Gratë në oborrin e PD

Nga Alfred Lela

Njerëzit asgjë nuk i përkufizon më shumë se sa shpërpjesëtimi, i përdorur apo artikuluar, për gjëra apo fenomene, që janë të ngjashme apo të njëjta. Një rast i tillë qe zemërata e përdorur për faktin se, në shpurën e atyre që u futën në oborrin e PD si shoqërues të Komisionit të Rithemelimit të PD, ishte edhe Sali Lusha dhe Myftar Lumensha.

Prania e tyre, shërbeu për të marrë në gojë edhe njëherë thikën e vjetër, gjithë ndryshk, që e përkufizon PD si parti të fortësh, të pagdhendur, luftarake etj. Sidomos PD-në e Berishës.

Nuk u përdor i njëjti kut, nuk u thanë të njëjtat zemërta, për prani të tjera po aq abrazive, kumbuese në vulgaritet, ky i fundit edhe më tingëllues, kur ushton nga goja e një gruaje.

Raportet e forcave ndryshuan, edhe pse vendi ishte i njëjtë, mjediset e Partisë Demokratike. Dy gra, pjesë e grupit për Rithemelimine PD, Albana Vokshi dhe Evi Kokalari, u bënë shënjestër e një breshërie sharjesh, madje edhe një ftese për konflikt fizik.

Ndonjë cinik mund të thotë se Kokalari është një ‘big mouth’, dhe mund të jetë kështu, por sado konfliktuale gjuha e saj, dhe sado acaruese prania, në partinë që është ngritur për lirinë e fjalës 31 vjet më pare, ajo nuk mund t’i pengohet askujt.

Sigurisht, gruaja që u bë personazh i përplasjes, siç tregoi vetë nën një intervistë, po i shlyen një borxh Bashës, i cili e ka marrë dikur në punë. Vetëm rastësisht fjala ‘magazinë’, që ajo inkuadroi në intervistë takohet me ‘janë për bukën e gojës’, që Basha përdori për gazetarët në një dalje të fundit publike.

Por, këta dy terma në mjedisin që ka krijuar përplasja, nuk mund ta kthejnë PD në magazinë dhe as konfliktin vetë në barrë të atyre që janë aty ‘për bukën e gojës’. Po ta vini re, të githë zengjinët e rrethit të Bashës janë të kursyer, të mekur dhe diskretë në këtë përplasje. Ata ‘për bukën e gojës’ si shota e magazinës, janë gati t’i shkojë asaj deri te caku fizik.

Por nuk është te ky dallim, që ka të bëjë me manipulimin e mendjeve më të lehta, çka kumbon më fort në këtë rast të fundit. Është gjinia e mendjeve, por edhe trupave, atyre femërorë në këtë rast, që shërben si model shqyrtimi.

Edhe këtu mund të kapemi te një paravoli që na ka shërbyer vetë Basha. Ai ka përmendur në një rast fisin e Hotit, se si e ka origjinën andej, duke dashur të theksojë trimëri, burrëri etj. Meqë Hoti është pjesë e krahinë së Dukagjnit, ndoshta edhe pak Kanun.

Basha si hotjan, rrjedhimisht njohës dhe bartës i frymës dhe gërmës së Kanunit, duhet ta dijë se gratë nuk qiten në pritë. Me Kanun ato mbrohen, konsiderohen të paprekshme. Madje zvetënimi i një gruaje e ka më të rëndë haraçin se çdo gjamë e turp që mund të bjerë mbi një burrë.

Nëse e ngremë kryet deri te fillimi i këtij teksti, dhe shohim se Berisha zemëroi shumë nga borgjezët e Tiranës për praninë në shpurë të Saliut e Myftarit, ku është zemërimi te fakti që Basha i bën betejat me lushat dhe lumneshat e tij.

Gratë Kokalari e Vokshi, pavarësisht asaj se farë mund të mendojmë në intimitet për to, duheshn pritur e përcjellë pa u prekur, pa u sharë, pa u provokuar. Të nxjerrësh gra në vijën e parë të frontit, për sulmuar gra të tjera, në oborrin e një partie konservatore e cila, të paktën simbolikisht, shkon në luftë me burra, nuk është burrëri.