Flash News

Korçë/ 40-vjeçari hidhet nga ballkoni i katit të pestë, në gjendje kritike

Kroacia rikthen shërbimin e detyrueshëm ushtarak

Ndërtimet pa leje në Theth, Manja kërkon procedim disiplinor për prokuroren Elsa Gjeli

Detaje nga vrasja e Renis Dobrës, autorët erdhën me 2 makina Range Rover nga Rrësheni

Gjykata e Lartë e la në burg, Meta i drejtohet 'Kushtetueses'

OP-ED

Makina e shtrenjtë e Lleshajt dhe debati i lirë pa 'autoritete'

Politiko 14 Shtator 2020, 17:40
Makina e shtrenjtë e Lleshajt dhe debati i lirë pa

Alfred Lela

Ministri i Brendshëm ka reaguar në Facebook kundër ‘disa portaleve ordinere dhe tutorëve të tyre’ apo dhe ‘larove virtualë’. Lleshaj e lidh gjithçka me ‘tymin e një mashtrimi skandaloz’ për një makinë luksoze vlera e të cilës jepet në shuma që shkojnë deri në 150 mijë euro (shifra ndërron, siç vëren shefi i MB). Identitetin e ‘larove’ që ministri nuk deklaron, por thotë se do t’i hedhë në gjyq, e ka zbuluar E. Fundo, një ish-zyrtar në administratën e R. Bodes, dhe së fundmi administrator i një portali. I sipërpërmenduri, duke hyrë në replikë, e pranon se është ai ‘laroja’ të cilin aludon Lleshaj.

Shton se do të jetë ai që do ta padisë ministrin dhe i kërkon që të mos përdorë fyerje, por argumente. Duke përmendur edhe një vilë të ministrit në Gji të Lalëzit, për të cilën në qarqet gazetareske flitet shumë, por prova nuk janë botuar.

Problemi nuk është që x apo y portal boton fakte apo hamendësime mbi shpenzimet e një ministri, dhe as që politikani i akuzuar reagon, por se mungon autoriteti. Në raste të tilla, me autoritet duhet të kuptojmë dy gjëra: a-autorin që e thotë një gjë publikisht (kush është ai/ajo) dhe, b-dokumentin.

Peizazhi mediatik, politik dhe shoqëror shqiptar, e vuan me të madhe mungesën e autoriteteve. Do të thotë të një personaliteti fjala të cilit/cilës nuk mund të bëhet dysh. Po të vini re, ka një thirrje të hapur në rrjetet sociale apo nga autorë të ndryshëm që shkrimtari Ismail Kadare të japë mendime, për këtë apo atë çështje, që ‘shqetëson’ debatin publik. Për të qenë të ndershëm me të vërtetën, një pjesë e këtyre thirrjeve janë diversione dhe synojnë, ose të provokojnë shkrimtarin, ose ta tërheqin atë në ligatinën e sherrnajës së përditshme, prej nga ku edhe të mund ta përgojojnë e përbaltin më lehtë. Kërkesa e kësi rastesh ka më shumë në sy nevojën e përdorimit të shkrimtarit në debatin politik sesa në zgjidhjen e një nyje shoqërore. Por, ka ndër ata thirrës që janë të sinqertë dhe kërkojnë nga Kadare ndërhyrjen si autoritet.

Një autoritet tjetër të cilit i kërkohet ndërhyrja janë të huajt, ambasadorët e vendeve të fuqishme perëndimore si Gjermania, Franca, Anglia, Italia dhe sidomos Amerika. Deklaratat e tyre shihen si të gjyqtarit dhe ngjallin një besim që ka humbur te aktorët politikë dhe shoqërorë vendas. Pyetja se çfarë ka çuar te mungesa e autoriteteve nuk mund të gjejë përgjigje shterruese në një editorial, por arsyeja kryesore ka të bëjë me politikën. Partitë, e të dy krahëve, kanë bërë çmos që të denigrojnë, minimizojnë dhe relativizojnë çdo aktor të jetës publike që ka shfaqur pavarësi dhe paanësi. Ose e kanë sulmuar nëpërmjet gazetave të tyre (në fillim të tranzicionit kur shtypi i shkruar ishte fuqia e parë e medias), ose më vonë kanë sulur bandat e hienave online duke i përndjekur dhe përsharë. Qëllimi ka qenë i shkoqur: njëjtësimi i famës së keqe të politikës me atë të aktorëve indipendentë të jetës publike. Prej vitesh funksionon edhe një skemë tjetër e suksesshme, blerja. Sa herë shihni një njeri publik që hesht, shmanget apo mërmërin, ai/ajo ose është frikacak, dhe do ta mbajë mirë me establishmentin, ose është intimiduar, ose është blerë.

Forma e dytë e autoritetit janë dokumentet. Ato mund të provojnë se kush ka të drejtë dhe kush jo, kush shpif dhe kuth thotë të vërtetën, kush vjedh dhe kush gënjen, etj.

Po të kthehemi te përplasja Lleshaj-Fundo do të vërejmë se dyshes në fjalë i mungojnë të dyja llojet e autoriteteve, si ai nëpërmjet besimit public, ashtu dhe ai nëpërmjet dokumentit. Ministri i Brendshëm nuk ka pse të replikojë me një ‘laro’, por mund ta padisë atë në gjykatë. Në vend të botimit të një polemike, ai mund të botojë dokumentet, sa kushton makina, në pronësi të kujt është, e me radhë.

Gjithashtu, E. Fundo, në vend të pandehmave do duhej të botonte dokumente për vilën dhe makinë e ministrit, jo llogje gjilalzi me ‘çelësin e ka Doda, vilën dikush tjetër’. Muhabetet që bëjmë dhe dëgjojmë në kafe nuk kanë vlerë publikimi, deri në momentin kur shoqërohen, ose me një referencë të fortë prej të paktën dy burimesh ose me një dokument që nuk lë shteg për interpretime.

(Gajasja është e papërmbajtshme kur ata që kanë vila në Lalz akuzojnë fqinjët për vilat e tyre!!!).

Nuk ka dyshim që të shumtë janë ata që argalisen me polemikën e një ministri dhe adminsitratorit të një portali, por nuk janë polemizuesit e këtij rasti apo një tjetri që humbin në këtë kërveshje, por sfera publike.

E shndërruar në një luftë qensh, ku nuk e njeh i pari të dytin.

Me shumë autorë në të, por pa autoritete.

Pa hierarki.

Të fundit