Flash News

Riatdhesohen13 shqiptarë nga kampi i ISIS në Siri

Përfaqësues të ‘Rithemelimit’ në PPE, Berisha: Nuk ka pasur ftesë, do shkojnë 4 deputetë

Nesër zgjidhet Kryesia, Berisha mbledh sot ‘Rithemelimin’: Shqyrtojmë kandidaturat

Grekët bëjnë ‘kurban’ çamët për integrimin, për detin ‘heqin qafe’ Metën. Rama aprovon në heshtje

Konflikti në familje përfundon në vrasje, ndërrojnë jetë babë e bir në Kosovë

OP-ED

Sa e ka rrogën slogani “Ne bëjmë shtet!”?

Politiko 23 Dhjetor 2021, 18:18
Sa e ka rrogën slogani “Ne bëjmë shtet!”?

Alfred Lela

“Ne bëjmë shtet!”, ka qenë një prej sloganeve elektorale të Edi Ramës dhe partisë së tij Socialiste, si edhe nëntekst mburrës i çdo ligjërimi politik, sidomos kur ky funksionalizohej për të treguar kontrastin me kundërshtarin.

Kryeministri është vetëvlerësuar për gjëra të natyrës etike dhe estetike, duke filluar që nga meremtimi dhe pastrimi i selisë së qeverisë, reforma e pretenduar në sektorin e energjisë, rehabilitimi dhe estetizimi i qendrave urbane, amsterdamëzimi me ‘drita të kuqe’ i rrugës Tiranë-Rinas, e të tjera me radhë.

Duke e vënë, jo rrallë, veten në rolin e “mbretit diell”, në kuptimin e një iluminimi të një superstrukture shtetërore, përndryshe të prapambetur e jashtë mode, Rama ka arritur, me sukses, ta ngulisë në publik idenë se, me të, ka filluar një erë e re në shtetbërje dhe filozofinë etike dhe estetike të shtetit.

Ngjarjet, për nga natyra, i përgenjshtrojnë rrëfyesit e tyre, dhe duket se një skandal me dy etapa, qoftë i pazotësisë dhe qoftë i përdorimit të shtetit për qëllime partiake, shërben si një pikë kthese në atë se si duhet ta perceptojmë z. Rama në raport me shtetin e virtytshëm.

Një herë para zgjedhjeve të prillit, dhe së dyti rreth 7 muaj më vonë, një ekspozim apo rrjedhje skandaloze e të dhënave personale e ka bombarduar murin e fushatës së gjatë të PS, ku ndriçonte slogani ‘ne bëjmë shtet!’.

Shteti nuk është vetëm hardware i burgjeve, policisë, ligjeve, taksave, por edhe software. Një rrjetëzim më i hollë, i ndjeshëm dhe i çmuar informacioni dhe sigurie, që lidhet drejtpërdrejt me nënshtetasin, vendin dhe ekspozimin e tij në sistem. Në një terminologji të përmbledhur, gjithë ajo teknologji dhe databazë informacioni, që zotëron shteti, është e lidhur ngushtë me atë që quhet privatësi, ruajtje dhe sekretim i këtij informacioni të ndjeshëm.

Për një krahasim më të qartë, teknologjia dhe databaza e të dhënave që zotëron një shtet, janë si sistemi i ujrave të zeza dhe të bardha të një qyteti, të themi Tiranës apo Athinës. Një ndërhyrje, aksidentale apo diabolike, në sistem, një përzierje e ujrave të zeza me të bardhat, një shpërthim i ujrave të zeza apo një bllokim i këtij sistemi, do të çonte në batërdi etike dhe estetike. Triumfi apo shenja e lindjes së qytetërimit ka qenë aftësia për të fshehur, menaxhuar apo mbajtur nën kontroll, ato që quhen ‘ujra të zeza’.

Shtetit të Edi Ramës i kanë plasur këto ujra. Nëse në prill ai zgjodhi ta devijonte rrjedhjen e dalë në sipërfaqe në formën e ‘patronazhistëve’, duke i shitur si një praktikë të procesit politik/elektoral në të gjithë botën, kësaj radhe, në lirimin e dytë të së njëjtës saraçineskë, ka kaluar nga krenaria në ndjesë për atë që ka ndodhur.

Kartat e identitetit, rrogat, numrat e telefonit e të dhëna të tjera, informacion thelbësor i gjithkujt, janë tani në dorë të gjithkujt. Do të thotë shteti ka dështuar të ruajë saraçineskat, software i informacionit dhe privatësisë ra pre e një virusi. Nëse është aksident apo lëvizje diabolike, siç mundohet ta paketojë Kryeministri, kjo ka pak rëndësi. Në të dyja rastet, shteti i pretenduar së bëri është një dordolec në fund të arës së retorikës.

Të fundit