Gara në PD; çfarë mund të bëhet me vendin e dytë

Alfred Lela

Lulzim Basha do të ketë tre rivalë në garën e 13 qershorit: Edit Harxhin, Bardh Kadillin dhe Agron Shehajn. E para është ‘prodhim’ i grupit ‘Për PD-në’, një fraksion i çuditshëm që, edhe pse kishte pjesëtarë Arben Imamin dhe Bujar Nishanin kandidonte Ibsen Elezin. Ky i fundit u skualifikua.

Me këto vendosje, me këtë kohë ose mungesë të saj, me këto pabarazi dhe me këtë kontekst, mund të thuhet se gara po zhvillohet për vendin e dytë. Gjasat që Basha të humbë janë zvogëluar. Dhe kjo nuk ka të bëjë me Bashën apo cilësitë e tij, se sa me sistemin. Demokratët kanë humbur zgjedhjet (apo u janë vjedhur), por gjithashtu ndihen të sulmuar nga vendimi i Departamentit të Shtetit për të shpallur ish-kryetarin e tyre Sali Berisha ‘persona non grata’.

Në këto kushte ata ndihen automatikisht më afër lojtarit më të njohur apo më familjar, që qëllon të jetë Basha.

Përpjekja serioze e Kadillit gjendej para një kreshendoje të natyrshme deri ditën kur Blinken shpalli Berishën ‘non grata’. Ish-presidenti u bë lajmi më i madh, dhe vazhdon ende të jetë i tillë, duke sfumuar kështu ngjarjet e tjera në Partinë Demokratike. Kadillit tani i duhet të sforcohet përballë dy profileve më të mëdha, atij të Bashës dhe Berishës.

Politikisht ai është më i qarti, por nuk janë konceptet politike që e ngushëllojnë PD, tani apo në përgjithësi. Kadilli ngjan si i jashtëm (megjithëse e njeh partinë në çdo skutë), me komportimin dhe artikulimin, dhe në fakt është pikërisht ky profil prej autsajderi që do ta ndihmonte PD të ofrohej me atë pjesë të shoqërisë që e sheh këtë parti jashtë shijes apo ideve të saj.

Agron Shehaj është një kandidat popullor, por pa jetë partie, pa formulim të qartë politik dhe nuk mund të mirëvendoset në një garë që aktualisht është thelbësisht partiake. Shehaj do ta ndihmojë Bashën duke ndarë votën me atë që pritej të ishte i dyti, Kadillin, duke siguruar kështu një fizionomi më demokratike të zgjedhjeve në PD, por edhe duke mos i lejuar asnjë prej kandidatëve të pozicionohet kërcënueshëm ndaj aksioneve të kryetarit në parti.

Basha nuk ka qëllim vetëm të vazhdojë të jetë kryetari, por edhe ta drejtojë PD i vetëm dhe pa ndërhyrje, pa partneritete politike. Atij iu deshën 8 vjet për të arritur te kjo fitore personale dhe nuk ka ndërmend të zhbëjë tani.

Ka një opsion që e detyron Bashën të njohë partneritetet në parti, dhe ky është rasti kur dy ose tre kandidatët rivalë bashkojnë mbështetjet për të krijuar një fluks paralel me të. Kjo do të thotë që të tejkalohen deliret peronale, gjë e vështirë, por edhe t’i shkohet kundër aksiomës që ka qeverisur PD që pas largimit të Berishës, dhe me bekimin e tij, në vitin 2013: ‘the winner takes it all’.

Kontakto me Politiko në rast se: Mendoni se nuk shkruajmë Shqip Mendoni se kemi bërë shkelje etike Mendoni se kemi bërë CopyPaste Mendoni se kemi bërë FakeNews Doni të postoni nje Lajm