Dita e enjte ishte dita e 100-të e Boris Johnson në krye të qeverisë britanike. Ditën pas kësaj ai do të shpresonte se do të festonte largimin e Britanisë nga BE, por përkundrazi, ka qenë një udhëtim me premtime të thyera dhe humbje të sikletshme. Ndërkohë zgjedhjet po afrohen.
Johnson pasoi si kryeministër Theresa May dhe akti i tij i parë pas ardhjes në pushtet ishte ‘pastrimi’ i kabinetit qeveritar. Të nesërmen, në fjalimin e tij të parë, ai u zotua se Britania do të largohej nga BE më 31 tetor “pa nëse ose por”.
Kryeministri britanik bëri në lidhje me këtë një premtim i cili do ta përndiqte.
“Më mirë të vdes në një kanal (se sa të vonoj Brexit)”, deklaronte Johnson.
Ky fjalim i paharrueshëm u mbajt përpara një auditori të kadetëve të policisë, ku njërës prej tyre i ra të fikët pasi kishte qëndruar për shumë kohë në diell gjatë fjalimit të kryeministrit.
Johnson e ka kaluar pjesën më të madhe të këtij 100 ditëshi nëpër rrugë më shumë se në Parlament, por pa rezultate pozitive. Madje ka pasur edhe disa përplasje me qytetarët. Një rast ka qenë ai i një babai të zemëruar që i tha Johnson-it se vajza e tij thuajse vdiq, ngaqë pavioni i spitalit nuk ishte një vend i sigurt për fëmijët.
Rasti tjetër ishte ai i 5 shtatorit kur një banor i Leeds-it i kërkoi me mirësjellje kryeministrit të Britanisë, “të lutem, largohu nga qyteti im”.
Ministrja e Punës dhe Pensionit në Britani, Amber Rudd, pjese e kabinetit te Johnson dha dorëheqjen. Dorëheqja e saj erdhi pas pretendimeve se ajo mendonte që kryeministri Boris Johnson nuk është serioz për arritjen e një marrëveshje përpara Brexit-it.
Një artikull i Sunday Times do të bëhej katalizatori për një seri historish dhe hetimesh, për konfliktet e mundshme të interesit në miqësinë e Johnson me Jennifer Arcuri gjatë kohës që ai ishte kryebashkiak i Londrës. Biznesmenja amerikane e shoqëroi Johnson-in në tre misione tregtare jashtë shtetit të udhëhequra nga kryetari i atëhershëm. Kompanive të saj iu dha gjithashtu 126. 000 paund nga buxheti i shtetit.
Përveçse humbi votat në Parlament, Johnson u zu ngushtë edhe nga gjyqtarët e Gjykatës së Lartë, të cilët vendosën se ideja që ai i shprehur mbretëreshës për ndërprerjen e punimeve të Parlamentit për pesë javë ishte e paligjshme.
Parlamenti ndërpreu punimet më 10 shtator dhe u konsiderua nga kundërshtarët politikë si një përpjekje për të minimizuar aftësinë e deputetëve për të bllokuar një Brexit pa marrëveshje. Punimet e tij nisën një ditë pas dhënies së vendimit nga Gjykata.
Në lidhje me një marrëveshje të mundshme për Brexit, Johnson ka bërë gjatë kësaj periudhe disa tentativa, por të gjitha kanë rezultuar të pasuksesshme.
Në përpjekjen e katërt (e para ishte në 4 shtator) Johnson fiton mbështetjen e dy të tretave të deputetëve, numri i kërkuar për të thirrur një zgjedhje të parakohshme të përgjithshme. Kjo ndodhi pasi Johnson hoqi dorë nga projektligji i tij i Brexit, me qëllim që të arrinte në një marrëveshje me Demokratët Liberalë dhe Partinë Nacionaliste Skoceze, për të bërë zgjedhje para Krishtlindjes.
Pak minuta pasi kësaj, deputetët refuzuan “mocionin e programit”, i cili përcaktonte një program kohor tre ditor për të shqyrtuar projekt-ligjin e marrëveshjes së tërheqjes prej 110 faqesh, duke vrarë përfundimisht mundësinë e Britanisë të linte BE-në më 31 tetor.
Discussion about this post