Marsel Lela
Në një prej postimeve të djeshme të kryeministrit Edi Rama në Facebook, pati disa polemika mes këtij të fundit dhe një komentuesi, rreth vrasjes në mes të Tiranës të një 26 vjeçari për shkak të një sherri banal. Një sherr ky mes disa të rinjve me para dhe një të riu që rregullonte kondicionerë.
Ajo që tërheq (apo duhet të tërheqë) më shumë vëmendjen ishte përgjigja që kreu i qeverisë i dha komentuesit.
Gjuha me të cilën ai flet, në këtë rast për nënshtetasit e tij, edhe pse ata dyshohen si fajtorë për një krim të tmerrshëm, është gjithaq e palejueshme dhe e pavend.
Ai i quan ata me ‘kafshë’, duke u mburrur me policinë që ka kapur deri tani katër syresh.
Por kafshët nuk vrasin për një kondicioner. Kafshët nuk ndiqen penalisht, nuk mbajnë armë pa leje dhe municione luftarake në mes të kryeqytetit, të patrazuar nga policia.
Duket sikur me aktin e tyre, kryeministri i përjashton ata nga të qenit njerëz, banorë të këtij vendi, shqiptar, taksapagues, bij nënash njësoj si personi që vranë. Ata dyshohet se kanë bërë një krim, si shumë të tjerë kriminelë të këtij vendi në këto 30 vjet, e për këtë sigurisht që duhen dënuar. Por njeriu nuk dënohet për atë çfarë është, po për atë që bën. Ndaj askush nuk mund të etiketohet me termin ‘kafshë’, ‘monstër’, ‘alpin’, ‘shpellar’ etj., terma përbuzës që e veçojnë njeriun nga qeniet njerëzore.
Sigurisht, njerëzit e këtij vendi, si kudo tjetër, nuk janë të gjithë të pastër si ‘akullore’ dhe as të ëmbël si ‘kajmaku’, por janë njësoj njerëz, të nënshtruar njësoj ndaj ligjit dhe mbi të cilët ligji duhet të veprojë sipas ‘bëmave’ të tyre.
Si kreu i ekzekutivit, kryeministrit i takon të flasë me gjuhën e ligjit, por ligji nuk parashikon etiketimin dhe demonizimin e atij që kryen krimin.
Nëse ata të rinj që vranë një tjetër të ri, akt për të cilin duhet të ndëshkohen sipas ligjit, janë kafshë, atëhere çfarë janë valdrinët, vangjushët, sajmirët, bajrat, babalet e bablokët? Për ta kryeministri ka përdorur terma më të qashtër e më të sofistikuar se për katër të rinjtë ‘e pamend’. Por nëse kryeministri do të quante ‘kafshë’ apo ‘monstër’ çdo kriminel të këtij vendi, do duhet të pranonte se po jetojmë në një shoqëri shtazësh e monstrash, e jo në ‘Shqipërinë që duam’.
Sot, shqiptarët po largohen nga vendi jo më shumë për mungesën e parave, se sa për smogun politik dhe social që po u zë frymën. Kur i pyet, ata thonë se largohen nga ky vend së pari për të gjetur qetësinë mendore dhe shpirtërore për ta dhe fëmijët e tyre. Largohen dhe e urrejnë qetësinë që gjejnë atje dhe që i ndan nga vendi i tyre. Largohen që të ndihen njerëz, jo kafshë.
Financuar Nga Bashkimi Europian
