Flash News

Ditari i Opozitës

Berisha: U përpoqën të na bëjnë copë e çikë, sot jemi më të bashkuar se kurrë

Berisha: U përpoqën të na bëjnë copë e

Gjatë fjalës së mbajtur në takim, lideri i opozitës, Sali Berisha foli edhe për bashkimin e demokratëve pas zhvillimeve brenda PD gjatë 3 viteve të fundit, si dhe sulmin e gjithënanshëm të Edi Ramës për ta lënë vendin pa opozitë. ‘Tipari më kardinal i demokratëve është toleranca! U përpoqën të na bëjnë copë e çikë, sot jemi më të bashkuar se kurrë’, u shpreh Berisha gjatë takimit me qytetarët beratas.

Berisha: Përvjetorët nuk janë vetëm momente të rreshtimit të meritave apo edhe të dobësive, por janë momente të një reflektimi të thellë, sidomos sot pas 34 vitesh, çdo njëri prej nesh duhet të shtrojë një pyetje: cili ishte tipari, virtyti më jetik, më vendimtar i ne demokratëve?
Unë ua them ju.
Tipari më kardinal i burrave dhe grave fisnikë, djemve dhe vajzave që themeluan PD, ishte para së gjithash toleranca.
Atyre që kanë përjetuar vitet ’90 në këtë qytet dhe jo vetëm, u kujtohet kur të tjerët rrëmbenin armët kundër nesh, në një kohë që ne, jo vetëm që nuk rrëmbenim armët, përkundrazi bënin gjithçka me tolerancën tonë t’i tërhiqnim ata, të bashkoheshin me ne.
Dhe këtu pas 32 vitesh, u them unë ju që merita juaj më e madhe historike pas themelimit të forcës politike opozitare ishte shmangia me tolerancë të një konflikti civil, për të cilin forcat fanatike, veçanërisht pas rrëzimit të shtatores së Enver Hoxhës, ishin të gatshme ta ndiznin në shumë qarqe të vendit.
Demokratët u linçuan, por edhe u ekzekutuan në mes të rrugës.
Demokratët, siç ndodhi në Borsh, u tërhoqën me kamionë zvarrë, por ne mbetëm parti e tolerancës dhe ne nuk pranuam që të ndjekim lojën tjetër, në interesin më të mirë të Shqipërisë, shqiptarëve dhe të ardhmes së tyre.
Pse e evokova unë këtë tipar?
Se ky tipar është ADN-ja jonë.
Mos harroni, po të kthehemi në vitin 1991, as unë, as ju nuk njihnim universin e proceseve të demokracisë që prisnin për t’u ndërtuar nga ne.
Jo, ishim rritur në diktaturë dhe njohuritë tona për sistemin socialist ishin të pafundme, por njohuritë tona për sistemin tjetër ishin rudimentare.
Por ne u treguam realistë, ne mësuam, ne ndoqëm me përkushtim të madh vlerat tona që besojmë, idealet tona dhe u bashkuam.
U bashkuam në vitin 1992 më 22 mars në bashkimin më të madh që kanë njohur shqiptarët në historinë e tyre.
Dhe ai bashkim, ajo energji u shndërrua në forcën jetësore të zhvillimit të Shqipërisë.
Pas 34 vitesh, kohërat janë krejt të tjera.
Por prapë më ju do flas haptas. Këto 3 vite ishin vitet e provës më të madhe që ne kemi kaluar në tërë ekzistencën tonë.
Dhe u them unë ju, e provës më të madhe që një forcë politike ka kaluar pas Luftës së Dytë Botërore në Evropë.
Këto 3 vite ne duhej të vendosnim, të faktonim se ishim të zot për t’u përballur me diktaturën e dytë apo nuk e përmbushim dot këtë mision.
U bë gjithçka që ne të asgjësoheshim.
Një qeveri mafioze, e lidhur si mishi me kockën me mafien dhe krimin, u vërsul me të gjitha mjetet kundër nesh.
Mafia ndërkombëtare, e përfaqësuar nga Xhorxh Soros, bëri gjithçka që padrinos shqiptar t’i jepte të gjitha pushtet, përfshi edhe opozitën.
Kthehemi pak tre vite më parë, opozitë e përçarë, opozitë e agresuar.
Të shumtit mendonin se opozita në Shqipëri mori fund.
Në analizën tonë realiste, nuk mund t’i injoronim ne këto.
Sigurisht edhe unë dhe ju, i kemi shtruar vetes pyetjen a jemi në gjendje të përmbushim misionin tonë apo nuk e përmbushim dot?
A jemi në gjendje ne që përmbysëm diktaturën e parë, të përmbysim diktaturën e dytë?
Ua them unë, më e rrezikshme se e para.
Por, çfarë ndodhi?
Ja ku jemi.
U përpoqën të na bëjnë copë e çikë, sot jemi më të bashkuar se kurrë.
U përpoqën të na gjunjëzojnë me të gjitha mënyrat, sot jemi më në këmbë se kurrë.
Na morën flamurin, na morën logon, na hoqën emrin nga listat e votimit, vetëm e vetëm që të mos ishim.
Por ja ku jemi sot.
Arrestuan, terror, dhunë, por ne ja ku jemi sot.

Të fundit