Flash News

Aksident te "Shkalla e Tujanit", kamioni përmbyset në mes të rrugës, plagoset shoferi

By pass-i i Vlorës, zvarritje punimesh dhe rritje kostosh

Milan pritet të heqë dorë nga transferimi i Granit Xhakës

Inceneratori jashtë funksionit, përfshihet nga flakët fusha e mbetjeve në Elbasan

Aksident në aksin Lezhë-Shëngjin, një i plagosur

OP-ED

Pse e 'heroizuan' në Tiranë Imer Mushkolën e Kosovës

Politiko 19 Janar 2022, 17:05
Pse e 'heroizuan' në Tiranë Imer Mushkolën e

Alfred Lela

Imer Mushkolën e kam takuar nëpër konferenca që lidhen me median, në Ballkan apo Europë. E njihja që më parë edhe prej komenteve të tij në shtypin kosovar. Takimet më lanë ndjesinë e mirë ashtu, si edhe teksti i tij.

Para pak ditësh ‘u takuam’ edhe në një formë tjetër. Nëpërmjet ‘famës’ që fitoi ai në disa gazeta dhe portale të Tiranës. Autorë nga më të ndryshmit, nga të njohurit e deri të panjohurit, nga ata që dinë të shkruajnë e deri te ata që i zë teksti, u turrën për ta kurorëzuar Imerin si “gazetarin që mungon në Tiranë”.

Të paktën këtë thoshin titujt. Duke mos e pasë ditur bëmën e Imerit, e hapa të parin prej tyre për të kuptuar se, në një intervistë televizive në Kosovë të ish-kryeministrit Berisha, Mushkola e kishte quajtur ‘vrasës’.

Titujt e tjerë shoqëruar nga tekste të tjerë, pikërisht te kjo akuzë përqendroheshin për të himnizuar kolegun nga Kosova. Shoqëruar edhe me një ankesë: se si, këtu në Shqipëri, ka gazetarë që nuk i thonë Berishës gjëra të tilla, por i bëjnë pyetje dhe, madje tulaten para tij. Ka patur raste, sigurisht, kur njerëz publikë, jo gazetarë, i kanë thënë Berishës se “mami im të kishte qejf”, etj etj, por një apo disa të këtillë nuk e ilustrojnë të gjithë gazetarinë.

Por, çka e hiperbolizonte trimërinë dhe gazetarinë e Imerit ishte fakti se shumica prejt atyre që e lavdëronin për këtë akt të rrallë, po vetë e kishin quajtur Berishën “vrasës” e “të korruptuar”. Ata  e heroizonin kolegun kosovar për faktin se, duke e pasë quajtur vetë aq gjatë të këtillë, kishin shpresuar se e kishin pensionuar ish-kryeministrin, e kishin ‘vrarë politikisht’ dmth. Meqë ai vendosi të rikthehet, më shumë se me Berishën, duket se e kanë mllefin me mosefikasitetin e ‘kurës’ së tyre politike: largimin e dikujt nëpërmjet akuzave linçuese. 

Sa për kujtesë, Berishës nuk i kanë munguar kurrë epitete të tilla. Disa gazetarë ia kanë thënë live në studio televizive. Shëndoshë e mirë janë të gjithë, po aq anti-berishistë si përherë. Bëni një tel Mustafa Nanos, për shembull.

Linçimi i Berishës ka mbajtur me punë shumë gazetarë në Shqipëri, dhe është koha që ata të rikthehen në punën e refrenit të vjetër. Por nuk është ky synimi i këtij shkrimi. Ajo që duhet theksuar është se nuk të bën gazetar të mirë të quajturit ‘vrasës’ të një politikani. Nuk është kjo detyra e gazetarit. Ai duhet të sjellë fakte dhe t’i ketë ato të mbështetura në burime dhe prova që të mund të quhen fakte. Kur nuk ka fakte, por është duke bërë komente apo dhënë opinione, është mirë që të mos i kapërcejë kurrë kufizimet, as të zanatit dhe as të etikës.

Etiketimi i politikanëve nuk është se i dëmton ata, madje e kundërta: mund t’i viktimizojë dhe, veç kësaj, i rreshton edhe më shumë pas tij fanatikët. Madje është inflacioni i akuzave të mjegullta që i ndihmon politikanët të bëjnë zullume dhe të mbeten në zyrë. Nuk ka kursim në akuzat që shkëmbehen mes politikanëve apo edhe mes analistëve që mbështesin njërin krah apo tjetrin. Ajo që akuzat e pambështetura, në fakt kanë bërë, është spektakli për emisionet e mbrëmjes, por edhe çoroditja e publikut. Në një hapësirë publike, ku të gjithë etiketohen si ‘vrasës’ dhe ‘hajdutë’ është e vështirë, në mos e pamundur, për të ndershmin për t’u dalluar. Prandaj edhe baltosja është një instrument transversal dhe i shumëpërdorur.

Kjo vlen, sigurisht, edhe për linçuesit e Ramës. Paradoksalisht, ata që e kanë sharë më shumë e kanë ndihmuar më shumë. Në fund, gazetari nuk është në punë të tij për formulim akzuash, por për të gjetur gjurmë dhe për të lidhur pjesët e ngjarjeve dhe konteksteve, kur është dukë bërë analizë.

Në fund, jam i sigurt se ‘heroizimi’ i Tiranës, i cili më shumë se lavdërim është diversion për një armik politik, nuk do ta shtyjë Imerin drejt braktisjes së instrumenteve të gazetarit. Akuzat nuk janë analizë. Ato nuk janë as fakt, sa kohë nuk ndiqen nga një provë.

Të fundit