Alfred Lela
Rrethohet me një spekulim të trashë interpretimi i faktit se Shqipëria ka marrë rekomandim pozitiv për hapjen e negociatave nga Komisioni Europian. Pa kushte, nxitoi të gufmonte kryeministri Rama në komunikimin me mediat, në shoqërinë e Ambasadorit të BE në Tiranë Luigi Soreca.
Shefi i qeverisë e pati një zhvendosje të tillë, afër (su)realizmit magjik, edhe vjet, kur Tirana mori rekomandimin pozitiv nga KE, por u rrëzua në Këshillin e Ministrave. Vjet Rama shkoi edhe më larg, kur tha negociatat ishin hapur. Nën këtë vjegë ai organizoi, me bujë dhe pompë qeveritare, mbështetur edhe nga disa Ambasadorë semikretinë ‘festën e çeljes së negociatave’.
Fakti që një vit më vonë kryeministri na thotë sërish se kemi marrë rekomandim pozitiv, tregon të paktën një gjë: që negociatat vjet nuk u hapën, por kemi shpresë se, më 21 qershor, ministeriali i BE-së do të thotë një ‘Po’ pas dy ‘Jo’-ve të viteve të shkuara.
Gjasat janë, për fatin e keq tonin, absolutisht jo, të Ramës dhe brankaleonëve të tij që, edhe kësaj radhe, Shqipërisë t’i thonë ‘Nein’. Gjermania, Holanda dhe Franca priten të jenë bllokuesit dhe, për arsye që janë thënë e shtjelluar tashmë. Dy gjëra janë të rëndësishme: të mos fajësohen të huajt dhe të mos shpallet dhe as besohet për, qëllime politike të brendshme, e njëjta festë tri herë.
Nëse janë shterruar arsyet se pse holandezët, gjermanët dhe francezët janë skeptikë për progresin e Shqipërisë, nuk ka kurrë fund grotesku i të trajtuarit të lajmit të rekomandimit si ‘i mirë’. Po, ai është lajm i mirë. Më saktë ishte, por herën e parë. Logjika e do që ta kryejmë kapërcimin dhe të konsiderojmë lajm ‘çeljen e negociatave’. Gjë ende a pandodhur.
Qeveria shqiptare po i mëshon si mushka këtij shtegu që të qet në askund. Po lajmëron për herë të tretë të njëjtën gjë si ‘lajm të mirë’ kur, në fakt, duhejt heshtur për të. Sepse ‘fëmija i çeljes së negociatave’ nuk ka ardhur ende në jetë dhe shtatzania e Shqipërisë me ‘baby of integration’ ka qenë fake news.
Socialistët e kanë mjeshtëruar simulimin me ‘shtatzani politike’. E patën bërë njëherë, kur ‘Marigoja e Kavajës’ kapluar në një dramë personale fryu një bark të paqenë, gjë që ngriti në këmbë disa personazhe politike, që u shkruan krerëve të institucioneve europiane duke dhënë alarmin e rrëmbimit të gruas shtatzanë të një eksponenti politik lokal, si pengmarrje politike.
Rilindja nuk ka mundur ta mbarsë me beben e integrimit Shqipërinë dhe Tirana zyrtare nuk mund të riciklojë një lajm të vjetër si arritje të re dhe të madhe, si të ishim në kohën e ‘Zërit të Popullit’.
Kush ka vendosur të përdorë ende sadopak naivitetet, qoftë edhe kundër ‘syrit të keq’, mund të kujtojë kryeministren Theresa May dhe dorëheqjen e saj, edhe pse për të kundërtën e përpjekjes së Shqipërisë: Tirana do të hyjë në BE, Londra kërkon të dalë prej andej.
