Flash News

OPINEWS

Mosmarrveshja

Mosmarrveshja

Agron Gjekmarkaj

Një tjetër marrëveshje me  Bashkimin  Europian ka mbërritur sot në këtë sallë “për pjesëmarrjen në tregun e përbashkët”!

Në substance, mes kësaj Qeverie dhe Europës qëndron  “mosmarrëveshja” ekzistenciale. 

Ne mbushim kamionë me letra , avionë me burra  e gra,  kostumosur allafrënga drejt Brukselit, qytet ky i cili, sa më shumë i afrohemi po kaq largohet si një vijë imagjinare horizonti. 

Genjeshtra  “allaturka”, e trashë si salep, derdhet binave të Komisionit Europian dukë lënë ngado njollat e veta të lëbyrta. 

Shqipëria “socialiste” bën përpjekje të duket një shtet gazmor, ku paçja e pilafi e gatuar në akçihanet e propagandës derdhen lumë për turistet, ku ministrushet ia marrin valles me përdëllim sevdallor.  

Gromësimat e shkaktuara nga birra, shndërrohen në melodi, kolonë zanore e aktualitetit, si shprehje më të larta të mendimi liberal, kur në fakt, Shqipëria e qeverisë është një shtet gjithnjë e më lindor, më despotik, më e korruptuar, më e kriminalizuar, me një qasje haxhiqamiliste ndaj Europës. Çmimi për jetën e njeriut ka rënë shumë, duke zhvleftësuar edhe çmimin e jetës së pulave.

Europa ka parimin e ndarjes së pushteteve, ndërsa neve na i ka marrë të gjitha një njeri i vetëm. Në krye të vendit  është vënë një një qyqar të cilit koka e Elisës i duket tufan dhe ai ndien të ftohtë.  E sheh vëngër Bela, i shkojnë mornica dhe futet në bodrum. Tao si formë lirie dhe autonomie e nxit  të këshillohet me parukierin, por Ulsiu nuk e lejon të japë asnjë mendim për çështjet publike, dilemë që nuk i jep dum.

Herë pas here merr mendje kur duhet të shfaqet si i hutuar dhe i habitur, si i gëzuar apo mërzitur, duke folur përçart, me fjalor foshnjor, sipas stinëve.

Për të firmosur si kamarier, lepe peqe, çdo nismë të Kryeministrit të cilin kur e sheh në Iftar prej mjekrrës e ngatërron me profetin dhe i zaliset te këmbet, e di vetë, e ka merak jete.

Institucionet e pavarura kanë vetëm një pavarësi, atë të të shprehurit besnikëri ndaj shefit të ekzekutivit.

Pushteti lokal ka vetëm një qëllim, të shtojë sipërfaqen e patronazhuar në funksion të tjetërsimit të votës dhe të zvogëlojë atë publike në favor të investitorëve strategjikë të caktuar nga qeveria. 

Ndonjë gjykatë, kur guxon të japë vendim të vonuar, që bezdis Edi Ramën, zihet me gurë nga mazhoranca dhe aty s’ka rradhë kush do hedhë gurin e pare, Toni apo Çuçi , Etilda apo Mimi, turren të gjithë  njeherësh çapraz e pa maraz.  

Shalsi rrëzohet rrugës dhe ndien si i kalojnë mbi shpinë, tek shtyhen, Xhemali me Nasipin, Çyrbja me Laertin,  Erjoni me Majkon, për të goditur kush e kush më parë. Rënkon, por për kauzën nuk bëzan. I bëhet zemra mal kur sheh gurët e shumtë nën pemë. 

Gjykata të tjera janë në ankth nëse Kryeministri është apo jo i kënaqur sa duhet me përfshirjen e tyre si palë me pushtetin për ta lënë Opoziten jashtë legalitetit juridik. Shpirti i Judes duket ku e ku më qelibar se ai i tyre.   

Ndërkohë drejtorët  e ministrive, e të bashkisë si minjtë e Dino Buxatit grijnë trarët e shtetit, ëndrrat e qytetit, por shefat e tyre nuk dinë gjë, ata janë në të drejtë të Zotit dhe punojnë për një Zot të vetëm. Zoti është i madh, por anija bëhet gjithnjë e më e vogël. Ka filluar të shkundet.

Një tjetër gjykatë godet, në kundërshtim me nenin 73 të Kushtetutës, i kufizon të drejtat Liderit të Opozitës, Kuvendi nxiton, me urdhër politik dhe miraton këtë dhunë, pastaj po kjo njësi gjykatore pa akuzë, pa hetim, pa asnjë rrezik për të ndërhyrë në process, po për llogari të një pushteti të kalbur, të korruptuar, nën muzikë skandalesh që mbajnë emra kumbues, sterilizim, pastrim, reflektim, aferim, incenerator, çek-ap, kap e mos u bëj merak, merr e ik me vrap, nxito o zullap, e vendos atë nën arrest shtëpiak! 

Çfarë të përbashkët ka Shqipëria aktuale me Europën, çfarë lirish gëzon ajo, kur themeluesin e pluralizmit, Sali Berishën, e arreston për arsye politike? 

Po ju kujtoj se “Liria është një e vetme; zinxhirët që vihen padrejtësisht mbi njërin peshojnë mbi shpatullat e gjithësecilit” . 

Mos vini bast pa fund mbi provokimin e Opozitës dhe të shoqërisë. Mos luani bixhoz me reagimin e saj. 

Të mëdhenjtë ndihen të tillë përsa kohë qytetarët rrinë në gjunjë, por ata po ngrihen dhe të mëdhenjtë do të bëhen xhuxhë. Asgjë e re nën këtë diell, gjithçka përsëritet.

Të rebelohesh ndaj padrejtësive  është bindje ndaj Zotit, na mëson një nga themeluesit e demokracisë, Benjamin Franklin, një vlerë kjo sa amerikane aq europiane.

 

 

Të fundit