As luks, as pushime/ “Corriere della Sera” brenda hotelit ku po qëndrojnë oficerët italianë

“Corriere della Sera” ka përgatitur në reportazh nga Shëngjini, aty ku oficerët italianë janë vendosur si gardianë për kampet e refugjatëve që do të sjellë Italia.

Siç shkruan media italiane bazuare në dëshmitë e oficerëve që po jetojnë aktualisht në Shëngjin, në një hotel, kushtet që i janë ofruar janë minimaliste. Ata ankohen për shërbimin e hotelit ku po qëndrojnë dhe shumën që iu është vendosur në dispozicion nga qeveria italiane për të shpenzuar për ushqime.

Po ashtu, oficerët italianë shprehen se akomodimi nuk është i mjaftueshëm pasi detyrohen të qëndrojnë në dhoma çift madje nëse shtohet stafi, do të duhet të qëndrojnë edhe tre veta në një dhomë.

Reportazhi:

Nuk është ende gjashtë pasdite dhe dielli është zhytur në det, duke e ngjyrosur atë në të kuqe të thellë. Pamja të lë pa frymë sapo hyn në oborrin e Rafaelo-s, në Shëngjin, në veri të Shqipërisë. Nga këtu, përgjatë rrugëve për këmbësorë dhe gardheve të mirëmbajtura, ju drejtoheni drejt hoteleve dhe resorteve të ndryshme të kompleksit gjigant të hoteleve, blloqeve moderne të apartamenteve dhe pishinave të hapura.

Tashmë policët janë në radhë në restorantin e vetëshërbimit Rafaelo Executive.

Pikërisht këtu dhe në hotelin Comfort po qëndron forca e policisë italiane - policë, karabinierë dhe policë financiarë - të angazhuar në zbatimin e protokollit Romë-Tiranë për ndalimin e azilkërkuesve përtej Adriatikut. Rreth tridhjetë prej tyre po zgjedhin darkën. Makarona all’arrabbiata dhe në një mijë mënyra të tjera, pica, ton, sallata të ndryshme, ëmbëlsira të ndryshme, pije, pa alkool.

"Nuk mund të bëjmë ndryshe, atëherë fillon turni ynë i punës," thotë një polic. Moro, rreth të tridhjetave, ulet i vetëm në një nga tavolinat e shumta të mbuluara me kadife blu të çelët përballë një pice. Ulemi përballë: çfarë pune bëjnë, do të donim të dinim, duke qenë se dy qendrat e hapura këtu nga Roma për të “delokalizuar” emigrantët prej dy javësh janë bosh. I riu qortohet nga një koleg i moshuar i cili i afrohet pikërisht për t'i mbyllur gojën.

Kalon gjysmë ore dhe një grup oficerësh mblidhen jashtë për të pirë duhan. Nuk mund të jetë e lehtë të jesh në një udhëtim pune dhe të jesh në qendër të polemikave në Itali, le të themi. “Këtu na ka dalë çdo gjë”, sqaron një polic, me mustaqe të mëdha. “Nuk mund të flasim, më fal”, ia pret shkurt një koleg.

Edhe një herë, siç pritej, gojët vulosen. Ajo që na habit në vend të kësaj është se heshtja u imponohet edhe atyre që nuk janë të veshur me uniformë. Antonio, një shqiptar me fizik sportiv dhe të folur të çiltër, bashkëpunon me tonën. “Nuk duken sikur janë me pushime siç kam dëgjuar nga Italia, përkundrazi i shoh si të çorientuar”, tha ai, kur u ndërpre nga një telefonatë nga një polici, i vendosur rreth tridhjetë metra larg nesh. Kështu që edhe Antonio detyrohet të na lërë.

Në qendër të sheshit, në oborr, një Statuja e Lirisë njëzet metra e lartë premton "mikpritje dhe rehati si në shtëpi" ndërsa dëgjohet këndimi i muezinëve: në kompleks ka edhe refugjatë afganë për një marrëveshje tjetër firmosur me Shtetet e Bashkuara nga iniciativa e Edi Ramës. Arrijmë në qendrën e Ëellness: një sekuencë dhomash të vogla për banjën turke dhe saunën që hapet në një pishinë të madhe. Është i shkretë, ka vetëm një polic.

"Është krijuar një polemikë sikur oficerët të laheshin gjithë ditën. Sigurisht që nuk është kështu. Dhe në çdo rast, hyrja në banjë nuk përfshihet në tarifën e paguar nga shteti, vetëm ushqimi dhe akomodimi", sqaron Felice Romano i sindikatës së policisë Siulp. “Forcat tona të policisë nuk mund të qarkullojnë të armatosura në Shqipëri dhe nuk është sikur ndihet gjithmonë i sigurt në këtë vend të ish-trafikantëve”.

Veç kësaj, përveç disa bareve aty pranë, nuk ka devijime të mëdha jashtë sezonit në këtë resort të vogël turistik. "Për të dalë, ata do të kishin nevojë për mjetet e tyre të transportit, të cilat nuk i kanë," shpjegon Pietro Colapietro, sekretar i përgjithshëm i sindikatës Silp Cgil. "Shërbimi jashtë gjithmonë përfshin shqetësim, jo ​​pushime. Dhe pagesa e udhëtimit prej 100 euro mbi pagën bazë kompenson vetëm pjesërisht këtë përpjekje, sepse përfshin gjithçka, nga puna e pushimeve deri te puna e natës dhe jashtë orarit." Për sa i përket polemikës për paratë e shpenzuara në resorte, Colapietro është i detyrueshëm: "Këto qendra jashtë vendit janë shumë të shtrenjta dhe dëmtojnë shërbimet në vend. Ne kemi shumë rezerva për funksionimin në përgjithësi, por zgjedhja e hoteleve është një zgjedhje e dinjitetit. Këto resorte u zgjodhën sepse janë mjaftueshëm të mëdhenj për të akomoduar deri në 300 agjentë dhe sepse janë më afër vendit të punës."

Fakti që standardet shqiptare të hoteleve duhen rregulluar duket qartë edhe nga fakti që në Rafaelo Executive nuk ka telefon në dhomë: për të kontaktuar recepsionin duhet të zbresësh në sallë. Por kjo nuk mjafton për të zbutur zemërimin e kolegëve të policisë së vuajtjes së dënimit në detyrë në Gjadër, të vendosur në godinat e parafabrikuara të miniburgut të qendrës së paraburgimit dhe riatdhesimit të emigrantëve. "Ata duhet të kenë të drejtën e dhomave teke, në vend të kësaj ata janë dyshe dhe të destinuar të bëhen treshe nëse projekti shkon përpara", shpjegon Gennarino De Fazio, një përfaqësues i sindikatës së Uilpa.