhjetë vitet e para të jetës së tyre.
Discussion about this post