"Sinaj is said to be a minister", Gjekmarkaj on the last plenary session: Gonxhe took aspirin, I will remember Bora's grief

Long remembered in the memory of the millet will be the sorrow of Bora, in whose place Zeqineja is slandered, as she watched Uncle Pandi confined to a chair for the entire day!

It seemed as if he was saying: "I begged you to get more involved, to present yourself better on the 'MP we want' platform, but what if you leave and your cousin Ina Majko comes in - no way!"

Even when the socialists gathered in the Parliament's tavern to drink the farewell toast that Harvard's Kostaqi, as a baker, had waved with a thumping hand and sweetened his mouth with the cake that Mamica had baked with those dexterous hands, he didn't move. He was completely stunned.

I wanted a piece of it too, but Deputy Leader Muli and Gaz Bardhi looked at me with disdain as a rebuke for opportunism and spat at me:

"We fight, will you eat from the same plate as the enemy?"

I gathered myself, I became a fist.

Mimi di Puccini seemed like an oak tree that endured the axes of fate, but did not groan, shrouded in solemn silence.

Ismet Beqiri, whom "Kronika" loved so much, with teary eyes, worried about what this parliament is losing with his departure, blessed us one by one, leaving us with his greetings.

Petro Koçi was fighting for Ismet, not for himself.

Vullnet Sina, who is said to be set to become defense minister, was reading a book and spending his time in a cultured manner.

General Kollçaku, who did not see a single day of rest, felt like Moses the Golem being slowly stripped in the square of Istanbul.

Dilo Nasufi appeared as Barbarossa and said: "Thank goodness my beard survived without getting cut!"

Laert Duro was the only one who kept his mind on work even on the last day! He led two carts with new Fringo demijohns, some covered with wood, some with straw, and others with iron rings, which he unloaded with care and concern.

He handed it to Damos, telling him: "Take care of it like your eyes, because they are for the new tears that will be shed, of joy and sorrow, for the sweat of work, for other juices from the dawn."

Damo felt touched by the faith, but also surprised why he wasn't invited to the Academy to at least teach the subject of physical education?!

Laertes told him: "You keep training, your turn will come, otherwise you will get the idea of ​​Ditmar."

Ermonela had finally understood something about politics.

Blero spread smiles like perfume as he wandered here like a memory of the past four years.

Dash Sula, the knight of the shimë, wearing a gilded scarf and turban, shouted for the last time, uttered anathema to God, and fled without turning his head so as not to see the great man's tears for Mamice that were gurgling like spring water.

Auntie came, one with the twilight of the steppe gods!

Anila e pa qetë  për zërat që Braçen e shohin si kryebujk kishte hedhur llafin për të larguar sikletin nga vetja që ajo (tezja) lan e fshin, hekuros e qendis për neomalësoren që zyrën t’ja lërë të pastër bilur.

Gonxhe pinte aspirina, në një anë Vin virani, në tjetrën gojët e këqia po buçasin që Onid Bejleri meqenëse ka një dell me Sindrit Bejlerin mund t’i heqë kulturën.

Jorushi i Tabakëve që më 11 Maj u ringrit si Anteu, më 1 korrik pati ditëlindjen, as kafe, as gjë prej gjëje nuk ofroi, po hiç asgjë. Gjithsesi vitet tutje ajo tehu, mbajti nja tre-katër fjalime të zjarrta si energji e moshës, ku i bëri copash të liqtë, mbase si qerasje për këtë rast.

Albana e kishte përmirësuar shumë qëndrimin ndaj meje, me gjasë nuk i dukem njeri aq i keq, ndoshta si ditë e fundit e legjislaturës u tregua zemërgjerë por xhani ma do pak më të ngrohtë.

Oerdi e Luani shfaqeshin si një tandem mistik i së ardhmes.

Ulsiu qiti kryet tek llozha e Bakë xhanit, ndenji si i përhumbur aty dy tre minuta!

“Erdhi Presidenti, erdhi Presidenti më në fund!” – pllaqurii duart Eni Xake.

“Është Ulsiu moj,” – tha Etjeni, “por nuk del në kokë të vet ai, është shënjë, duhet një në vend të Haxhi Lleshit!” Xhikja kishte miqesi me Lymin , Toni si pezak duhet te zgjedhe mes Taos e Ulsiut!

Blendi Klosi po piqet gjithnjë e më shumë, nuk shfaq as gëzim e as mërzi, rri ashtu i mufatur si bakllavaja në sherbet, por mendonte: “Ja, Sara Mile do bëhet ministre për integrimin, sa mirë!”

Petrit Malaj u gëzua qamet kur Bujari ynë tha që paskësh respekt për të si profesionist, dhe i thoshte Gaz Bardhit: “Gabove që më shave i paaftë e budalla, ja e sheh! Delina do ja zërë prapë vendin, vallë?!”

Vin Hoxha po ndien peshën e madhështisë, ishte gati të ftonte në duel Gonxhen për Bashkinë e Tiranës, megjithëse Agron Malaj si gardist e me kulturë zogiste po përgatitet për ministër i brendshëm.

Tao rrinte siç i ka hije një akademiku, ëndërronte për ministrinë e re të diasporës me dy zëvendësa: Etilden për vendet e BE dhe Tonin për Amerikën e Anglinë.

Megjithëse me fjalimin e fundit dje, Etilda  i forcoi pozitat për ministre e marrëdhënieve me Parlamentin ose këshilltare e parë e Babos.

Nikoqiri mbante përbrënda një sakelldi të thellë, ndoshta dhimbja për shokët që vanë.

Shalsi me sytë nga tavani të kujtonte Eseninin e madh për nga fuqia e mendimit.

“Ku është Ogi, ku është Ogi?” – u dëgjua një thirrje.

“Po blen ca çifte të ruajë ministrinë,” – tha Bujari i Lushnjes.

“Se një farë Ervin Demo ka mbushur Tiranën që do bëhet ministër arsimi dhe Zëvendës Kryeministër!”

“J’allah j’allah,” – rënkoi Antoneta – “Edhe Belës edhe Ogit do tu heqë nafakën ky, qenka firaun me ambicie! Ç’ka bërë ky, ka hequr gozhdat e urës me të prapme!”

U ankua edhe Dilos: “I punoi qindin në fushatë?!”

Arben Pellumbi iku pa lënë pas armiq.

“Ja bëj hallall Babos mjekrën dhe dy-tre të qara zemre kur gëzohesha shumë,” – tha.

Bela u pa, ishte hequr me masë, na gëzoi shumë. Na shihte me çiltersi të madhe të gjithëve si të na kishte evlajter.

How lovely. We missed her.

Olta glared at me reproachfully on the way out and made me feel ashamed, "You're a covered-up angel who has a friend who takes the pharaoh, you're stirring up the fat of the Parliament, the fathers and mothers of the nation with what you write, the homeland is in trouble and you act like it's interesting, come on, get out of my sight."