Ndërsa numri i vdekjeve nga coronavirusi është rritur në mbi 2,000 në Mbretërinë e Bashkuar, të shumtë janë edhe ata që pasi u prekën prej virusit vazhdojnë të përmirësohen.
Disa njerëz përjetojnë simptoma relativisht të buta, disa nuk kanë fare. Të tjerët nuk kanë mundësi tjetër përveç trajtimit spitalor. BBC sjell rrëfimin e tre personave që ishin shtruar në spital prej Covid-19.
“Unë luftova për jetën time dhe të foshnjës time”
Karen Mannering nga Herne Bay në Kent është gjashtë muajshe shtatzënë me fëmijën e saj të katërt. 39-vjeçarja u prek nga virusi që nisi me një kollë të vazhdueshme dhe ethe gjatë javës së dytë të marsit, Në ditën e 11, situata ndryshoi.
“Kam thirrur urgjencën dhe frymëmarrja ime dukej e përkeqësuar, kështu thërrita menjëherë urgjencën” shpjegon Karen.
Pasi doli pozitive për Covid-19, ajo kishte pneumoni në të dy mushkëritë e saj, ndaj u izolua në një dhomë spitalore për një javë.
“Askush nuk lejohej të vinte e të më shihte”, thotë ajo. “Ishte një kohë shumë e vetmuar, e errët. Unë isha e shtrirë në shtrat për dy ose tre ditë. As që mund të shkoja në tualet. Nëse do të kishin nevojë të ndryshonin fletët e shtratit, do të më duhej të më kthenin.
“Isha vazhdimisht në telefon me familjen time për të më mbajtur të qetë. Luftoja për çdo frymë të vetme, po luftoja për jetën time dhe të fëmijës tim”.
Karen thotë se nuk do ta harrojë kurrë ndjesinë e ajrit të freskët dhe të ftohtë në fytyrën e saj ditën kur u largua nga spitali.
Tani Karen është e izoluar në shtëpi në një dhomë larg nga pjesa tjetër e familjes së saj. Ajo po përmirësohet, por ka akoma një kollë të thatë.
Ajo beson se mund ta ketë marrë virusin në sallonin e bukurisë ku punon, por fatmirësisht familja e saj duket se i ka shpëtuar virusit.
“Unë thjesht kam dashur që dikush të më ndihmojë”
Jessie Clark nga Sheffield e dinte që ajo do të ishte e ndjeshme nëse prekej nga Covid-19 – ajo ka sëmundje kronike në veshka dhe pesë vjet më parë kishte hequr njërën prej tyre. Kur 26-vjeçarja filloi të kollitej dhe duke u bërë ndjerë vështirësi në frymëmarrje, ajo filloi të shqetësohej.
Jessie Clark u shtrua në spital pasi pati më shumë probleme me frymëmarrjen.
“Kam pasur gjithashtu shumë dhimbje në brinjë, shpinë dhe bark”, shpjegon Xhesi. “Ndihesha sikur më kishin rrahur”.
Dy ditë pasi Kryeministri Boris Johnson njoftoi se Mbretëria e Bashkuar po merr masa shtrënguese, me të fejuarin e saj u ndanë për shkak të kufizimeve të sigurisë.
“Unë u tremba se isha vetëm, por isha aq e dobët, thjesht doja që dikush të më ndihmonte,” thotë Xhesi. “Më dhanë një maskë jeshile me pak tela rreth hundës për ta mbajtur atë. Unë u dërgova në një njësi e cila dukej se po përdorej për pacientët Covid-19.
“Unë kurrë më parë nuk kam pasur probleme me frymëmarrjen. Ishtë e frikshme të mos e dini nëse do të ndaloni frymëmarrjen apo nëse ajo që po ndjeni është normale për virusin.”
Pesë ditë pas largimit nga spitali, Xhesi ende lufton të ecë dhe fle deri në 18 orë në ditë. Ajo ndonjëherë ka kollë, por tani mund të marrë frymë më lehtë.
“Unë mendoj se disa të rinj mendojnë se janë të pathyeshëm, por shumica po e marrin seriozisht coronavirusin tani,” tha ajo. “Ka pasur shumë informacione duke na thënë që ky virus nuk prek njerëzit në moshën time, por patjetër që i prek dhe duhet marrë më seriozisht.”
Për një moment mendova: ‘mbase koha ime po mbaron’
Stewart Boyle është pothuajse i sigurt se ai u infektua në një nga takimet e tij të korit disa javë më parë.
“Ne të gjithë ishim në distancë sociale kur u takuam ditën e enjte, por të dielën një numër i madh i njerëzve kishin zbritur me simptoma të ngjashme me gripin,” thotë ai.
Gjatë 10 ditëve në vijim, shëndeti i 64-vjeçarit u përkeqësua.
“Është mjaft delikate në fillim,” shpjegon ai. “Por, atëherë kur përpiqesha të ngjitja shkallët më merrej fryma shumë. Së shpejti nuk mund të lëvizja fare. Virusi po sulmonte mushkëritë e mia dhe unë po humbja aftësinë për të luftuar.
Familja e Steëart lajmëroi urgjencën dhe ai u dërgua në spital.
“Ishte si diçka jashtë një filmi”, thotë ai. “Unë u futa në ‘zonën e kuqe’ dhe atje u bënë shumë teste. Ata menduan se kisha coronavirus kështu që ata më vunë oksigjenin menjëherë. Për një moment mendova: ‘mbase koha ime ka mbaruar’. Por unë doja të jetoja.
“Unë mund ta ndieja betejën në mushkëri. Oksigjeni shtesë u dha mushkërive fuqi dhe energjinë e shtuar për të luftuar sëmundjen. Nuk ka asnjë vaksinim ose ilaç magjik që mund t’ju shpëtojë. Ka të bëjë me aftësinë e trupit tuaj. ”
Steëart u largua nga spitali dhe tani është izoluar në shtëpi. Ai ka pirë shumë ujë për të ndihmuar mushkëritë dhe fytin të shërohen.
Ndërkohë, kori i tij ka realizuar një këngë të veçantë për të përmes Zoom.
“Kënga kishte të bënte me mua dhe ishte mahnitëse,” thotë ai.
Financuar Nga Bashkimi Europian
