What we have learned from a pandemic year

By Jim O'Neill

It is probably premature to give an exhaustive assessment of the possible consequences of the Covid-19 pandemic, as there may be many more twists and turns that can await us.

And once we defeat the coronavirus, some of the changes caused by the pandemic in our lives may turn out to be temporary. But given these warnings, it is possible to begin drawing some conclusions right now.

First, it is clear that once a new virus appears that is far more contagious and dangerous than others, it is worthwhile to act aggressively to eradicate it as soon as possible, rather than look forward to hoping to learn more about it.

More than a year after the initial Covid-19 outbreak in China, many of the countries (mainly in the Asia-Pacific region) that took the most aggressive steps to combat the coronavirus appear to be in a much stronger position than the West.

Second, some countries are vaccinating their populations faster than others. At the top are currently countries like the UK, which partly explains the loud calls to ease blockades. Initial data suggest that Covid-19 vaccines not only help reduce the incidence of the disease in a severe form, but also reduce transmission.

And this could turn out to be spectacular news if stronger signs of vaccine efficacy emerge, marking the last start of the pandemic. But if governments lift blockades much sooner than they should, the risk of new coronavirus mutations resistant to current vaccines will increase significantly.

Third, although the first approved vaccines against Covid-19 were adapted from research already conducted for other purposes, the pandemic could permanently improve the entire vaccine development process, from research to clinical trials and entity approval procedures. regulatory.

If that happens, it will help us fight off future Covid-19 variants as well as new pandemics. Meanwhile, the pandemic could also increase the overall efficiency and productivity of the pharmaceutical sector (as opposed to its commercial benefits). So drug companies will probably be able to develop new antibiotics much faster than they currently do.

Së katërti, kriza e Covid-19 ka treguar se qeveritë mund të shpenzojnë shumë më shumë para, pa prishur tregjet sikurse mendonin deri tani shumica e njerëzve. Edhe pse nivelet e larta dhe në rritje të borxheve të qeverive kanë ngritur pikëpyetje të mëdha, fakti që kushtet financiare kanë mbetur po kaq të mira – me tregjet e bonove, në veçanti, që janë në dukje të patrazuara – ngre mundësinë që qeveritë të jenë më ambicioze në aspektin e politikave fiskale.

Ç’është më e rëndësishmja, qeveritë duhet të luajnë gjithashtu një rol më të madh në sigurimin që të gjithë qytetarët të kenë qasje në teknologjitë dixhitale (në të njëjtën mënyrë, ata duhet të sigurojnë qasje universale në arsim dhe kujdes shëndetësor). Në rast se të gjithë nuk kanë qasje në teknologji, nismat kryesore kombëtare, si skemat e testimit dhe gjurmimit të Covid-19, nuk ka të ngjarë që të kenë sukses.

Së pesti, cilado qoftë norma post- pandemike e punës nga distanca, zakonet e punës janë të përcaktuara tashmë që të bëhen më fleksibël. Dhe kjo mendoj se do të ketë një mori pasojash pozitive, përfshirë shumë më pak kohë të humbur gjatë udhëtimit, më pak presion mbi përmirësimet konvencionale të infrastrukturës së transportit, tregje më të mëdha dhe më “fluide” të punës, dhe ndoshta edhe një rritje të produktivitetit.

Së gjashti, kriza e ka përshpejtuar zhvendosjen drejt mjeteve të përmirësuara në aspektin teknologjik, sidomos për konsumatorët, duke hedhur kësisoj dyshime mbi të ardhmen e shumë shitësve me pakicë. Prandaj, politikë-bërësit do të duhet të ri-mendojnë disa aspekte të taksimit, përfshirë gjetjen e burimeve të reja të të ardhurave nga bizneset në internet. Kjo mund të lejojë që shumë shitës me pakicë, të kenë të paktën një shans më të drejtë për të luajtur një rol të vazhdueshëm në zakonet tona të blerjes.

Së shtati, do të duhet të përshtatet funksioni i pasurive të patundshme urbane, sidomos në komunitetet e mëdha. Kjo do të kërkojë ide të reja në lidhje me marrëdhëniet hapësinore midis zyrave, dyqaneve dhe shtëpive, si dhe në lidhje me transportin. Ideja e hapësirave fleksibile dhe të përbashkëta të zyrave mund të ngulitet në brezin e ardhshëm të punëtorëve.

Së fundmi, kriza e Covid-19 e ka përshpejtuar rritjen globale të Azisë sa i përket rritjes ekonomike relative, me Kinën që është motori kryesor i rritjes së rajonit. Kontrasti midis strukturës së qeverisjes së Kinës, dhe asaj të demokracive perëndimore – si në kuptimin e rregullimeve të qeverisjes globale, ashtu edhe në menaxhimin e marrëdhënieve dypalëshe – do të shndërrohej kësisoj në një çështje edhe më të madhe për shumë udhëheqës sesa është aktualisht.

Note: Jim O'Neill, former CEO of Goldman Sachs Asset Management, and former UK Treasury Secretary. He is currently the director of the think-tank "Chatham House" ./ Bota.al