Flash News

Skandali me publikimin e pagave, prokuroria mbyll hetimet, çon në gjykim 4 të pandehur

Riatdhesohen 13 shqiptarë nga kampi i ISIS në Siri

Përfaqësues të ‘Rithemelimit’ në PPE, Berisha: Nuk ka pasur ftesë, do shkojnë 4 deputetë

Nesër zgjidhet Kryesia, Berisha mbledh sot ‘Rithemelimin’: Shqyrtojmë kandidaturat

Grekët bëjnë ‘kurban’ çamët për integrimin, për detin ‘heqin qafe’ Metën. Rama aprovon në heshtje

OP-ED

Dom Gjergj Meta i Papës dhe Ballukët e Ramës

Politiko 10 Mars 2022, 19:31
Dom Gjergj Meta i Papës dhe Ballukët e Ramës

Alfred Lela

Sot kishim lënë drekë me Dom Gjergj Metën. Ai vjen të enjteve në Tiranë nga Rrësheni për punët e kishës dhe për takime me miqtë e këtushëm. Orarin e patëm paracaktuar në ora 13.00, kur më shkroi: a mund ta lëmë në 12.30, sepse pas drekës më duhet të kapte autobsin e pasdites? ‘Ç’ka ndodhur”, e pyeta, “të është prishur makina”. Jo, më tha, nafta. Nuk i thashë gjë, por me vete u stepa. Dom Gjergji është ipeshkëv i dioqezës së Rrëshenit, pra një zyrtar i lartë i kishës katolike romane në Shqipëri. Po të bëjmë një paralelizëm me strukturat laike, ai është një ministër i Papës në Shqipëri. Një makinë dhe shpenzimet e tjera duket sikur i takojnë automatikisht me detyrën.

Kur mbaruam drekën u ngrit para nesh. Më duhen 15 minuta për të shkuar deri te Casa Italia ku është stacioni i autobusave të Veriut, tha. Nuk mori taksi, iku në këmbë. Duke ‘zbatuar’ kështu porosinë e ministers Balluku që të ecim në këmbë.

Për këtë dua të shkruaj sot. Për ministrat e kishës dhe ministrat e Ramës. E para që e hapi sëndukun e arturinave këshillimore ishte ‘minsitrja e fuqishme e Ramës’, Belinda Balluku. Ajo u kërkoi qytetarëve të hiqnin dorë nga makinat e të fusnim në punë këmbët. Me këtë rast mund të shtonte, pse jo: edhe ulin barkun.

E dyta ministreshë, ishte më e dalluara për fraza publicitare, Bora Muzhaqi. Ajo kumtoi se si ministre është e detyruar të lëvizë me makinë kurse qytetarët duhet të lëvizin në këmbë.

Një tjetër smerald lëshoi e përzgjedhura e Ramës nga Shkodra, Edona Bilali. Edhe pse pa lidhje me temën. Ajo guxoi të ngjitej në Olimp dhe të kurorëzont atje shefin e saj si Zeus. Si Europa e kthyer në mëshqerrë ajo u mor mendsh nga lartësia dhe propozoi deri ndërrim të sistemit qeverisës për të shkuar drejt monarkisë me Ramën mbret. O Zot, rujna ment e kresë, do të thonin në Shkodër.

I kundërvura këto modele, Dom Gjergj Metën dhe minstreshat e Ramës, për të thënë dhe ndihmuar në kuptimin dhe tërbimin e Shqipërisë ku jetojmë. Dikush do thotë se një prifti i duhet të jetë modest, një qeveritari jo dhe aq. Mund të jetë kështu. Por nëse prej të parit pritet përunjësia, edhe prej të dytit pritet në mos thjeshtësia, të paktën frenat te goja. Gjeste arrogante dhe shfazime idioteskte logjike tregojnë, ose se qeverisja është kthyer në një klub elitist pa lidhje me publikun, ose duke qenë se janë tallur disa herë me të njëjtin milet, ministrat mendojnë se edhe një here më shumë nuk prish punë.

Këtë rupturë me popullin që qeveris e dëshmon edhe kryeministri Rama. Në vend të një pakete daljeje nga kriza, ai thotë se çmimet janë në dorë të privatit dhe nuk ka çfarë bën shteti. Pra, shteti nuk është arbitër, por spektator!? Pra, shteti mund ta zgjasë dorën e gjatë nga xhepi në xhep, ta hedhë gazin nga protesta në protestë, të cënojë privatësinë, të flirtojë me biznesin e madh, të disbursojë para me tepri për rindërtrtimin në prag të fushatës elektorale, por ama, jo të frenojë abuzimet.   

Për ta mbyllur një anekdotë. Në një fshat shqiptar të një vilajti të perandorisë osmane pashai vendosi të provonte durimin e vendasve. Ai në fillim rriti taksat. Asnjë reagim. I rriti sërish me dyfish duke pritur ankime. Nuk pati asnjë pipëtimë. Në urën që lidhte fshatin me kasabanë vendosi një ushtar që u merrte haraç sa herë kalonin. Sërish asgjë. Atëherë i dha urdhër ushtarit që t’i rrihte fshataraët sa herë kalonin urën në të dy drejtimet. Më në fund, erdhi letra e parë. E cila lexonte: I nderuar pashë, të lutem vendos dy xhanadarë që të mbarojnë punë më shpejt, sepse po vonohemi kur duam të shkojmë në qytet.

Protestat në Tiranë dhe tjetërkund duket se janë një dalje nga kjo apati dhe nënshtrim që sugjeron ankedota. Por, të shohim. Historia e revoltave qytetare këtu te ne është e vakët dhe jëtëshkurtër.

Të fundit