Flash News

OP-ED

Lideri që mbjell pemën e surratit të vet

Ai është si gjysma e pemës së tharë në posterin e Rilindjes: duke parë vetëm nga e shkuara, dhe duke premuar vetëm të ardhmen, nuk është dot asnjëra.

Lideri që mbjell pemën e surratit të vet

Alfred Lela

Ka diçka që, në pamje të parë, duket sikur kërcet në komunikimin publik të fushatës së Edi Ramës dhe PS. Me gjuhë (mediatike) ata thonë se nuk e njohin Sali Berishën, ai është i marrë fund etj., etj. Në mënyra, të dukshme dhe të padukshme, ata kanë sponsorizuar shemrën opozitare të koalicionit “Bashkë Fitojmë”, shpurën e Basha-Aliebaj. Ajo që thonë, ama kontraston fort me atë që bëjnë-në raport me shpërfilljen, medemek euro-atlantike, që kanë për Berishën. Ish-kryeministri është imazhi dhe mesazhi qendror i fushatës së tyre.

Slogani dhe posterat elektoralë të Partisë Socialiste kanë Ramën e buzëqeshur dhe poshtë tyre Berishën dhe Metën e ngrysur. Qartësisht është zgjedhur denigrimi i kundërshtarit, në vend të propozimit elektoral. Kërcitja fillon mu aty kur ngre kokë pyetja: po mirë, ata që thua se shpërfill, pse u investohesh kundër. Ti, kryeministri i së ardhmes, pse flet në të shkuarën?

Këtu ka diçka që nuk shkon, ose diçka që nuk kuptohet. A po bën Rama një fushatë sa për të denigruar kundërshtarin, apo po sulmon të vetmin kundërshtar real dhe të fortë që ka në garë, i cili e tremb më praninë në fushë?

Ramën dhe Veliajn i tradhëton edhe një imtësi tjetër e fushatës. Premtimi për të mos bërë fushatë të kushtueshme, dhe, me gjasë, për t’i përdorur këto para për mbjellje pemësh. Ama nuk po ndodh kjo, e kundërta po ndodh.

Meqë, si kryeministri ashtu dhe kryebashkiaku, e kanë në ëndje të madhe t’ja përmendin Berishës fushatën e shpenzimet, çfarë do mund të thonin për posterat e panumërt, tabelat elektrike (City lightet) e qytetit në Tiranë dhe billboradet gjigande në të gjitha akset rrugore të vendit, fryrë me portretin e liderit që qesh dhe liderëve kundërshtarë që ngrysen?!

A janë reklamë e shtrenjtë elektorale këto, apo pemë të pyllit orbital, të cilat, meqë vijnë nga e ardhmja, ne të së shkuarës nuk i dallojmë dot si pemë, por i marrim për agresion politik? Mund të thuhet se e vetmja pemë që po mbjellin Rama e Veliaj është kulti i liderit suprem. Dhe trungu i një fushate negative, që simbolizohet te slogani i tyre elektoral, ku e shkuara është një pemë e tharë dhe e ardhmja (vetëm nëpërmjet tyre!!!) një blerim psikedelik partizano-hashashist që ka mbuluar të gjitha malet.

Përmbledhtazi, një qeveri dhe kryeministër që ka bërë kaq plot të mira për vendin, do duhej të bazohej në tonet pozitive, dhe vetëm kështu do të kontrastonte me kundërshtarin, e ngjyrur si mishërim i negativitetit.

Kjo zoritje e madhe propagandistike dhe elektorale e tregon një hall. Siç është theksuar më parë, të gjithë këto abrakadabra për të mbajtur pushtetin, ndryshe nga sa hiqet, dëshmojnë se Rama nuk është i fortë dhe as ndihet i tillë. Ai është si gjysma e pemës së tharë në posterin e Rilindjes: duke parë vetëm nga e shkuara, dhe duke premuar vetëm të ardhmen, nuk është dot asnjëra. 

 

Të fundit